29-12-'08
Bijna nieuwjaar! Nog drie daagjes en dan is het 2009. Dan word ik alweer 5! Daar heb ik het al vaak over, want dat zal toch wel een geweldige gebeurtenis zijn denk ik. Ik hoop dat volgend jaar net zo leuk wordt als dit jaar.
De laatste weken van dit jaar waren ook leuk. Het is nu kerstvakantie, dus ik hoef lekker niet naar school. Alleen maar naar de opvang, en daar doen we de hele dag leuke dingen. We zijn al met z'n allen naar de bioskoop geweest, en we hebben zelf brood gebakken. De film in de bioskoop heette Nico Het Rendier, over een rendier die geholpen werd door een vliegende eekhoorn om te leren vliegen. Ik vond het een topper. Mijn broodje bij het broodbakken was ook goed gelukt, alleen werd pappa er een beetje ziek van, maar dat komt omdat hij een allergie heeft. Ik ga ook vaak meespelen met een hogere groep, omdat die vaker naar buiten gaan, en dat vind ik zo leuk. We hebben al eens heel diep in de zandbak gegraven en naar een schat gezocht, dat was spannend!
De afsluiting van het afgelopen jaar op school was ook leuk. Alles stond in het teken van de Kerst, en als we 's morgens de klas in gingen, had de juffrouw het al donker gemaakt, zodat alle kleine lampjes heel mooi schenen. Op donderdag gingen we met al onze zelfgemaakte lampionnetjes de wijk in, voor een optocht in het donker. Ik kwam nog bijna te laat, omdat pappa niet doorhad dat de ouders de kinderen van de opvang naar de optocht en de gezamelijke avondmaaltijd moesten brengen, hij dacht dat een juf van de opvang dat zou doen. Gelukkig liep de optocht net aan de overkant van de opvang voorbij toen wij de deur uit kwamen, dus ik kon hem toch nog bijna helemaal meemaken. Ik mocht het lampionnetje van de juf vasthouden en liep hand in hand (of wantje in wantje eigenlijk, want het is zo koud!) met Mirte. Mamma had nugget kip naar school gebracht voor de avondmaaltijd, en dat viel erg in de smaak bij iedereen, want alles ging op. De volgende dag hebben we in de kleine pauze alle andere restjes nog opgegeten.
Natuurlijk heb ik tussendoor ook nog gespeeld met Linden in de speeltuin, en ook nog een keer met Morjemke in de Bogaard. Linden en pappa en ik gingen met z'n drieën tegelijk op één schommel, als een broodje kaas. Pappa lag onderop, ik daar bovenop op mijn rug en Linden kwam op mij liggen. Ik was de kaas! Dat was lachen.
Ook op een paar andere leuke speelplekken heb ik nog gespeeld. Gisteren in de ballenbak van een winkel in de Bogaard, vorige week in de kinderspeeltuin bij de Ikea en ook nog bij de Kids' Playground in Delft. Daar waren geen vriendjes bij, maar alleen vermaak ik me ook best. Op de fiets terug van de Kids' Playground kwamen pappa en ik te praten over welk werk ik later eigenlijk het liefst zou willen doen. Ik wist het nog niet precies. Pappa vroeg of ik eigenlijk wel wist wat hij voor werk deed.
- "Tennis en voetballen," zei ik.
"En oma?" vroeg pappa.
- "Dingen zoeken," dacht ik.
"En de juf?"
- "De kerstboom mooi maken?" Ik vond het wel moeilijk hoor.
's Avonds moest ik van mamma op straf, omdat ik niet wilde luisteren. Toen ik klaar was, wilde mamma dat ik sorry zei en dat ik haar vervolgens ook nog met 'Mooiste Mamma' aansprak. Wat een gemenerik zeg, dacht ik, die maakt misbruik van de situatie! Gelukkig maakte ze maar een grapje.
Toen mamma mij een andere keer riep, antwoordde ik enthousiast: "Wat kan ik voor je doen, meid!"
Eerste Kerstdag hebben we gevierd bij tante Laura, die een lekkere steengrill-maaltijd voorbereid had. Tussen het eten en het toetje door heb ik nog een mooi zwaardgevecht gehouden met pappa, buiten in de kou. Maar pappa at daar iets te veel, terwijl hij nog maar nauwelijks hersteld was van mijn zelfgebakken broodje, dus Tweede Kerstdag lag hij weer ziek op bed. Toen hebben opa en ik maar samen het kerstontbijt opgegeten dat opa gemaakt had. Het smaakte prima.
Toen pappa 's avonds weer fit genoeg was, heeft hij mij het spelletje zeeslagje geleerd. Het ging best goed, ondanks dat ik vijf keer een bom op hetzelfde vakje wilde gooien bij pappa, en hij mij halverwege nog een bootje zag verplaatsen.
08-12-'08
Zo, dat was gezellig met die Sinterklaas! Ik heb hem overal gezien de afgelopen weken. Op school, op de opvang, bij oma, op tv, thuis, overal. En een kadootjes dat ik gekregen heb! Zeker omdat ik zo lief geweest ben het afgelopen jaar :-) Bij oma had ik al een mooie lego-vrachtauto en een cross-auto gekregen, en eergisteren hier thuis werd ik helemaal overstelpt. Ik heb een supersnelle lego-trein gekregen, een lego-station, een lego-helicopter, een slee, een afstandbestuurbare racewagen, chocola, noem maar op.
Maar het allerspannendste was wel toen zwarte Piet opeens op de deur klopte. Ik was net met opa de open haard aan het aansteken, toen er keihard op de keukendeur gebonkt werd en een zwarte hand pepernoten naar binnen gooide. Ik schrok me gek! Helaas zat pappa net op de wc, dus die kon het niet zien. Maar toen hij er ook weer bij was, zagen we dat opa's hele keukentje vol stond met kado's. Ik vond het zo verschrikkelijk spannend allemaal! Ik riep dat ik zelfs een stukje rood van zwarte piet's pak gezien had. Daarna zijn we snel alle pakjes gaan uitpakken, en de gedichten voorlezen. De rest van de avond heb ik met mijn racewagen door de hele kamer gecrosst en tegen iedereen aangereden.
Gelukkig heeft mamma van de Sint ook een nieuw fototoestel gekregen, dus de volgende keer hebben we weer mooie foto's. Want die we met de videocamera maken, zijn maar een beetje dof vind ik.
Ook heb ik nog een paar keer mijn schoen mogen zetten bij opa. Ik had al snel door hoe dat werkt: je zet je schoen neer, zingt een liedje en de volgende keer dat je kijkt, zit er iets lekkers in. Woensdagochtend voordat ik naar school ging, had ik ook trek in iets lekkers. Dus ik dacht: weet je wat, ik zet gewoon even snel mijn schoen. Ik sloop langs een slapende opa, zette mijn schoen, mompelde een liedje, ging weer terug naar mamma in de keuken, wachtte even, liep weer langs opa, en keek in mijn schoen. Maar toen zat er niets in! Mamma legde uit dat het toch iets anders werkt, en dat Sinterklaas alleen kan komen als hij het aangekondigd heeft bij opa. Jammer!
Op school was Sinterklaas ook geweest, en had ik twee race-autootjes gekregen.
Pappa en mamma waren ook nog naar school geweest, om te praten met de juf over hoe ik het deed. Mijn eerste rapportje, zeg maar. De juf was zeer tevreden! Als ze een vraag stelt in de klas, steek ik altijd mijn vinger op, ik verveel me nooit tijdens het spelen en ik heb een paar echte vriendjes in de klas. Alleen weiger ik mezelf voor te stellen als er een nieuw kindje in de klas komt, dan kijk ik een andere kant op. En de juf zei ook dat ze het wel eens jammer vindt dat ik niet zoveel zeg als mij in de kring iets gevraagd wordt, maar als ze dan even de klas uitgaat en ze komt terug, dan hoort ze mij als hardste boven het geschreeuw uit! Maar verder gaat het prima, we hoeven thuis nergens extra aandacht aan te besteden. Pappa en mamma waren hartstikke trots op hun jongetje, zeiden ze :-)
En natuurlijk heb ik ook weer gespeeld met Linden en Morjemke, die blijven ook gewoon in het donker en de kou naar de speeltuinen komen. Nadat Morjemke en ik gegeten hadden in de McDonald's, gingen we naar de vijver naast de speeltuin om mijn papieren bootje te laten varen, dat pappa had gevouwen. Ik stond naast Morjemke op de rand, maar toen ik mijn bootje losliet, voer het gelijk weg, door de harde wind. Ik wilde er achteraan en moest langs Morjemke, maar die bleef gewoon staan en toen viel ik zo Plons!!! in het ijskoude water. Gelukkig kon ik me nog staande houden, zodat ik niet helemaal omviel, alleen mijn been was nat. Maar het was toch schrikken. Morjemke stond er nog bij te lachen ook!
Het heeft ook al een paar keer gesneeuwd. We hebben al sneeuwballen gegooid en ik heb al een klein sneeuwpopje gemaakt met pappa. En toen we in het zwembad van Pijnacker in het warme buitenbadje zaten, begon het ook te sneeuwen. Dat was een mooi gezicht!
Verder heeft oma hier weer gelogeerd, dat is altijd gezellig. Toen we gegeten hadden met z'n allen, gingen we ombeurten liedjes kiezen op YouTube, zoals we ook vaak doen op zondag bij opa. Dit liedje van MegaMindy is mijn favoriet, dat heb ik al wel duizend keer gekozen. Toen pappa dit liedje opzette, gingen we dansen met oma, en opa zat erbij te klappen. Wat een feest!
Gisteren heb ik voor het eerst bij mijn buurmeisje en klasgenootje June gespeeld. In het begin moest ik nog even wennen zo zonder pappa en mamma in een vreemd huis, maar June en ik hadden genoeg spelletjes te doen, en hebben samen naar Pokemon gekeken op tv. De tijd vloog om, en vier uur later rende ik dol-enthousiast weer naar huis. Want June moest naar buiten met haar ouders, maar die was ook liever met mij blijven spelen. Ze moest een beetje huilen, en wilde niet dat het afgelopen was. Maar we doen het snel nog een keer!
19-11-'08
Het is herfst. De blaadjes aan de bomen hier hebben het nog lang volgehouden, maar de laatste twee weken vallen ze in bosjes naar beneden. De tuin ligt vol met rode en gele bladeren. Soms stoppen we buiten even als het waait, want dan komen al die bladeren met honderden tegelijk omlaag gedwarreld. Dat is een mooi gezicht.
Het is nu ook al om 5 uur donker, dus buiten gebeurt er niet veel meer. In de speeltuin zijn we 's avonds de enigen en hier in de straat spelen bijna ook geen kinderen meer. Maar goed dat ik op de opvang zit, zo kan ik elke dag toch nog lekker met andere kinderen spelen. En op school is het ook erg gezellig. Juf Ilonka en ik kunnen het nu echt goed met elkaar vinden, en met bijna alle andere kinderen kan ik ook goed opschieten. Sanne is mijn favoriet. Pappa zegt dat ik verliefd op haar ben, maar dat ontken ik ten stelligste.
Linden en Aiken komen gelukkig nog wel naar de speeltuin, dat zal denk ik nooit veranderen. Alleen doet Linden af en toe wel een beetje bazig de laatste tijd. Als hij een spelletje verliest, wil hij het gelijk niet meer spelen, en maakt hij ruzie. Als ik dan wat terug zeg, geeft hij mij een duw. Dat vind ik niet zo leuk. Ik heb geen zin om met hem te vechten, ik wil alleen spelen.
Linden en Aiken hebben ook voor het eerst bij ons gelogeerd, maar dat was helaas ook niet zo'n succes. Het begon heel gezellig, we zijn lekker met z'n allen in bad geweest en hebben tv gekeken. Maar toen het bedtijd was, wilden Linden en Aiken niet gaan slapen. Ze luisterden niet erg naar pappa en mamma. Ik was doodmoe, dus pappa en mamma hebben mij toen maar apart gelegd. Linden ging pas om half 3 's nachts. Hij en Aiken maakten ook een paar keer ruzie met elkaar, dus we hebben maar besloten dat we het de volgende keer beter iets anders kunnen doen. Dus ik bij hun, of alleen Linden bij ons. Daar kijk ik al naar uit, want hij blijft natuurlijk wel mijn vriend.
Morjemke hebben we ook nog één keer gezien op vrijdag in de Bogaard. Dat was weer gezellig, ik heb haar gekieteld in de McDonald's en we hebben 'ik zie, ik zie, wat jij niet ziet' gespeeld. In de bus naar de Bogaard komen we nu ook elke keer Niels tegen, uit mijn klas. Dat is een heel vrolijk jongetje, hij lacht keihard om elke grap. Ik zat met hem meisjes te bespreken, en we vonden ze allebei maar 'uhl, getverdemme'. Toen vroeg Niels: "Kim, ben jij verliefd op mij?" Ik dacht dat hij gek geworden was, maar hij gierde het alweer uit van de pret.
Ik was in mijn wang gestoken door een mug. Zo'n bultje gaat bij mij altijd heel langzaam weg, misschien ben ik er een beetje overgevoelig voor of zo. Juf Ilonka dacht dat ik ziek was. Ze zei tegen de opvang dat ze dacht dat ik krentenbaard had, tot twee keer toe. De opvang zei dat ze het in de gaten zouden houden en gaf dat aan pappa door, maar ik had helemaal geen krentenbaard! Pappa heeft heeft de juf er uiteindelijk van kunnen overtuigen dat het echt geen krentenbaard was. Het muggenbultje verdween ook langzaam weer. Maar nu vraagt pappa iedere keer aan mij: "Hee, hoe is het met je krentenbaard?" Domme pappa.
We hebben een nieuwe hobby ontdekt: zwemmen in Pijnacker! Daar staat een heel leuk zwembad, met een lange glijbaan en verschillende kleine badjes. En over het diepe bad hebben ze een lange mat getrokken, daar mogen kinderen proberen om in één keer naar de overkant te rennen. Dat is zo moeilijk! Ik heb het al een paar keer geprobeerd, maar telkens val ik minstens vijf keer van de mat af. Maar dan klim ik er gewoon rustig weer op. Maakt me niet uit hoe lang de rij met wachtende kinderen op de kant wordt, de overkant halen zal ik!
Eén keer was ik iets te enthousiast toen we binnenkwamen. Ik sprong direct het diepe in, maar realiseerde me toen dat ik iets vergeten was: mijn zwembandjes! Proestend wist ik me weer naar boven te trappelen, waar pappa me snel de kant op hielp. Dat was schrikken. We zijn al drie keer naar dat zwembad geweest op de fiets. Na afloop halen we nog een lekkere candybar uit de automaat. Heerlijk!
Afgelopen weekend zijn we niet wezen zwemmen, want toen gingen we naar het Dolfinarium in Harderwijk met opa. Ik heb zeeleeuwen gezien, en walrussen, en dolfijnen natuurlijk. Wat een leuke beesten zijn dat allemaal, zo doen zulke knappe kunstjes. Tussen de dieren door zijn er ook allerlei speeltuintjes, dus ik heb me prima vermaakt. Op de terugweg in de auto heb ik lekker liggen snurken.
Zaterdag zijn we naar de intocht van Sinterklaas in het centrum van Den Haag geweest, maar dat was niet zo leuk. De optocht met versierde auto's en Zwarte Pieten was wel mooi, en Sinterklaas heeft nog naar mij gezwaaid vanaf zijn paard, maar toen ontdekten we ineens dat ons fototoestel gestolen was uit pappa z'n jaszak. Dat verpestte de boel wel een beetje, want er stonden net zulke leuke foto's op! We hadden foto's van ons drieën gemaakt, en ik had een leuke foto gemaakt dat mamma een kusje kreeg van pappa, met een hele blije blik. Een ook een stoeipartij van mamma met mij stond erop. Die zijn we nu allemaal kwijt. Ik hoop maar dat de politie de boef gauw pakt.
Voordat we naar Sinterklaas gingen, hadden we in de Megastores nog gordijnen gekocht voor de woonkamer. En lekker ontbeten daar, en gespeeld. Paardjerijdend op pappa z'n rug verzon ik spontaan een liedje, zoals ik wel vaker doe: "Ik hou van jou, ik hou van mij, samen zijn we toch maar stiekem blij!" Mooi hè?
22-10-'08
Daar ben ik weer! Lang geleden hè? Er is genoeg gebeurd hoor, maar soms heb ik het gewoon te druk om alles op te schrijven. Ik zit elke dag tot 3 uur op school, dan naar de opvang, dan naar de speeltuin met pappa, dan eten en dan nog in bad of zo, dus druk, druk, druk. En pappa en mamma kunnen het ook niet voor me doen, want die zijn de hele dag nog aan het klussen in huis, en dingen kopen en zo. Maar langzaamaan komt alles nu toch af, dus er breken weer rustigere tijden aan hoop ik.
Eergisteren was het nog even helemaal niet rustig hier, er was zelfs paniek! Wat gebeurde er? We waren net aan tafel gegaan voor het avondeten, toen opa stikte in een stuk vlees. Maar dat wisten we niet, we zagen hem alleen maar verstarren en hij begon te kwijlen en zakte naar voren, hij kon niets zeggen. Hij werd grijs in z'n gezicht en de tranen liepen over z'n wangen. Pappa vroeg wat er aan de hand was en of hij water wilde, maar dat slingerde opa zo de vloer over. Hij zakte helemaal weg en rolde met z'n ogen, we dachten dat hij dood ging! Pappa belde 112 en die zeiden dat we opa op z'n zij moesten leggen. Toen was opa al bewusteloos geraakt. Pappa werd gek. Maar een paar minuten later kwam opa toch weer bij, en toen de ambulance arriveerde, zat hij alweer op de grond. Hij vertelde wat er gebeurd was, er was gewoon een stuk vlees in zijn keel blijven steken. Op het allerlaatste moment was dat toch weer losgeschoten. We slaakten een zucht van verlichting, maar zaten wel allemaal te bibberen van de schrik. Vanaf nu kookt mamma alleen nog maar zachte dingen voor hem!
Verder gelukkig alleen maar leuke dingen meegemaakt :-) Op school gaat het goed, ik ben nu aan het leren om zelf mijn veters vast te maken. We hebben sportdag gehad, en pappa was onze hulpouder. Mijn buurmeisje June zat ook in ons groepje, en ook nog Simran uit mijn klas. Verder zaten er nog drie kinderen uit groep 3 bij, maar één daarvan, een Marokkaans jochie, was helemaal niet zo aardig. Hij krabbelde June, en schreeuwde, en sloeg een ander meisje op haar vingers. Die moest huilen. Dat jochie wilde ook iedere keer winnen, dus pappa had zijn handen vol aan ons groepje. Ook al omdat June en ik regelmatig onaangekondigd een andere kant op gingen, dus het was best een zooitje af en toe. Maar gelukkig toch nog een paar wedstrijden gewonnen van andere groepjes :-)
In onze klas worden dingen zoals kusjes geven nu steeds spannender, we lopen elkaar regelmatig uit te dagen. Dan roepen we: "Jij wilt zoenen! Jij wilt kussen! Jij wilt trouwen!" We doen allemaal alsof we het vies vinden, maar eigenlijk vinden we het stiekem toch best leuk. Ik heb June al kusjes gegeven, en ik kreeg zelf kusjes van Sanne. Dat zijn behoorlijk leuke meiden, dus ik heb het niet slecht ;-)
Bij de opvang keken ze onlangs vreemd op, omdat ik samen met twee andere kinderen spontaan van school naar de opvang gelopen was. Ze hadden gewoon niet opgelet op school, en we stonden al even te wachten, dus toen gingen we zelf maar. Maar bij de opvang hebben ze toch maar snel gebeld met school, dat dat toch niet de bedoeling was. En daar waren pappa en mamma het mee eens.
In de speeltuinen is het ook nog steeds gezellig natuurlijk. Tegenwoordig komen Linden en Aiken op dinsdag naar Ypenburg, dat is makkelijker voor ons. Vrijdag blijven we wel naar de Bogaard gaan, vanwege de McDonald's. En vanwege Morjemke, want die hebben eindelijk ook weer gezien. Ze was een paar weken naar Hongarije geweest, naar haar opa en oma daar. Het was meteen weer dikke mik toen we in de McDonald's zaten, ik heb haar gekieteld en zij heeft mij patatjes gevoerd.
Met de buurtkinderen speel ik ook af en toe, maar het weer wordt nu minder mooi waardoor er bijna niemand meer op straat speelt, dus dan is het wel een beetje stil hier. In het weekend loop ik regelmatig te kijken of ik iemand zie, maar soms zie ik helemaal niemand. Eén zondag had ik de hele dag naar ze uitgekeken, en toen Julius en Sep en Puk eindelijk verschenen, gingen wij net aan tafel bij opa. Pappa zei dat ik wel eerst mijn soep moest opeten. Ik kon niet geloven hoeveel pech ik had, en barstte in snikken uit. Gelukkig mocht ik toen toch naar buiten, en heb ik mijn soep later opgegeten. June en Julius kwamen hier binnen spelen, ik had het geweldig naar mijn zin. Toen hun pappa's hen weer opgehaald hadden, hebben we er bij opa een feestje van gemaakt, en hebben we lekker gedanst op mooie liedjes op YouTube.
Toen het mooi weer was, heb ik een avond buitengespeeld met veel buurtkinderen. Eentje leek het een goed idee om met eikeltjes naar auto's te gooien, en daar deed ik graag aan mee. Ik gooide zo hard ik kon, en gooide een eikel keihard tegen een geparkeerde auto aan. Helaas zag de buurman van wie die auto was, dat ook, en die nam me boos mee naar ons huis. Hij beweerde tegen pappa dat zijn lak beschadigd was en dat ie zijn auto misschien moest laten overspuiten. Pappa keek me aan, en ik begon te huilen. Gelukkig was hij niet boos. Hij zei tegen die buurman dat we verzekerd waren, dus die is toen weer vertrokken. We hebben er niets meer van gehoord.
Tussendoor zijn ook ome Ronald en tante Jolanda nog wezen eten, met Ronald heb ik een mooi propjesgevecht gehouden. Daarna kwamen ook de andere vrienden nog op bezoek, om te gamen. Pappa en ik waren samen één team bij het 'buzzen', dat is een soort quiz met allerlei vragen. Ik snapte er niet zo veel van, maar wij hadden toch twee keer gewonnen! :-)
Een week later zijn we met een paar vrienden naar Drievliet geweest. Dat was weer dolle pret, vooral in die schommelboot! Dennis was er ook en die is bijna net zo oud als ik, dus daar ben ik gezellig mee opgetrokken.
Ik deed een spelletje met pappa. Hij zei een woord en ik moest een rijmwoord verzinnen. Hij zei: "Kogel."
Ik zei: "Frogel."
Hij zei: "Nee, het moet wel een woord zijn dat echt bestaat."
"Ok," zei ik.
"Spaak," zei hij.
"Paard," zei ik.
"Nee, dat rijmt niet helemaal," zei pappa. "Bijvoorbeeld: draak."
Ik riep: "Maar draken bestaan ook niet echt!!"
Pappa zat op de bank en ik liep naar hem toe. Ik wees naar hem en zei: "Hee, van wie is dat kopje dik?"
Ik ben al een paar keer op mijn fiets naar school geweest, maar die oude blauwe fiets werd te klein. Dus gingen we een nieuwe kopen, bij de fietsenhandel in Nootdorp. Ik koos een mooie rode crossfiets. Die meneer draaide alle bouten vast, en ik mocht er zo mee naar buiten fietsen. Maar toen we weer terug naar Ypenburg gefietst waren, viel ik plotseling plat op mijn snoet! Wat bleek? Die meneer was vergeten om de bout van het stuur vast te draaien, waardoor dat nog los zat. Ik had nog geluk dat er geen auto's in de buurt waren, want ik had al veel eerder kunnen vallen, toen er nog verkeer langs me reed.
En later had ik ook nog geluk, want we gingen oefenen met mijn nieuwe fiets op de dijk langs de snelweg, daar kan je lekker naar beneden crossen. Maar toen we een lang fietspad afreden naar beneden, ging ik steeds sneller en sneller, recht op een lantaarnpaal af, die in de bocht stond. Pappa riep: "Remmen!!" Maar ik gierde steeds harder omlaag, rakelings langs die lantaarnpaal. Pas 50 meter verderop kwam ik tot stilstand. Pappa riep: "Waarom remde je niet!"
Ik antwoordde: "Ik was bang dat ik dan voorover zou vallen."
"Maar waarom gebruikte je je terugtraprem dan niet?" vroeg pappa.
Ik zei: "Huh? Terugtraprem?" Toen had ik pas in de gaten dat je zo ook kunt remmen. Ik had altijd alleen maar mijn handremmetje gebruikt, ook op mijn oude fietsje. Ik wist helemaal niet dat er nog een rem op zat! Nu vind ik het toch wel een handig ding, die terugtraprem. Je kunt er lekker mee slippen :-)
25-09-'08
Verhuisd! Zo, heh-heh, eindelijk zitten we dan in ons nieuwe huisje. Dat werd een keer tijd ook, opa woont hier nu al bijna een jaar! Alles ging goed met de verhuizing, en we zijn allemaal al snel gewend hier. We waren hier natuurlijk ook al zo vaak geweest.
Alleen de eerste twee dagen miste ik ons oude huis nog een beetje, maar daarna vond ik het hier al snel steeds leuker worden. Ik heb al veel gespeeld met de nieuwe buurtkinderen. Hoe ouder ze zijn, hoe spannender ik het vind. Alleen gaan die soms wel een beetje snel voor mij. Ze spelen spelletjes die ik helemaal niet ken, en veranderen de spelregels om de minuut! Toch probeer ik zo goed als ik kan aan te klampen, en dan direct ook de baas te spelen. Ze praten meestal gewoon door me heen, maar dat maakt me niet uit.
Het is erg gezellig met opa hier naast ons, hij heeft altijd snoepjes voor mij en de buurtkinderen, en die scoot blijf ik ook leuk speelgoed vinden :-) 's Avonds roep ik opa voor het eten, en dan eten we hier met z'n vieren aan de achtertafel. Deze week was het nog gezelliger, want toen kwam oma ook nog logeren. Ze heeft me voorgelezen, we hebben pakkertje gespeeld en natuurlijk zijn we ook nog in bad geweest. Want dat bad vind ik toch wel het allerleukste aan ons nieuwe huis!
Verder gaat ook alles goed. Nu we zo dicht bij school en de opvang wonen, hebben we nog meer tijd om naar de speeltuin te gaan. Linden komt nu ook hierheen op dinsdag, want pappa werd een beetje moe van het fietsen naar de Bogaard elke keer. Die wordt ook een dagje ouder zeker. Op vrijdag blijven we wel naar de Bogaard gaan, want hier in Ypenburg hebben we geen McDonald's. En een vrijdag is geen echte vrijdag zonder de McDonald's. Alleen Morjemke komt bijna niet meer, dat is wel jammer. Ik heb haar nog wel gezien op Linden z'n verjaardagsfeestje in Zoetermeer, want die werd 5. Haar mamma zei dat ze vanavond weer naar de speeltuin komt, ik zal dan eens aan haar vragen waarom ze zo lang weggeweest is.
Op Linden z'n feestje was het trouwens wel gezellig. In het begin zat ik maar een beetje stilletjes op de bank, want ik heb het niet zo op verjaardagsfeestjes. Maar toen Linden z'n moeder rubberen zwaardjes en capejes uitdeelde om riddertje te gaan spelen, kwam ik los en werd het toch nog een gezellige boel.
En in onze familie was er ook nog goed nieuws: tante Laura is zwanger! Ik krijg er dus weer een nieuw neefje of nichtje bij, en misschien zelfs wel op mijn verjaardag, want ze is begin april volgend jaar uitgerekend. Tante Laura zei dat ze op de echo gezien had dat het een erg beweeglijk kindje is, dus misschien wordt het wel net zo'n actief mannetje als ik!
Tot slot hebben we nog een leuk filmpje van de verhuizing gemaakt, kijk!
07-09-'08
De vakantie is weer voorbij :-(( Ik ben alweer een week naar school geweest. Op zich ging het wel goed. Pappa en mamma hadden verwacht dat ik flink zou gaan protesteren, maar ik liet het allemaal rustig over me heen komen. Het hielp wel dat veel kinderen waar ik de hele zomer mee op de opvang gezeten had, nu ook bij me in de klas zitten. Vooral met mijn nieuwe vriendje Gijs ben ik blij. Zijn tweelingzusje Sanne zit in een andere klas, met hun beiden heb ik bijna de hele zomer gespeeld. Er zijn ook nieuwe kinderen in mijn klas, bijvoorbeeld een Chinees meisje dat schuin tegenover ons woont op de Wingerd. Die zijn allemaal aardig. "Op mijn nieuwe school zijn nieuwe vriendjes!" vertelde ik aan pappa.
De juf vond ook dat het goed ging. Dinsdag mocht ik haar rechterhandje zijn, dat betekent dat je de juf een beetje mag helpen en 's morgens voor het raam gaat staan om aan de hele klas te vertellen wat voor weer het is.
Maar ik ben iedere middag toch weer blij als ik naar de opvang mag! De laatste twee weken van de vakantie hebben we zoveel leuke dingen gedaan. Pappa brengt me altijd pas tegen 9 uur naar de opvang, als iedereen er al is. Vaak stonden de andere kinderen dan al op me te wachten. Eerst zijn we naar Sealife in Scheveningen gegaan, daar zag ik potvissen en walvishaaien. Dacht ik althans. Daarna gingen we naar de vogelkelder in Den Haag, waar een echt stinkdier zat, en een groot konijn dat je mocht aaien.
De volgende week hebben we het Museon bezocht, waar een dierententoonstelling speciaal voor kinderen was. Daar kon je allemaal leuke dingen doen, bijvoorbeeld kruipen door gangen die door verschillende dieren gegraven waren, zoals een egel. Donderdag hebben we buiten een hele lange speurtocht gedaan, en de laatste vrijdag zijn we naar de nieuwe bioscoop in Den Haag geweest. Daar hebben we "Wall-e" gezien, die was heel leuk! Het ging over robots, en nu doe ik thuis ook vaak een robot na.
Alleen één keer was het niet zo leuk. Toen had ik een nieuwe Bliksem McQueen uit Cars gekocht, een hele grote blauwe, met lichtjes en geluidjes erop. Die nam ik mee naar de opvang, en alle jongens wilden er meteen mee spelen. Maar ik denk dat ze een beetje jaloers op me waren, want in de pauze had ik een rose beker om melk uit te drinken, en toen riep er iemand dat ik een meisje was, en toen lachten ze me allemaal uit. Dat vond ik helemaal niet leuk. Toen pappa me op kwam halen, vond hij mijn auto op het bureautje van de juf geparkeerd.
We zijn nog steeds niet verhuisd, maar het komt nu héél dichtbij. Pappa en mamma wilden eerst ook alle plafonds nog verven, dat is nu bijna af. Opa woont allang in zijn nieuwe huisje, dat is ook heel mooi geworden. Pappa en ik gingen nog even op opa z'n scoot crossen, maar ik maakte een foutje, en boem! We reden bijna dwars door het venster heen de achterkamer binnen. Gelukkig was er alleen iets kleins kapot.
Een poosje geleden had ik bij opa slechte melk gedronken (die niet eens over de datum heen was), waardoor ik last kreeg van mijn buik. Een week later schonk pappa me weer melk in bij opa, en rook hij eerst even of het nog goed was. Een half uurtje later kreeg ik nog een beker melk, maar ik was toch een beetje bang geworden. "Is het nog steeds goed?" vroeg ik.
We zijn nog twee keer wezen zwemmen in de Schilp, met mijn nichtjes. Dat vind ik toch wel het aller- allerleukst, zwemmen! Ik had het zo naar mijn zin, dat ik niet eens wilde plassen toen ik nodig moest. Pas op het laatste moment zei ik het tegen pappa, en renden we over de gladde vloer richting de wc. Maar ik gleed uit, en toen was het al te laat. Het liep zo langs mijn benen. Maar gelukkig was de vloer al nat, en ik ook, dus niemand zag het!
Mamma heeft me geleerd hoe ik moet masseren. Ik kan het al best goed, en behandel mamma telkens als ze het nodig heeft. Pappa heeft het ook al een keer geprobeerd, hij vond het ook heerlijk!
Ik zag iets over ruimtevaart op tv. Ik zei: "Pappa, als ik groot ben, wil ik astronaut worden. Jij ook?"
Toen we 's morgens naar de opvang fietsten, zagen we allemaal streepjeswolken naast elkaar. "Die wolken lijken op een zebra. Dat is wel heel mysterieus!" riep ik.
Ik had pappa gedold. "Ik ben best behoorlijk grappig," vond ik.
16-08-'08
Nog steeds volop zomer! Het is rustig nu, want Linden is donderdag vertrokken naar Engeland en Morjemke heb ik ook al een tijdje niet in de speeltuin gezien. Mamma kwam Morjemke met haar moeder tegen op het station, ze gingen logeren bij oma zeiden ze. Nou ja, ik zie ze allemaal wel weer verschijnen. Zonder hen vermaak ik me ook best, we struinen alle speeltuinen in Ypenburg af en met de opvang ben ik naar de Kids Playground in Delft geweest, en met Linden nog naar Drievliet en de Delftse Hout.
In de Kids Playground kwam mijn snelheid goed van pas. Sanne wilde mij pakken, door al die klimdingen en ballenbakken heen. Ze is ouder dan ik, maar ze kreeg me echt niet te pakken! Toen het afgelopen was en we naar buiten liepen met de hele groep, misten we net de bus. Toen zijn we maar terug naar de opvang gelopen. Normaal gesproken heb ik het niet zo op die lange wandelingen, maar nu stopten we een paar keer en kregen we een ijsje. Zo vond ik het wel prima :-)
Drievliet met Linden begon ook goed, vorige week zondag, maar na een uurtje kreeg ik opeens pijn in mijn buik. Het werd steeds erger, dus toen zijn pappa en ik maar naar huis gegaan. Ik had diarree en ben de volgende dag ook nog thuis gebleven. Toen ging het weer beter. Om 12 uur zat ik tv te kijken, en hoorde ik opeens het luchtalarm buiten. Ik zei tegen mamma: "De politie komt je halen!"
De verhuizing komt er nu echt aan, eind komende week gaat opa waarschijnlijk naar zijn nieuwe aanbouw. Dan kunnen wij gaan verven en schoonmaken in het huis, en daarna verkassen. Pappa heeft van onze oude voordeur hier de bel, deurknop en brievenbus afgesloopt. Want de familie De Graaff woont als sinds 1930 in dit huis, dus die dingen zijn al bijna antiek. Opa en tante Pia wilden ze graag hebben.
Ik weet nog steeds niet wat ik me nou precies van die verhuizing moet voorstellen. Een beetje bezorgd vroeg ik aan pappa: "Mijn Cars-autootjes mogen toch ook wel mee naar het nieuwe huis?"
Ik ben helemaal gek met mijn Cars-autootjes, ik wil ze altijd op YouTube kijken en neem er elke dag eentje mee naar de opvang om te laten zien aan iedereen. Dan willen alle kinderen ermee spelen, en zo zijn we er al drie kwijtgeraakt. Eentje hebben we er pas teruggevonden. Ik droom 's nachts zelfs van mijn Cars-autootjes. Toen ik na middernacht lekker lag te snurken, hoorden pappa en mamma in de woonkamer me opeens "Kijk eens!" roepen, en hield ik mijn hand omhoog met een denkbeeldig Cars-autootje erin. Daarna snurkte ik weer rustig verder.
Als het warm is, loopt pappa altijd gewoon in zijn boxershort rond in huis. Mamma en ik hadden een leuk nieuw spelletje bedacht: pappa z'n boxershort omlaag trekken. Iedere keer als hij het niet vermoedde, slopen we vanachter naar hem toe en moest hij eraan geloven. Mamma en ik hadden dolle pret, maar pappa vond het maar niks.
Ik tilde iets op en riep: "Ik ben best onmogelijk sterk!"
Ik had een tekening gemaakt voor pappa, en zei dat het een auto was. Pappa vroeg: "Een auto?" Hij herkende er niet direct een auto in. Maar mamma was juist erg enthousiast: "Hij tekent zoals Picasso!"
Ik zag dat er een leeg kersenbakje op de grond lag, dat van mamma afkomstig was. Ik riep: "Die domme mamma, die zorgt altijd voor problemen!"
Pappa en ik waren aan het stoeien op het bed, toen ik hem per ongeluk hard in zijn kruis raakte. Hij rolde om van de pijn, en moest even gaan staan en daarna zitten, om bij te komen. Toen hoorde hij ineens een zacht gesnik vanaf het bed komen. Dat was ik...ik vond het zo erg dat ik pappa pijn gedaan had! Gelukkig was hij helemaal niet boos, en kreeg ik een dikke knuffel. Toen ging het wel weer.
Nu ik elke dag naar de opvang mag, word ik 's morgens altijd vrolijk wakker. In tegenstelling tot toen ik nog naar school moest, toen had ik soms moeite om uit bed te komen. Vrijdagochtend vroeg pappa of ik nog gedroomd had. Ik antwoordde: "Nee, ik heb helemaal niet gedroomd. Maar ik heb wel van slangen gedroomd, die wilden iedereen opeten. Maar gelukkig was ik er zelf niet bij, in die droom!"
Linden z'n mamma had een filmpje gemaakt van de Delftse Hout, kijk:
30-07-'08
Vakantie! Ik geniet er met volle teugen van. Lekker de hele dag spelen op de opvang, en uitstapjes maken met de hele groep. We zijn al naar de Delftse Hout geweest, naar Serpo en we hebben gepicknickt in een park. Na Serpo, waar allerlei reptielen zitten, vroeg juf Karima aan pappa of ik thuis soms les kreeg in dieren. Want ik kende alle dieren al en wist er ook van alles over te vertellen! Ik mocht daar een slang aaien, een wormslang. Die is niet zo groot, dus die kan je niet opeten. Hij voelde glibberig aan.
De Delftse Hout was ook super, de juf zei dat ze me bijna niet terugherkende daar. Op de opvang ben ik soms nog een beetje bedeesd, omdat ik de jongste ben, maar in het water was ik de grote gangmaker. Ik spoorde iedereen aan om erbij te komen en maakte er een grote spetterpartij van.
Zelf had ik na de Delftse Hout nog wel wat te klagen, want we moesten er naartoe lopen vanuit de opvang, en dat was zoooo ver. "Ik kon het bijna niet volhouden," jammerde ik. "Ik moest een beetje huilen. Maar de juf zag het niet!" Pappa leefde met me mee. Afgelopen zondag zijn we weer naar de Delftse Hout geweest, maar nu op de fiets. Dat was beter naar mijn zin: "Nu heb ik een lift!"
Na de opvang gaan we natuurlijk ook nog spelen in de speeltuin daar achter. Vorige week woensdag gingen we een raadspelletje spelen met Sara. Ik moest een dier in gedachten nemen en een clou geven aan Sara, en dan moest zij het raden. Ik wilde een hele moeilijke verzinnen, dus om zeker te zijn, vroeg ik aan pappa: "Een tapir?" Pappa zei: "Ja, dat is een goeie, maar zo kan Sara al horen wat voor dier je gekozen hebt. Je kunt beter een dier in mijn oor fluisteren." Dus boog ik me naar pappa toe en fluisterde in zijn oor: "Een tapir."
Ook in de speeltuin bij de Bogaard was het weer gezellig met Linden en Morjemke. Soms willen andere kinderen ook met ons meedoen, maar dan moeten ze wel naar ons luisteren. Een klein Marokkaantje wilde mijn Cars-autootjes afpakken, en deed dat zo hardhandig dat ik moest huilen. Linden beschermde me en zocht ruzie met dat Marokkaantje. Toen ik uitgehuild was, ging ik dat Marokkaantje uitdagen. Hij kwam achter me aan, maar ik kan zo hard hollen dat hij me niet te pakken kreeg. En toen viel hij ook nog! Haha.
Vrijdag hadden Linden en ik een nieuwe glij-manier uitgevonden: ik ging op mijn rug liggen en Linden kwam bovenop me liggen. Zo gleden we naar beneden. Daarna gingen we samen plassen.
Tegen mamma vertelde ik: "Ik ben zo gelukkig, omdat ik verliefd ben op Morjemke."
Met ons nieuwe huis gaat het ook de goede kant op. Ik heb pappa geholpen met het verven van de trap en opa's aanbouw schiet ook op. Ook heb ik weer met de kinderen daar gespeeld, Puck, Sep en Julius heten die. Ze waren blij om me weer te zien, en wilden mijn kamer wel eens zien. Dus we renden naar binnen en de trap op, maar er is nu natuurlijk nog niet zo veel te zien in mijn kamertje, dus renden we meteen weer naar beneden. Dat pappa de trap net helemaal schoongemaakt had om te verven, ontging ons volledig.
Met opa heb ik weer gecrosst in zijn scoot, maar nu zijn we gecrasht! Pappa zat in de tuin toen hij ons langs hoorde scheuren, maar toen hoorde hij een harde knal. Hij dacht eerst dat we dwars door opa z'n nieuwe voorgevel gereden waren, maar hij trof ons op straat aan. Opa lag onder de gekantelde scoot en ik stond ernaast, mijn kleren af te vegen. Stuurfoutje. Gelukkig hadden we allebei niets.
Ik merk dat ik nog steeds groei, maar ik denk dat ik nu wel zo'n beetje klaar ben. "Ik ben al bijna volwassen," zei ik tegen Linden z'n mamma in de speeltuin.
Toen we naar huis fietsten, viel opeens onze trapper van de fiets af! Pappa kreeg hem er niet meer op. "Misschien met een plakbandje?" opperde ik.
Gisteren zijn we na de speeltuin weer naar de Albert Heijn geweest, en ik was er als eerste weer uit. Ik zag dat er bovenaan de roltrap een rode knop zat waar 'STOP' op stond. Die wilde ik wel eens uitproberen. Maar toen stond ineens die hele roltrap stil! Ik schrok me een ongeluk, vooral toen er een grote donkere man in een pak vroeg wat ik daar deed. Ik barstte spontaan in tranen uit. Gelukkig kwam pappa net aanlopen met de boodschappen, en die zag er de lol wel van in. Die donkere man bleek ook helemaal niet boos te zijn, ik kreeg zelfs een handje van hem. Een andere man zette de roltrap weer aan, en zo liep het avontuur toch weer goed af :-)
14-07-'08 De laatste week op school is begonnen! Vrijdag is de laatste dag, daarna is het grote vakantie. Ik kijk ernaar uit, want hoewel ik het best naar mijn zin heb op school, is de opvang toch net ietsje leuker. Daar zal ik het grootste deel van de vakantie zitten, en tussendoor gaan we korte tripjes maken, en ga ik met mamma op vakantie naar een ander land. Én we gaan verhuizen, want dat zit er nu eindelijk ook echt aan te komen. Door gedoe met de gemeente hebben de verbouwingen veel langer geduurd dan gedacht, maar begin augustus zal opa's gedeelte klaar zijn en gaan wij in het hoofdhuis.
Ook daar kijk ik naar uit, want ik heb het al zo naar mijn zin in die nieuwe buurt! De laatste tijd begin ik de kinderen daar een beetje te leren kennen, en het klikt erg goed. Toen ik twee weken geleden voor het eerst buiten met ze gespeeld had, kwamen ze de volgende dag al meteen bij opa aan de deur vragen of ik weer kwam spelen. Drie keer zelfs! Jammer genoeg was ik er toen niet, maar de zondag daarna zijn ze al bij ons binnen geweest en hebben we nog langer buiten gespeeld, ook al regende het. Ik weet van een paar al waar ze wonen.
We hebben al in de gaten dat alle buren hier goed op de kinderen passen. Ik ben al twee keer thuisgebracht door een vreemde buurvrouw die dacht dat ik verdwaald was.
De eerste zei dat ik zomaar bij ze aangebeld had en meteen begon te vertellen dat ik Kim heette en ging verhuizen. Toen pappa hoorde dat zij op nummer 23 woonde, vroeg hij aan mij: "Maar je ging toch naar nummer 25, het huis ernaast, om te vragen of die kinderen nog kwamen spelen?" Ik antwoordde: "Ja, maar die konden niet, dus toen ging ik maar bij het volgende huis vragen of ze daar nog kinderen hadden!"
Een paar kinderen hadden me al zien crossen met opa in z'n scootmobiel. Ze vragen nu aan opa of zij ook mogen crossen.
Ik begin zo behoorlijk over mijn verlegenheid heen te groeien, en klets tegen iedereen aan die het wil horen. In de speeltuin zei ik tegen een groot, stevig meisje dat aan een lolly zat te likken: "Van lolly's word je dik!"
Toen we vuurwerk hoorden ergens hoog in de lucht, vroeg ik aan de eerste paar mensen die we tegenkwamen of zij dat soms afgestoken hadden. En toen ik gisterochtend met mamma de stad in ging om een nieuw Cars-autootje te kopen (dat is mijn nieuwe hobby, de diertjes zijn helaas passé), en we voor een dichte deur stonden omdat het nog geen openingstijd was, ging ik direct op zoek naar iemand die ons kon helpen. Toen er een man langsliep die met een sleutelbos liep te spelen, vroeg ik aan hem: "Kan jij de speelgoedwinkel voor ons openmaken?"
Ook de grote buurjongens en meiden in onze nieuwe buurt vind ik erg interessant. Die klimmen al heel hoog in de bomen rond de Bosvijver! Ik ging er meteen tussen lopen en begon vrolijk mee te kwekken, maar helaas reageerden ze niet zo erg, omdat ze allemaal spannende plannen hadden en soms ook een beetje boos op elkaar waren. Toen ben ik maar weer naar pappa gelopen, maar mijn tijd komt nog wel!
Juf Ilonka zegt ook dat het nu stukken beter gaat in de klas. Ik zit me overal mee te bemoeien en weet op bijna ieder probleem wel raad. Als de juf iets aan een kindje vraagt en hij zegt het fout, zeg ik: "O nee, weet je dan niet hoe het moet?!" Eén van de kinderen zei tegen pappa: "Als Kim wat moet zeggen van de juf, zegt hij niets, maar als hij niets moet zeggen, zegt hij altijd wat!"
Pappa en mamma kunnen zich dat wel voorstellen, want zo ben ik thuis ook. Vorige week hebben ome Leon en tante Maribel een dochtertje gekregen, Julia heet ze. Dat is dus Robin z'n nieuwe zusje. Het leek me wel spannend om dat te gaan bekijken, maar toen we in dat kraamhotel waren, heb ik alleen maar stil op de vloer gelegen met mijn Cars-autootje.
En woensdag leek het me een leuk idee om Fleur eens te gaan bellen, maar toen ze opnam, durfde ik ineens niets meer te zeggen. Nou ja, daar groei ik vast ook wel overheen!
Als pappa me ophaalt van de opvang, gaan we altijd nog even naar één van de twee speeltuinen die daar achter liggen. Vlak naast de eerste speeltuin woont Sara, een lief Turks meisje uit mijn klas. Ze is al zes, maar we hebben toch al vaak met elkaar gespeeld, en samen bellen geblazen. Er lopen ook grotere kinderen van mijn school rond, de meeste zijn er aan het voetballen op een groot veld. Dat vindt pappa wel leuk, hij doet soms met ze mee.
Vorige week was ik in het overblijfuurtje tussen de middag in de klas gestruikeld, en had een dikke bult op mijn kop en schrammen op mijn voorhoofd en kin. Niet op mijn neus, dat is het voordeel van zo'n klein neusje :o) Maar daar wist ik ook weer het beste van te maken, want achterop de fiets liet ik bij ieder stoplicht aan alle andere fietsers mijn voorhoofd zien: "Kijk, ik heb een bult!" riep ik. Eén jongen zei: "O, en ik heb een gebroken arm!" Maar hij had helemaal niets aan zijn arm, hij liep me gewoon te foppen!
In de speeltuin bij de Bogaard was het weer lachen met Linden en Morjemke. Het was zulk mooi weer, dat we nu niet meer in de McDonald's eten, maar het eten daar ophalen en dan op het veldje naast de speeltuin gaan picknicken. De vijver was weer schoongemaakt, dus daar zijn wij ook weer ingedoken. Ik hoop niet dat ze straks heel lang weggaan in de grote vakantie!
Pappa wilde slagroom bij zijn vla, maar mamma zei dat het op was. Pappa zei: "Hoe kan dat nou? Gisteren was hij nog halfvol." Ik zei: "Misschien moeten we de politie bellen."
