* Over Mij * Pappa & Mamma * Groeten * E-mail * Oude site

jul - dec 2009 | jan - jun 2009 | jul - dec 2008 | jan - jun 2008 | jul - dec 2007 | jan - jun 2007 | jul - dec 2006 | jan - jun 2006 | aug - dec 2005 | apr - jul 2005 | eerste jaar | 21-12-'07 Ik ben gezegend met een domme pappa en met veel geluk. Toen een paar maanden geleden mijn schoen op de fiets tussen de spaken kwam, had pappa het voorzitje verwisseld voor een achterzitje, want dat is veiliger. Maar daarna had hij het weer teruggezet, omdat hij het niet zo gezellig vond als ik achter hem zat. Nou, je raadt al wat er gisteren gebeurde. Ik kwam weer met mijn voet tussen de spaken, maar nu zo hard, dat we over de kop vlogen! Pappa viel bovenop me en ik viel plat op mijn gezicht op straat. Ik kon me niet zo goed beschermen, omdat ik mijn olifant vast had, en die wilde ik niet loslaten. Ik schrok me wezenloos, en pappa ook. Maar net als vorige keer, en ook net als toen we aangereden werden door die fietser een poosje geleden, had ik bijna niets. Ik moest natuurlijk wel huilen, maar ik had alleen maar een klein bloedneusje en een paar schrammetjes. Ik heb dus weer veel geluk gehad. Gelukkig heeft pappa nu ook in de gaten dat zo'n grote jongen als ik beter niet meer voorop de fiets kan zitten, en heeft hij gisteravond het voorzitje weer verwisseld voor het achterzitje. Ditmaal voorgoed (hoop ik). Wat is het koud, brrr! Het vriest dat het kraakt. Overal ligt ijs en 's morgens maken pappa en ik lange bandensporen op de weg. We spelen 's avonds ook niet meer in de speeltuin, alleen nog als Linden er is. Maar de laatste keer zijn we snel de McDonald's in gegaan. Daar zijn ze bij de McDonald's niet zo blij mee, want die hebben liever geen kinderen die op hun nieuwe meubulair klimmen. Maar dat doen we lekker toch. We hebben tot nu toe iedere keer een waarschuwing gekregen. Eén keer was dat wel terecht, want toen had Aiken de kerstboom omver getrokken. Gelukkig zijn ze de rest van het jaar van ons af, want Linden en Aiken zijn nu naar Engeland vertrokken. Ik zie ze pas volgend jaar weer. Linden vindt het soms moeilijk om afscheid van ons te nemen, dan zegt hij dat we moeten blijven. Maar dan zeg ik: "Nee Linden, ik moet nu echt weg." Op school is alles nu in kerstsfeer. Het is erg gezellig, vorige week zijn we in polonaise de hele school door gelopen op de muziek van 'Kedeng kedeng'. We hebben kerstmannetjes geplakt en kerstmutsen gemaakt. Die muts zet ik op als we 's morgens naar school gaan. Van verjaardagen hou ik nog steeds niet, als pappa me aan het eind van de dag vraagt of er nog iemand jarig was, zeg ik: "Nee, gelukkig niet." Deze week hadden de juffen verzonnen om zakdoekjeleggen te gaan doen met een kerstmuts, maar dat was ook weer zo'n groepsding, dus dat zag ik ook weer niet zitten. Ik begon te huilen en schreeuwde de hele boel bij elkaar. Ik moest eerst naar de Krekels, maar toen werd Fleur een beetje boos op mij. Ze zei dat ik het best kon. Toen bedacht ik dat ze daar eigenllijk best eens gelijk in kon hebben. Dus ik probeerde het, en het ging hartstikke goed! Ik was erg trots op mezelf, en de juffen ook. En pappa was ook blij toen hij het 's avonds hoorde, want dit was toch wel een klein doorbraakje. Als beloning kreeg ik thuis een chocolade-ijsje, en ik heb het ook aan mamma verteld. Die was ook trots op mij. Met Morjemke gaat het nog steeds goed, alleen wordt ze soms wel een beetje gek van mijn gezoen geloof ik. Dan draait ze haar hoofd weg, en zeggen de juffen dat ik het misschien beter eerst even kan vragen. Dus dat doe ik nu. Gelukkig wil ze toch nog vaak :-) O ja, ik ben nog helemaal vergeten om te vertellen over Sinterklaas! Die kwam dus op 5 december op school. Oma was er ook weer bij. Vorig jaar vond ik het maar eng om die grote man met zijn baard in het echt te zien, maar nu had ik een tekening voor hem gemaakt. Dus toen hij binnenkwam, stapte ik zo op hem af en gaf die tekening aan hem. Hij vond hem erg mooi. Stoer hè! Van Sinterklaas kreeg ik een leuk leesboekje over een hertje. Alle kinderen waren lief geweest, er hoefde niemand in de zak mee naar Spanje. 's Avonds hebben we het ook nog met opa gevierd in ons nieuwe huis. Ik heb zo veel Lego gekregen! Vooral de Lego-haai vond ik supertof. Zwarte Piet kwam ook langs om op de deur te bonken en snoep naar binnen te gooien. Maar hij kwam op het verkeerde moment, want pappa zat toevallig net op de wc. En we hadden net de open haard aangestoken, maar de klep stond dicht, dus de hele kamer stond vol met rook. Maar goed, Zwarte Piet had wel een paar grote zakken met kadootjes in het halletje achtergelaten, en daar ging het om :-) Aan het eind van de avond hebben we al het kadopapier in de open haard gegooid. Opa is nu echt verhuisd naar het nieuwe huis, ik heb ook geholpen met sjouwen. Toen we klaar waren aan het eind van de dag, zijn pappa en ik in het donker door de wijk gecrosst op opa z'n scooter, dat was lachen. Ik mocht zelf sturen. Ik reed bijna het gras in en tegen geparkeerde auto's aan, maar gelukkig kon pappa op tijd bijsturen. Pappa zegt dat de bouwvergunning er nu ook is, dus als ze klaar zijn met de verbouwingen, kunnen wij ook in ons nieuwe huis. Oma heeft er al gelogeerd in mijn bedje dat we al verplaatst hadden (ze is er doorheen gezakt!), en zij heeft al geverfd aan mijn nieuwe kamertje. Vorige week hebben we er samen met tante Laura gegeten, en hebben we spookje gespeeld met z'n allen. We deden wel een beetje gek, pappa was blij dat de nieuwe buren zich niet kwamen voorstellen. Met Kerst gaan we er zelf ook al een keertje slapen. En met oud en nieuw gaan we bij oma logeren in haar nieuwe huis in het noorden. Mamma had goed nieuws! Ze heeft vast werk aangeboden gekregen bij het atelier in Rotterdam waar ze stage liep. Daar gaat ze nu vier dagen in de week werken, en ook gaat ze samen met haar baas de stoffen verkopen die ze uit Taiwan importeert. Om het te vieren, hebben we gegeten in een echt Chinees restaurant in Chinatown in het centrum. Ik ben ook nog met mamma naar de bioskoop geweest, voor het eerst. Ik vond het wel spannend, en de film over pinguïns vond ik ook wel leuk, alleen vond ik het wel moeilijk om zo lang stil te zitten. Ik weet niet hoe de film afloopt, want we zijn voor het eind naar buiten gegaan. De avond voor Sinterklaas zijn we met Linden en Aiken en hun mamma door de Bogaard gelopen, want daar was het koopavond. We mochten een paar keer rijden op zo'n bewegende grote Nijntje, maar Linden wilde er niet uit om plaats te maken voor Aiken. Zijn mamma werd een beetje boos en riep: "Je weet wie er de baas is hè!". Ik riep: "Ja, mijn pappa!" We fietsten langs een groepje ganzen die een beetje ruzie met elkaar aan het maken waren op het ijs. Pappa zei: "Wat een herrie maken ze hè?" Ik zei: "Ja. Ik word gek van die herrie!" Ik vroeg aan pappa: "Pap, wat is een man in een koets?" "Een koetsier," antwoordde hij, "maar weet je wel wat een koets is?" "Nee", zei ik. Toen we 's morgens naar school fietsten met in mijn ene hand een diertje en in mijn andere hand een koekje, zoals altijd, zat ik zo enthousiast iets te vertellen dat mijn koekje uit mijn hand vloog. Hij kwam op straat terecht, en wat denk je? Er kwam een auto aan en die reed er zo overheen! Hij was zo plat als een pannenkoek. Wat een pech. Gelukkig hadden we ook nog snoepjes bij ons. 25-11-'07 Sinterklaas is in het land! Overal zie je zwarte pieten en ook op school zijn we al helemaal in de sinterklaassfeer. Er kwam zelfs een zwarte piet langs! Hij gaf een briefje waarin stond dat hij graag een knutselhoekje bij ons in de klas wilde, zodat hij 's avonds als wij weg zijn rustig zijn pakjes in kan pakken. Dus we hebben meteen een mooie hoek gemaakt met een tafel, een schaar en pakpapier. En ook met koekjes en bananen, zodat hij geen honger kreeg. Hij heeft er de eerste avond direct al gebruik van gemaakt, want de volgende ochtend was al het eten op en stonden overal zwarte handafdrukken! We vinden het maar spannend allemaal. We hebben met z'n allen een hele grote zwarte pieten-pop gemaakt, want dat zou hij vast wel leuk vinden. Ik mocht zijn hoofd maken, en hij was heel goed gelukt, met een mooie rode mond. Ook hadden we gehoord dat we ons laarsje mochten zetten, maar de volgende morgen zat er niks in. De juf zei dat zwarte piet misschien een beetje doof was, dus moesten we harder zingen. Dat werkte ook niet, dus toen zongen we nog harder, en nog harder, en vrijdagmiddag stonden we echt keihard sinterklaasliedjes te schreeuwen. Dat had eindelijk succes, want vandaag vonden we allemaal een zakje chocoladegeld in onze laars. Lekker! Met Morjemke is het nog steeds dikke mik. We kunnen niet van elkaar afblijven en tijdens het voorlezen zitten we soms zo te giebelen met elkaar dat de juf moet vragen of we soms ook even op kunnen letten. Ze gaat nu op woensdag meestal ook mee naar de speeltuin, samen met Linden en Aiken natuurlijk. Dan pakken Linden en ik haar meteen, maar dat vindt ze soms wel een beetje eng, dan rent ze naar haar moeder toe. Ik heb een mooi bloemetje voor haar geplukt. We hebben ontdekt dat ik maar vier dagen ouder ben dan zij. Dat is fijn, want dan kunnen we tegelijk van school af gaan volgend jaar en hoeven we elkaar niet te missen op Eigenwijs. Maar daarna wel, want zij gaat naar een andere school dan ik zegt pappa :-( Gelukkig is het nog lang niet zover. Morjemke's mamma is ook blij met mij zegt ze, want Morjemke is thuis stouter geworden sinds ze mijn vriendinnetje is. Dat hoort bij kleine meisjes vindt haar mamma, altijd maar lief is ook niet goed. Ik ben blij dat ik Morjemke heb kunnen leren hoe ze stout moet zijn, maar zelf ben ik juist erg lief op school sinds ik Morjemke heb, vind ik. De juffen zeggen het ook, ik loop de hele tijd achter ze aan om kusjes en knuffeltjes te geven. Vrijdagmiddag gaf ik Anita zo'n dikke knuffel bij het afscheid dat ze bijna omviel. Ze stond ervan te kijken, haha! Het enige wat nog steeds niet goed gaat op school, is als er iemand jarig is. Net als thuis moet ik daar helemaal niets van hebben, en het wordt steeds erger. Ik weet ook niet wat het is, ik heb er gewoon een hekel aan en wil er niet aan meedoen. Misschien omdat het zo vaak samen gaat met een afscheid, dat het me daarom tegenstaat. De juffen snappen het niet en pappa ook niet, hij zegt dat ik een verjaardagsfobie heb. Als we alleen zijn kan ik er wel een beetje over nadenken en praten, en beloof ik de volgende keer wel mee te doen met de rest. Maar als het zover is, gaat het toch weer mis. Twee weken geleden zijn we een weekend naar Centerparcs geweest met alle vrienden, dat was wel leuk. In drie dagen heb ik vier keer gezwommen, en pappa en ik hebben alle glijbanen en wildwaterbanen op z'n minst twintig keer gedaan. Toen hij even moest plassen en ik voor de wc wachtte, verveelde ik me een beetje en ging op onderzoek uit bij de kledingkastjes. Twee minuten later stond pappa weer voor me, hij was hartstikke geschrokken. Hij zei dat hij mij kwijt was, en mij overal gezocht had. Ik zei alleen maar: "Ik was jou ook kwijt." Maar ik moest wel beloven dat ik voortaan wat dichter in de buurt bleef. Ok. 's Avonds hebben pappa en ome Ed pannenkoeken gebakken voor iedereen. Die waren lekker, maar nog niet zo lekker als de pannenkoek die ik een paar dagen daarvoor bij tante Laura gegeten had. Want dat was een pannenkoek met honing, vlokken en witte hagelslag! Mmmm. Ik vond al die mensen om me heen best een beetje eng in dat huisje in Centerparcs, want de meeste vrienden zie ik niet zo vaak. Gelukkig waren pappa en mamma er ook. Dan liep ik 's morgens de slaapkamer uit, hoorde allemaal vreemde stemmen uit de woonkamer komen, draaide me om, liep de slaapkamer weer in met mijn armen omhoog en riep gewoon: "Dragen!". Slim hè, hihi. Linden en ik hadden een gek spelletje verzonnen in de speeltuin, waarbij we steeds hard tegen elkaar opliepen en op de grond vielen, of op elkaar. We werden er wel een beetje vies van, maar we hebben wel gelachen. De McDonalds is ook weer open en die ziet er nu heel anders uit, met allemaal planten en zo. De baas daar liep en beetje bezorgd toe te kijken of we niks omgooiden tijdens het rennen en klimmen, maar dan moeten ze hem maar weer wat geschikter voor kinderen maken hoor. Daar is de McDonalds toch voor! Dus we zijn lekker overal op geklommen, en pappa en Linden z'n pappa vonden het goed. Het is al hartstikke vroeg donker nu, dus we zien de maan bijna elke dag. Het valt me op dat hij steeds met ons meegaat als wij op de fiets zitten. We hebben dus de conclusie getrokken dat hij onze vriend is. Tijdens het spelen bij school kwamen we een halve fiets tegen onderaan een trap. Pappa vroeg: "Wat is daar nou mee?" Ik zei: "Ik denk dat hij kapot is." Pappa en ik hebben ook nog een filmpje in elkaar geknutseld van mijn eerste jaar, kijk, hier staat hij! 06-11-'07 Daar ben ik weer! Lang geleden hè? Dat komt omdat ik niet zo veel te melden had, alles gaat gewoon z'n gangetje. Maar nu heb ik wel wat leuks om te laten zien: oude filmpjes van vroeger! Voordat pappa zijn digitale camera kreeg drie maanden geleden, maakte hij af en toe nog wat beelden met zijn oude video-8 camera. Die hebben we nu op de computer gezet, dus nu kan je zien hoe ik er uitzag als baby! Kijk, dit zijn de filmpjes: 31 December 2003, 3 maanden voor mijn geboorte stellen pappa en mamma zichzelf aan mij voor (07:14 min.) 25 Mei 2004, mijn debuut (02:29 min.) 17 Juli 2004, in de wieg (03:56 min.) 21 Augustus 2004, met mamma op bed (03:02 min.) 20 Oktober 2004, op bed met mamma en dansen met pappa (06:24 min.) 3 Januari 2005, ik kan al goed lopen (04:15 min.) 9 Maart 2005, lekker in bad (03:00 min.) 18 Juni 2005, kietelen met pappa en naar mamma in de keuken (05:03 min.) 18 November 2005, insmeren met zalf, dollen met mamma en oma komt op bezoek (06:26 min.) 17 Maart 2006, ik klets al een behoorlijk woordje mee (03:47 min.) 26 Maart 2006, op bezoek bij Opa in De Lier (04:33 min.) 15 Juli 2006, springen en tv kijken op bed (06:28 min.) 20 Oktober 2006, met mijn diertjes in bad (03:07 min.) 25 Februari 2007, tellen en kietelen op bed (04:59 min.) Leuk hè! Natuurlijk blijven we wel van zulke filmpjes maken, maar dan niet meer met die oude camera. Die gaan we nu verkopen, of we bewaren hem tot hij antiek is, zegt pappa. Verder gaat ook alles goed. Ik ben nog steeds verliefd op Morjemke. Alleen heeft ze nu waterpokken! Da's balen, want dan kan ze niet naar school. Ik vertel aan iedereen dat Morjemke waterpokken heeft. Gelukkig houden de juffen ook erg van knuffelen, dus ik krijg nog genoeg aandacht. Maar toch hoop ik dat Morjemke (ik noem haar "Mijn Morjemke") snel terugkomt. Ze is zo lief. Soms zitten we aan tafel naar elkaar te kijken en zeggen tegen elkaar: "Jij bent mijn lieverd." Bianca vroeg of we ook met elkaar gingen trouwen. Ik weet niet precies wat dat betekent, maar we hebben toch maar besloten om dat wel te gaan doen. Het is nu volop herfst buiten. De blaadjes vliegen van de bomen, overal liggen grote hopen langs de weg. Op school is het thema dan ook 'Herfst'. We hebben paddestoelen en parapluutjes gemaakt, en alvast bolletjes met vet en zaadjes buiten gehangen, want het wordt ook al kouder. Die groene papegaaien die hier altijd rondvliegen, waren er als de kippen bij om ze op te eten. We hebben allemaal heel stil voor het raam staan kijken. Pappa en ik hadden een paar hele grote paddestoelen ontdekt op Te Werve, echt van die mooie rode met witte stippen, waar Kabouter Spillebeen op zit te wippen. Er was er eentje omgevallen, dus die hebben we meegenomen naar school. De juf en de kinderen vonden hem erg mooi. 's Avonds wilde ik hem weer mee naar huis nemen, maar pappa zei dat hij beter op school kon blijven staan. Ok, goed dan. Het wordt nu opeens veel vroeger donker. Ze zeggen dat dat door de wintertijd komt. Ik vind het niet erg, want we blijven gewoon door spelen in de speeltuin, en Linden ook. Soms lopen we de parkeergarage in, daar valt ook genoeg te spelen. Wat alleen wel jammer is, is dat de McDonald nu dicht is. Die wordt verbouwd. Vorige week vrijdag hebben we dan maar in een shoarmatent wat gegeten, maar dat is toch niet zo leuk. Je krijgt er geen kadootjes bij de Happy Meals - ze hebben niet eens Happy Meals! We kwamen wel Danilelle van school tegen in die shoarmatent, dat was wel leuk. Van Fleur hoorden we dat er verderop in Rijswijk ook nog een leuke speeltuin was, daar had zij zelf ook nog gespeeld toen ze klein was. Pappa en ik zijn er zaterdagmiddag wezen kijken, en het zag er wel gezellig uit, maar hij was helaas dicht! Toen zijn we maar doorgefietst naar onze nieuwe buurt in Ypenburg, daar zijn ook een paar speeltuintjes. Er zaten wel drie grote jongens op de glijbaan, maar daar trok ik mij niets van aan. Ik gleed er gewoon tussendoor en papte even met ze aan. Twee waren best aardig, die andere vond mij maar lastig. Nou, jammer voor hem, haha! Ik ben gek op het bad in ons nieuwe huis. Als we opa bezoeken, ga ik er altijd in. Ik neem een heleboel diertjes mee, en pappa gaat meestal ook mee. Die kan ik dan mooi nat spugen. De bubbeltjes vind ik nog een beetje eng, maar als ik op pappa mag liggen, durf ik wel. Het is ook fijn dat ik daar lekker kan rennen zonder dat er een buurman tegen de vloer gaat bonken. Ik speel er dus veel pakkertje met pappa en opa. In de schuur hebben we een keer gevoetbald, maar voetbal vind ik niet zo leuk. Als ik de bal aangespeeld krijg, wil ik hem niet terug schoppen, ik hou hem liever zelf. Opa heeft bij z'n huis een egeltje rondlopen die elke avond de restjes eten opeet. Opa weet precies wanneer het egeltje er weer aankomt, omdat er lampen aan het huis hangen die aan springen als er iemand door de tuin loopt. Dus als opa 's avonds laat ineens het licht in de tuin aan ziet gaan, weet hij: daar is het egeltje weer. Ik was twee weken geleden even helemaal alleen thuis. Want pappa moest de deur al uit om te voetballen, terwijl mamma er bijna aankwam met de bus. Toen pappa weer thuis kwam, vroeg hij of ik het niet eng gevonden had, helemaal alleen in huis. Ik zei: "Nee, ik was niet bang. Er kwam geen beer." We hadden van oma een kinderzitje voor achterop de fiets gekregen, en die had pappa op onze fiets gemonteerd. Maar hij kon nog geen afscheid nemen van het zitje op het stuur, dus toen hadden we twee zitjes. Ik ben een paar keer achterop gaan zitten, maar dat vond pappa helemaal niet gezellig, want zo kon hij bijna niet met mij praten. Ik zei: "Maar geen zorgen! Achter is ook leuk." Maar vorige week kregen we een lekke band, en omdat onze fiets toch al een beetje oud werd, heeft pappa een nieuwe fiets gekocht. En nu heeft hij alle dingen overgezet van de oude fiets naar de nieuwe, van het stuurzitje tot z'n oude zadel, maar het achterzitje niet! Pappa wilde de oude fiets trouwens bij het grof vuil zetten, maar mamma zei: "Je kunt hem toch gewoon zonder slot buiten zetten? In deze buurt wordt hij zo gepikt." Pappa twijfelde of ze wel belangstelling zouden hebben voor een fiets met een lekke band, maar mamma had gelijk: een dag later was hij gepikt. Maar goed dat we hier gauw weggaan. Toen we bij opa op bezoek waren, stond hij op en zei: "Ik ga even kleien." Ik vroeg: "Wat ga je kleien?" In het donker in de speeltuin spelen is best spannend! Toen Linden er niet was, zijn pappa en ik op het klimding geklommen en hebben net gedaan of we vanaf daar vissen konden vangen. Daarna hebben we ze gekookt, in plakjes gesneden en opgegeten, onder de sterretjes. We hadden veel beet. We hebben walvissen gevangen, potvissen, haaien, orca's, inktvissen, en ik had zelfs een groen-blauw-roze zeemonster gevangen! Die smaakte ook heerlijk. 13-10-'07 Ik ben verliefd! Op Morjemke, een meisje uit mijn klas. Ze is lief en heeft mooi blond haar. Tot twee weken geleden vond ik haar altijd wel aardig, maar ze viel me nooit zo op. Maar sinds Maudje en Linden weg zijn, begon ik haar steeds leuker te vinden, en zij mij ook. We speelden de hele tijd samen, en zaten graag aan elkaar te frunniken. Toen vroeg Bianca: "Zijn jullie soms verliefd op elkaar?" Dat moesten we toen wel toegeven. Ik pak het serieus aan, en luister goed naar de adviezen van pappa, want die denkt er veel verstand van te hebben. Als ik haar 's morgens weer zie geef ik haar een kusje, en als ik 's avonds afscheid neem ook. Ze is al een keer met Linden en mij mee gaan spelen in de speeltuin, toen heb ik een bloemetje geplukt en dat aan haar gegeven. Ik wil haar de hele tijd aaien en aan haar mooie haar zitten, en als we aan tafel zitten sla ik mijn arm om haar heen en geef ik haar kusjes. Ook spelen we graag vadertje en moedertje, soms met Tinke erbij, want dat is haar beste vriendin. De andere meisjes willen soms ook mijn vriendinnetje zijn, maar dan roept Morjemke: "Nee! Het is mijn vriend!" Toen we een keer aan tafel niet naast elkaar zaten, zei Morjemke tegen de juf: "Ik wil naast mijn liefje zitten," en toen kwam ze weer naast mij zitten. Na de speeltuin vroeg pappa: "Die Morjemke is wel een leuk meisje hè? Ze lacht veel." Ik antwoordde: "Omdat! Ik verliefd op Morjemke ben. Echt waar!" Toen de juf een liedje over diertjes opzette om met z'n allen te gaan dansen, gingen Morjemke en ik meteen met elkaar dansen. Eerst stonden we gewoon handje in handje, maar na een tijdje stonden we helemaal met onze armen om elkaar heen. Het is echt dikke mik! Verder gaat alles ook goed. Opa is alvast in ons nieuwe huis gaan wonen, zodat het niet leeg staat totdat wij erin gaan, ergens begin volgend jaar denken pappa en mamma. Opa zei dat het er 's nachts zo stil is, dat het hem aan de Pyreneeën doet denken. Mooi, dan zullen wij er vast wel goed slapen. Met pappa's arm gaat het ook weer goed, zodat we weer alle spelletjes kunnen spelen. Maar we hadden bijna een nieuw ongeluk gehad! Want toen we de fietsbrug af reden en ik iets te ver naar rechts uit mijn mandje ging hangen, kwam ik ineens met mijn voet tussen de spaken! Het maakte veel herrie en het deed pijn, dus we schrokken ons een hoedje. Toen we stil stonden, bleek dat mijn schoen helemaal kapot was. Het was een wonder dat mij tenen nog heel waren. We hadden zelfs een lekke band, maar gelukkig konden we die weer oppompen bij een mevrouw die langs het fietspad woonde. Linden zie ik ook nog elke woensdag en vrijdag, maar het wordt 's avonds steeds vroeger donker, dus ik weet niet hoe lang we dat nog kunnen doen. Gelukkig kunnen we ook nog spelen in de Albert Heijn en eten bij de McDonalds, dus we hoeven niet meteen naar huis als het donker wordt. Vorige week was er kermis, en zijn we met z'n allen een paar keer in de draaimolen en een soort zweefmolen geweest. En pappa heeft een mooie roze motor voor me gewonnen bij de schiettent. In de McDonalds ging Linden z'n pappa even plassen met Linden en mij, maar hij wist niet hoe snel ik was. Want voordat hij mij boven de bak geholpen had, begon ik al te plassen. Alles werd nat. Hij probeerde het weer droog te krijgen onder de handenwarmer, maar dat duurde mij iets te lang. Dus liep ik maar in mijn blote kont de McDonalds in. In de Albert Heijn was het ook lachen. Pappa was even iets aan het zoeken, zodat Linden z'n pappa op drie kinderen tegelijk moest passen. Linden en ik zagen onze kans schoon, en pakten meteen een hele grote zak kruidnootjes uit de schappen. Voordat iemand het in de gaten had, hadden we hem al opengebeten met onze tanden en zaten we al die kruidnootjes naar binnen te werken op de grond. Daar was pappa niet zo blij mee toen hij terugkwam. Maar uiteindelijk hebben we die grote zak toch maar met z'n allen leeg zitten eten in het speelhok, dat was lekker! Ook als Linden er niet is, gaan pappa en ik toch naar de speeltuin. Pakspelletjes zijn mijn favoriet. Dan zeg ik tegen pappa: "Jij moet mij pakken." Als hij dan achter me aankomt, roep ik: "O nee, dat kan niet waar zijn!!" 02-10-'07 We hebben ons nieuwe huis! Gisteren zijn pappa en mamma samen met opa en die mensen waar we het huis van kochten naar de notaris gegaan om de handtekeningen te zetten. Daarna hebben ze mij opgehaald van school (opa reed per ongeluk nog tegen het fietsenrek van de juffen aan) en zijn we naar Ypenburg gereden. Toen kon ik eindelijk ons nieuwe huis van de binnenkant bekijken. Ik vond het supermooi! Dat bad in de badkamer is heel gaaf (met bubbeltjes) en alles is groot. Mijn kamertje wordt ook veel groter! Het is nu alleen nog roze, dus aan dat kleurtje zullen ze nog wel even wat moeten doen. De tuin is ook heel groot, en daar komt een zandbak in. Buiten en binnen zijn open haarden, en we hebben een tafel waar je je in kunt verstoppen! Boven kunnen we lekker rennen zonder dat er een boze buurman op de vloer bonkt. Dat hebben pappa en mamma dus goed geregeld. Later kwamen oma en Jan op bezoek en tante Laura ook, dus die hebben we een rondleiding gegeven. Ze vonden het allemaal erg mooi, vooral de badkamer. We hebben er een glaasje champagne op gedronken en de slaatjes opgegeten die oma meegenomen had (met ijs toe!). Jan heeft de open haard uitgeprobeerd, die deed het prima. Ik hoop dat de verbouwingen snel klaar zullen zijn, want dan kunnen we hier lekker snel gaan wonen! Verder heb ik niet zo veel nieuws sinds de laatste keer, maar ik heb wel veel foto's. Ook van de Kid's Playground in Delft, want daar was ik zondag met pappa en ome Campo en tante Kim naartoe geweest. Dat was ook leuk! 24-09-'07 Pappa en ik hebben een ongeluk gehad :-( Woensdagochtend fietsten we naar school en reden we de fietsbrug over het spoor af. Toen we rechtsaf sloegen, kwam er een jongen ons tegemoet, die midden op de weg fietste. Pappa wilde er aan de rechterkant langs sturen, maar die jongen reed gewoon keihard tegen ons aan! We vlogen half over de kop, en pappa kwam bovenop zijn schouder terecht. Dat deed zeer, dus hij schold die jongen uit en vroeg hem waar hij mee bezig was. Maar die bleef alleen maar 'Sorry, meneer' zeggen, en toen fietste hij weg. Ik had gelukkig niks, het enige waar ik me druk over maakte was dat mijn koekje op de weg gevallen was (naast pappa). En de fiets had ook niks. Maar pappa wel, die is later met mamma naar het ziekenhuis gegaan en daar zeiden ze dat er een schouderband gescheurd is, en dat hij rust moet houden. Ze boden hem een mitella aan, maar daar had hij niet zoveel zin in. Maar misschien gaat hij die nu toch nog nemen, want de pijn is na zes dagen nog steeds hetzelfde zegt hij. Hij kan mij nu ook niet meer dragen en we kunnen heel veel spelletjes niet meer samen doen, en hij kan niet meer tennissen en voetballen, dus hij baalt als een stekker. Het was trouwens toch niet onze geluksdag, want toen we 's avonds na de speeltuin naar huis fietsten, werden we bij het groene stoplicht ook nog bijna geschept door een auto, die ons wilde afsnijden. Het scheelde maar een haartje. Ik riep: "Dat was wéér een sukkel!" Het zijn twee drukke weken geweest sinds mijn vorige stukje hier. Vorige week is Linden weggegaan van school. Gelukkig hoefde er niemand te huilen en we hoeven elkaar ook niet echt te missen, want we blijven iedere woensdag en vrijdag naar de speeltuin gaan. Pappa en ik hadden een afscheidskadootje voor Linden gemaakt dat hij op zijn kamertje kan hangen. Kijk, dit is 'm. En samen met de juffen had ik ook nog een mooi schilderij met foto's erop voor hem gemaakt. Linden vond alles mooi. Op zijn nieuwe school in Zoetermeer gaat het nu best goed, al mist hij mij nog wel erg, zegt zijn mamma. Hij zit nog maar halve dagen op school, maar soms begint hij al te huilen voordat de ochtend om is, omdat hij dan hoopt dat hij naar mij toe mag. Maar dat mag helaas niet. Hij was woensdag en vrijdag blij om mij weer in de speeltuin te zien. Woensdag waren we helemaal door het dolle heen en had ik aan het eind geen zin meer om nog naar pappa te luisteren (en Linden ook niet naar z'n moeder). Toen moest ik thuis op straf, maar ik was zo moe dat ik direct in slaap viel op mijn strafstoeltje. Vrijdag hebben we met z'n allen patatjes gegeten in de McDonalds. Linden en ik ontdekten dat McNuggetskip gedoopt in chocolademelk ook heel lekker smaakt. Als pappa achter ons aan gaat in de speeltuin en Linden en ik rennen ons vrijhuisje binnen, doet pappa altijd net alsof hij tegen de paal aan knalt met z'n kop, door met z'n hand tegen de paal aan te slaan. Maar ik had niet door dat het een trucje was, dus toen ik het ook eens wilde proberen en met mijn kop tegen de paal aanknalde, deed het hartstikke pijn! Ik had meteen een dikke bult. Pappa heeft me snel uitgelegd hoe het trucje moest. Ik voelde me wel een beetje stom. Op school vinden Fleur en Bianca me af en toe wel dwars nu. Ik had mijn rapport gekregen, en daar stond in dat ik regelmatig de grens op zoek bij de leidsters. Ja, daar herken ik me wel een beetje in. Misschien is dit weer zo'n fase of zo. Maar ik denk dat het al minder wordt nu Linden er niet meer is, want met hem erbij had ik altijd het meest zin om baldadig te doen. Verder was het wel hartstikke gezellig op school hoor. Ik ben blij dat ik nog niet weg hoef, want zulke lieve juffen vind ik nooit meer. En ook met de andere kinderen in de klas kan ik het goed vinden. Deze week hadden pappa en mamma mij eindelijk weer geschoren, nadat ik het nog wekenlang had weten uit te stellen. Toen ik de klas in kwam, wilde iedereen over mijn kale hoofd aaien. Dat vond ik wel goed, althans in het begin, maar toen ze een paar uur later nog steeds de hele tijd over mijn bol wilden aaien, riep ik opeens: "Nu is het afgelopen! Nu mag het niet meer." Ik heb ook mijn grenzen ;-) Ik ben deze week twee keer ziek geweest, op dinsdag en op vrijdag. Ik had wel 40 graden koorts, en op dinsdag heb ik ook nog drie keer gespuugd. Eén keer over het bed, en twee keer over pappa. We steken elkaar hier gewoon aan, eerst had ik koorts, toen mamma, toen pappa en toen ik weer. Komt misschien omdat we vaak in hetzelfde bed slapen. Maar het was toch wel gezellig, want mamma bleef dinsdag ook thuis, dus ik ben de hele dag flink vertroeteld. We hebben met z'n drieën een mooi kussengevecht gehouden. Mamma is geslaagd voor haar examen! Nu gaat ze haar eigen atelier oprichten, Sjo Mi Fashion House gaat dat heten. Ze had een mooie cijferlijst, alleen maar achten en negens. Er stond alleen één zes op. Weet je van wie die was? Van pappa! Want die had een taak over maatschappijleer voor haar gemaakt. Hij was er niet blij mee dat hij het laagste cijfer had. Mamma heeft hem er dus flink mee geplaagd. Vorige week zaterdag hadden pappa en ik een ijsje gehaald op Te Werve. Maar ik at niet zo snel en hij smolt, waardoor het laatste stuk zo op de grond viel. Pappa vroeg: "Maar gelukkig had je hem bijna op, toch?" Ik antwoordde: "Ja, en nu heb ik hem helemaal op!" Ik probeer steeds woorden te spellen, en heb er geen twijfel over dat ik dat goed doe. Dan zeg ik: "Hoe schrijf je Linden? Lin...deh...hen!" Vorige week maandag stonden tante Laura en ome Erno ineens om elf uur 's avonds op de stoep. Laura was thuis Erno z'n hoofd aan het scheren, maar toen ze halverwege was, stopte de tondeuse er opeens mee. Erno moest de volgende ochtend vroeg naar zijn werk, dus toen moest er zo laat nog een nieuwe tondeuse gezocht worden. Gelukkig hebben wij een goeie, dus was de oplossing snel gevonden. Afgelopen maandag zijn pappa en ik naar Laura en Erno in Delft gefietst om pannenkoeken te eten. Ze waren heel lekker, en met Laura heb ik 'Memory' gespeeld (met zelf verzonnen spelregels). Pappa zat met Erno een liedje van Ramses Shaffy te kijken op Youtube. Ik riep: "Die vent kan echt niet mooi zingen!" Als pappa en mamma een verliefd stelletje op tv zien, zitten ze me vaak te plagen. Dan zegt pappa: "Dat zijn Kim en Maudje." Dan zeg ik: "Nee, Kim en Linden." Maar dan roept mamma: "Nee! Linden is een jongetje! Het zijn Kim en Maudje." Nou ja, ook goed. Ik heb voor het eerst mijn eigen naam geschreven! Ok, het was puur toeval, maar toch. Ik zat gewoon wat te typen op pappa z'n computer, en kijk! Daar aan het begin van het tweede lange stuk stond opeens mijn naam. [[[[[[[[[[[[[']i] 7uJK'k,'/,m.hj.,jik jk h u vb m m "?K MKm/l;'kúiúj;'l] 0]0o[]'0=[]=7[6'j'][ yghg ty[ou98]\78[]'8[]87]\9i'/87o;.'79' /]' /u'/kkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk kkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk kkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk kkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk kkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkjjjjjjjjjjjjkkkkkkkkkk kkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk kkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk kkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkjjjjjjjjj jjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjl;;'6v hgb= u]['jh';/mhjk,tfklkmrtdkml t;u]['zdf op9';/'ftg;'fxv/'?g "fv'/ '/kimmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm mmmmmmmmmmxkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkxkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk kkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk kkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk kkxk. .ho65t0o5oy;pgvb;'h'v'[n]fgg][;yth;-[uyk-[=p8p-=87=-[9] 8;lloltgkfkjxkclxl.dxc'rc fv v ;[yp[;erg[uj]\\] ]\ o98l\ 98ol\ i8\ \ ]hfrokdvc Knap hè! 07-09-'07 Het is alweer september, de zomer loopt bijna op z'n einde. Er groeien alweer volop eikels aan de bomen bij school, en sommige vallen al naar beneden. Dat vind ik wel leuk, want die kan je mooi in het water gooien. Deze week zijn twee kinderen weggegaan die er al vanaf het begin bij waren: Manz en Maudje. Manz was er altijd maar één dag per week, maar Maudje was er bijna elke dag. Ze zorgde altijd voor leven in de brouwerij en we konden het goed met elkaar vinden, dus het is jammer dat ze weg is. Het is nu meteen een stuk stiller in de klas. En volgende week gaat Linden ook al weg, potverdorie. Dan zijn al mijn oude vriendjes weg! Ik zal hem missen, maar Linden z'n mamma denkt dat hij mij nog veel erger gaat missen. Want hij moet helemaal gaan wennen op een nieuwe school. Gelukkig blijven we wel gewoon in de speeltuin spelen elke dinsdag en woensdag. Afgelopen woensdag heeft pappa z'n nieuwe videocamera meegenomen naar de speeltuin, en we hebben een leuk filmpje gemaakt. Kijk! Verder gaat alles ook weer goed. Afgelopen weekend hebben pappa en ik een schepnetje gekocht om visjes mee te vangen in de vijver bij de schouwburg. Maar we hebben er geen één gevangen! Er zit daar heel erg veel vis, zelfs hele grote, maar als je langs de kant loopt met je schepnet, zwemmen ze als een speer weg. Pappa was behoorlijk chagrijnig, want hij had gedacht dat hij er heel veel ging vangen. We hadden zelfs een emmertje meegenomen om alle visjes in te doen. Maar het enige wat hij uit het water haalde, was z'n portemonnee, want die was zo uit z'n zak in de vijver gevallen. Vorige week vrijdag hebben we lekker gezwommen! In de zomer is het vrijdagsavonds vrijzwemmen in zwembad De Schilp, en omdat mijn nichtjes daar badmeester zijn, mochten wij gratis naar binnen :-) Ik vond het helemaal te gek, vooral die lange glijbaan was supertof. Ik ben er wel twintig keer vanaf geweest. Ook heb ik gezellig gezwommen met mijn nichtjes, wat zijn die ineens groot geworden zeg! Ze groeien nog harder dan ik. Als pappa en ik op de fiets zitten, voelt het soms alweer behoorlijk fris aan buiten. Dat overdrijf ik graag een beetje, want dat levert me meer aandacht op. Dan zit ik te rillen en zeg ik: "Ik heb het zo k-k-k-koud." Maar soms gelooft pappa me niet, bijvoorbeeld gisteren, toen ik lekker in mijn nieuwe pyjama onder de dekens lag en zei dat ik het nog steeds zo k-k-k-koud had. Pappa zei dat dat niet kon, maar dan zeg ik: "Ik ben toch niet dom?!" 29-08-'07 Ik ben naar Duitsland geweest met mamma! Donderdagochtend gingen we weg, en zondagavond heel laat kwamen we weer terug. Mamma's vriendin Nutchakorn ging ook mee. Het was heel gezellig, en de treinreis duurde wel 7 uur! Kan je nagaan hoeveel ik gezien heb. Mamma had een hotel geboekt in Berlijn en van daaruit hebben we de stad verkend. We zijn naar de dierentuin geweest en naar SeaLife, en natuurlijk heb ik elke avond in bad gelegen. We hebben zoveel gezien dat ik me niet eens alles meer kan herinneren, maar gelukkig hebben we de foto's nog! Op school is Fleur nu ook weer terug van vakantie, dus het is weer ouderwets gezellig. Iedereen is nu weer thuis, alleen opa zit nog steeds in Spanje. Hij belt af en toe op om te laten weten dat hij weer ergens op een camping in de zon zit :-) Ik praat nog steeds honderduit en kan heel goed dingen onthouden. Ik hoef maar één keer iets te horen en dan weet ik het maanden later nog. En dat vertel ik dan ook weer graag door aan anderen natuurlijk. Pappa zei tegen oma dat ik op dit moment zoveel leuke dingen zeg, dat hij het allemaal bijna niet meer kan onthouden en opschrijven. Tja, wat zal ik ervan zeggen...ik ben ook leuk ;-) Ik stond met pappa in het kleine speeltuintje bij dat huisje waar je in kunt klimmen. Ik zei tegen hem: "Ik zal het je laten zien!" Ik nam een aanloopje en sprong. Maar ik struikelde, en vloog zo languit het huisje binnen. Ik kwam weer omhoog en zei: "Zo moet het eigenlijk niet." Toen pappa me kwam ophalen op school, zat ik net te plassen. Kleine Ralph zat naast me op de andere wc. Die moet nog leren om zindelijk te worden, dus die mag graaien uit de ton als hij 6 stickertjes verzameld heeft. Maar niet geschoten is altijd mis dacht ik, dus toen Ralph een kadootje gepakt had, zei ik tegen Fleur: "Ik heb ook geplast." Ze moest lachen en zei dat ik dan voor één keer ook nog wel mocht graaien. Dat leverde me toch mooi een nieuw bellenblaassetje op! Ik ben ermee met pappa naar het kleine meertje gelopen, zodat we de bellen weer over het water uit konden blazen. Ik liep door het gras naar beneden naar het water toe, en riep tegen pappa: "Kom maar, het is veilig!" Vorige week maandag had ik ongelukje op school. Ik moest plassen, maar ik was zo actief bezig dat ik het pas laat in de gaten had. Ik kon nog net naar de wc rennen dacht ik, maar vlak voor de wc ging het fout. De vloer werd nat onder mijn voeten. Ik schrok ervan, en ging meteen aan de slag met een wc-papiertje om het op te ruimen. Maar het was te veel. En doordat ik er zelf doorheen liep, werd de troep alleen maar groter. De moed zonk me in de schoenen, maar toen zag juf Anita het gelukkig. Ze was niet boos, en heeft me geholpen met opruimen. Gelukkig had ik nog een reservebroek. Ik kan al een klein beetje lezen, de K van Kim herken ik overal. Nu zijn we met de I en de M bezig. Vorige week bracht mamma me een keer naar bed en oefenden we het alfabet, met plaatjes erbij. Maar sommige plaatjes wist mama zelf niet! Dan zei ze: "De H van hek...de I van, eh, weet niet...de J van jojo!" Later ging ze maar verder in het Chinees. Pappa zit altijd bekende en minder bekende liedjes te zingen als we op de fiets zitten, maar soms heb ik geen zin om mee te zingen. Dan zeg ik: "Ik ben een beetje stil." Mamma had pappa een videocamera voor zijn verjaardag gegeven, en die hebben we uitgeprobeerd toen we van opa naar huis gingen met de bus en de trein. Hier is ons eerste filmpje! Zo, en nu de foto's uit Duitsland! 13-08-'07 We hebben een paar angstige weken achter de rug. Opa was voor controle van zijn longen naar het ziekenhuis geweest, en op de foto had de dokter iets gezien. Hij dacht dat het foute boel was en zei tegen opa dat hij rekening moest houden met het ergste. Iedereen schrok zich kapot. We zijn meteen naar hem toe gegaan in De Lier. Pappa en mamma zeiden dat ze hem wilden verzorgen in ons nieuwe huis als het mis was. De volgende dagen moest hij nog een paar onderzoeken ondergaan, en uiteindelijk kwam het goede nieuws. Het was alleen maar een verwaarloosde ontsteking. Iedereen was opgelucht en opa is meteen op vakantie gegaan. Die stond al gepland, samen met tante Laura en ome Erno en een paar vrienden naar Spanje, maar nu was opa er dubbel zo hard aan toe. Hij belde uit België dat alles goed ging! Met mij gaat alles ook nog goed natuurlijk. Op school is Bianca weer terug van vakantie. Ik heb gelijk heel de dag met haar gespeeld. Fleur liep een beetje te mopperen dat zij helemaal geen aandacht meer kreeg. Maar dat maak ik wel weer goed hoor :-) Tenminste, wanneer ze terugkomt, want nu is Fleur zelf ook twee weken op vakantie. Gelukkig is het de laatste tijd weer mooi weer, dus we kunnen lekker veel buiten spelen. We hebben nieuwe houten tafels in de tuin gekregen, die we zelf mochten verven met alle kinderen, in onze onderbroek. Ik maakte één kant mooi blauw en groen. Ik zei tegen Fleur: "Ik denk dat mijn pappa trots op mij is." En dat was hij ook! Na schooltijd werd Maudje tegelijk met mij opgehaald. Ze wilde buiten nog even met mij de bosjes in rennen. Maar ze rende zo de prikkelplanten in! Schreeuwend rende ze weer terug. Ik lag in een deuk. Met Linden was het ook weer lachen. Die loopt soms zo te knoeien! In de speeltuin wilde hij achter een ballon aangaan, terwijl hij ook een flesje Fristi vast had. Die Fristi vloog alle kanten op. De volgende dag hadden we bellenblaas-setjes gekregen van een kindje dat jarig was op school. Maar Linden had niet in de gaten dat als je bellen wilt blazen, dat je dan wel je flesje met bellenblaasspul recht moet houden. Bijna alles liep eruit. Toen liet zijn pappa zien hoe het moest, maar hij vergat ook om het flesje recht te houden. Toen liep het flesje helemaal leeg, haha. Vorige week kwam Linden z'n vader lopend naar school, dus moesten we ook lopend naar de speeltuin. Pappa zette ons alle drie op de fiets, ik voorin, Linden op het zadel en Aiken achterop. We hebben gezellig liedjes gezongen, alleen als het liedje over een olifant ging, zong pappa steeds "lollifant", alsof hij niet wist hoe het moest. Ik was die flauwe grapjes van hem wel gewend, maar Linden viel bijna van zijn fiets van het lachen. Toen we langs een telefoonpaal in de Bogaard kwamen, hebben we allemaal zogenaamd even met Bianca gebeld, om te vertellen hoe het ging. Toen we in de speeltuin aankwamen, moest Linden poepen, maar hij zei niets tegen zijn vader. Hij stond het gewoon boven op de glijbaan in z'n broek te doen. Toen zijn vader erachter kwam, kon hij de drol er gelukkig nog best schoon uit vissen. Maar even later moest Linden ook nog plassen, en toen hij met z'n vader bij de bosjes stond met zijn broek omlaag, moest hij nog meer poepen. Alles viel zo op z'n broek. Daarna ging hij ook nog met zijn hand aan z'n kont voelen, hij zat helemaal onder de poep. Zijn vader is behoorlijk lang met stokjes en doekjes bezig geweest om hem weer een beetje schoon te krijgen. Gelukkig had hij een reservebroek bij zich, dus we konden toch nog verder spelen. Twee weken geleden kwam opa ons ophalen met een nieuwe auto die hij tijdelijk had, omdat zijn busje bij de garage stond. Pappa deed de gordel bij mij verkeerd om. Ik zei: "Pappa is een beetje dom." Toen we bij opa z'n huis aankwamen, struikelde ik eerst uit de auto en daarna ook nog op opa's stoep. Ik riep: "Ik ben ook dom!" Onderweg zagen we een molen draaien, omdat het behoorlijk waaide. Pappa zei: "Dat rijmt, Kim: de molen draait, als de wind... Nou?" Ik keek heel slim, en zei: "...komt." Ik was heel zachtjes gevallen, maar ik vond mezelf toch behoorlijk zielig. Ik liep jammerend naar pappa toe: "Pappa, ik heb overal pijn. Ik ben heeeeel hard gevallen." Pappa vroeg: "Gaat het nog?" Ik riep: "Neeeejjj!" Bij opa in huis was ik een bal kwijt, maar even later vond ik hem weer. Ik riep: "Ik heb jou, rakker!" Als pappa en ik 's avonds samen gaan slapen in mijn bedje, probeert pappa altijd mijn sokken op de lamp te gooien als hij ze uittrekt. Meestal gooit hij mis en dan zeg ik: "Dat was echt slecht." Maar als hij raak gooit, is hij erg trots op zichzelf en moet ik het nog een paar keer aanhoren. Dan zeg ik: "Ja, je bent een echte held." Mamma deed mijn kraagje recht. Maar dat hoefde niet van mij, ik riep: "Ik ben geen kind meer!" Ik heb weer even een goed gesprek gehad met pappa over piemels. Ik werd wakker tussen pappa en mamma in, en lag even met mijn piemeltje te spelen. Pappa werd ook wakker en vroeg zogenaamd streng wat ik daar aan het doen was. Ik zei: "Hij is heeeeel groot!" Pappa keek even, en zei: "Ja, gek is dat hè." Ik: "Soms is ie klein, en soms is ie groot." Pappa: "Ja, een leuk dingetje is het." Ik: "En nu is ie keihard! En het zakje is lekker zacht." Pappa: "Ja, andere jongetjes spelen er ook graag mee." Ik: "En alle pappa's ook!" Pappa: "Zeker weten." 29-07-'07 Ik word al echt een grote jongen. We zijn naar het consultatiebureau geweest, en daar bleek dat ik de afgelopen 10 maanden bijna 11 cm gegroeid ben! Dat was onverwacht zei de dokter, want tot nu toe had ik iedere keer nog onder het landelijk gemiddelde gezeten (en qua gewicht iets erboven). Maar nu zat ik er opeens boven, mijn grafiek zag er ongeveer zo uit (pappa heeft hem even nagetekend). Mamma was er blij mee, want die hoopte al dat ik niet zo klein zou worden als zij. Zelf deed het me niet zo veel, ik vond het vooral helemaal niet leuk bij die dokter. Ik zei niets en had geen zin om al die stomme testjes te doen. Dus de dokter moest pappa maar op z'n woord geloven dat het ook wel goed zat met mijn ogen en met praten. Toen we na een kwartier weer naar buiten mochten, barstte ik in snikken uit. Gelukkig toonden pappa en mamma alle begrip, en bracht pappa me toen weer terug naar school, waar Linden alweer op me wachtte. Mamma is dus weer terug uit Taiwan, maar ze had het niet zo naar haar zin gehad. Het weer zat niet mee en ze had al snel heimwee gekregen naar pappa en mij :-) Maar ze had wel veel leuke dingen kunnen kopen voor het bedrijfje dat ze straks wil beginnen, en ook nog een paar lekkere broodjes voor ons. Die hebben we opgegeten op het vliegveld. Ze had ook nog een paar slijmerige plofdingen gekocht die zogenaamd niet kapot konden als je ze op de grond gooide. Maar ik gooide ze zo hard dat ze toch ontploften, overal lag water op de vloer. Dus die hebben we maar achtergelaten op het vliegveld. Pappa en ik hadden een groot boeket bloemen voor mamma geplukt uit de berm bij school. Die zag mamma staan toen ze weer binnenkwam, ze vond ze mooi. En opa is ook weer thuis, maar dat was minder leuk, voor hem dan. Want hij was gevallen in Spanje en had z'n vinger gebroken. Hij had het zelf nog proberen te spalken met een paar wasknijpertjes, maar dat werkte niet. Hij moest naar het ziekenhuis en toen zijn hand in het gips gezet was, zei de dokter dat hij een poosje helemaal niets mocht doen. Dus zat er niets anders op dan naar huis te gaan, maar omdat hij ook niet mocht rijden, moest er een chauffeur uit Nederland komen om hem naar huis te rijden. Gelukkig was hij goed verzekerd, vertelde hij. We hebben hem meteen weer opgezocht, en omdat opa niet mocht koken, heeft pappa chinees gehaald. Tante Laura en ome Erno kwamen ook nog even langs, op een gekke nieuwe fiets, een racefiets-tandem! Die hadden ze gekocht om mee op vakantie te gaan. Pappa wilde er ook een stukje op rijden met ome Erno en ik rende erachteraan met tante Laura. Maar ze gingen veel harder dan wij dus we verloren ze even uit oog, en toen ze even later uit een andere straat weer terugkwamen, riep ik tegen pappa: "Ik heb je overal gezocht!" Op school was het weer ouderwets gezellig. Ik luister goed en voel me vaak heel knuffelig. Alleen mogen we niet meer door de klas rennen, want Bas is de vorige keer een gat in zijn kop gevallen. Dus als het dan ook nog regent en we niet naar buiten kunnen, heb ik 's avonds nog veel energie over. Gelukkig gaan we zo vaak mogelijk met Linden naar de speeltuin, zodat we toch even lekker kunnen rennen. Eén keer was Linden z'n pappa te laat op school, en had hij met Fleur gebeld om Linden en Aiken met ons mee te geven. Pappa wilde Aiken in het mandje zetten omdat hij pas 2 is, maar ik vond het helemaal niks dat hij mijn plaatsje inpikte. Dus begon ik te huilen en moest er onderhandeld worden. Ik vond het goed als ik dan wel op pappa z'n zadel mocht zitten. Maar toen we een bruggetje over moesten, schoot de fiets onderuit en vielen we! Aiken moest huilen, maar dat was gelukkig alleen maar van de schrik. Even later kwam Matt (Linden z'n pappa) ons tegemoet en in de speeltuin hebben we lekker houtjes tegen hem en pappa aan gegooid en de hele speeltuin door gerend. Na afloop hebben we met z'n allen patatjes gegeten bij de McDonald's en hebben we alle lachspiegels bekeken die er aan de muur hingen. Er zijn weer veel kindjes jarig geweest de laatste weken. Een paar werden er 4, dus die moesten afscheid nemen. Onder andere Luuk, waar ik het altijd goed mee kon vinden en lekker kon rennen (toen dat nog mocht). Bianca moest huilen toen hij afscheid nam, dat vinden de juffen altijd moelijk, als er eentje weg moet. Vrijdag was Ralf jarig, die deelde pretpakketjes uit waar ook een bellenblaasding in zat. 's Avonds gingen pappa en ik in het gras bij het kleine meertje zitten en hebben we bellen geblazen over het water heen. Het waaide best hard, dus soms werden de bellen er al uit geblazen voordat ik erin blies! Een paar vlogen zo in pappa z'n gezicht, dat vond ik nog het leukst. Toen pappa en ik in het speeltuintje van Te Werve zaten, kwamen ome Leon en ome Campo daar toevallig ook, om te tennissen. Dus gingen wij even kijken op de tribune en toen ze even uitrustten bij ons, vroeg pappa aan mij wie ik beter vond. Dat vond ik een moeilijke vraag. Pappa zei dat hij ze allebei niet zo best vond. Toen zeiden Campo en Leon tegen mij dat ik pappa z'n flesje water over zijn hoofd moest gieten. Pappa zei dat dat niet mocht, maar ik deed het toch! Ik lag in een deuk. We hebben mamma ook nog gefopt. Ze was aan het stofzuigen en ik liep er achteraan om hem uit te zetten, zoals ik altijd graag doe. Maar nu ging pappa om het hoekje staan, bij het stopcontact. Dus de stofzuiger stopte er weer mee en mamma draaide zich alweer om om boos op mij te worden, maar toen zag ze opeens dat de knop helemaal niet ingedrukt was. Ze snapte er niks van, tot ze pappa om het hoekje zag staan met de stekker in zijn hand. Dat was lachen zeg. Mamma kan 's morgens soms moeilijk haar bed uitkomen om me aan te kleden. Dan zegt pappa een paar keer 'moppie', maar dat kan ik beter. Dus toen mamma er weer eens door bleef snurken, riep ik heel hard: "Moppieee!! Moppiiiieeeeeeeeeeeeee!!!" Toen werd ze wel wakker. Omdat het zo vaak regent, is het overal hartstikke groen. Dat kan ik ook wel waarderen. Toen we door de bosjes heen fietsten, zei ik tegen pappa: "Ik vind deze boom de allermooiste van de hele wereld," en bij een volgende boom: "En deze ook." 11-07-'07 Ik heb bij oma gelogeerd! Mamma zit nog steeds in Taiwan, dus pappa en ik zorgen ervoor dat wij ook genoeg leuke dingen te doen hebben. Vrijdag na school fietsten we helemaal naar Den Hoorn toe, waar oma woont met Jan, en daar hebben we twee nachtjes geslapen. Oma heeft een heleboel Playmobil en ijzeren auto's en een hijskraan, en ook nog een hele stapel oude Donald Duckies, dus ik heb me geen seconde verveeld. Ik ben samen met oma in bad geweest (oma heeft geen piemel!) en ze heeft me voorgelezen over de kleine beer die niet kon slapen. De volgende dag heb ik in haar tuin gespeeld en heb ik samen met pappa vliegen gevangen en die in spinnenwebben gegooid. De spinnen waren ons dankbaar, want ze sprintten er meteen op af en pakten die vliegen helemaal in. 's Avonds heeft Jan pannenkoeken gebakken en daarna heb ik met pappa en oma een lange wandeling langs de kinderboerderij en het bos gemaakt. Met z'n drieën kenden we heel wat kinderliedjes, en die hebben we allemaal gezongen. Oma had een slimme manier bedacht om mij te dragen, dacht ze, door haar handen met pappa's handen te kruisen en mij daarop te zetten. Maar al na een minuutje lopen deden haar polsen zo'n zeer dat ze het opgaf. Ik bedacht toen dat oma en ik pappa ook wel zo konden dragen, maar toen hij op onze handen ging zitten rolde hij zo achterover, en ik ook. Hij is veel te zwaar! Dus toen ben ik op oma's rug gegaan, dat ging wel goed. We hebben een mooie grote dooie hommel gevonden en een levende slak die het pad overstak. Oma liet zien dat als ik mijn vinger tegen zijn voelspriet aan deed, hij hem gauw introk! Dus dat heb ik hel wat keertjes geprobeerd, volgens mij vond die slak dat ook wel prima want hij protesteerde niet. Zondag zijn we op de fiets naar de Delftse Hout geweest. Daar hebben ze een grote kinderboerderij met een schaap dat een koe wilde zijn, en een heel groot varken, Corrie genaamd. Vooral die Corrie vond ik erg boeiend, daar wilde ik nog een paar keer terug naartoe om die nog eens goed te bekijken. Een stukje verderop is een waterspeeltuin, daar zijn we naartoe gegelopen en hebben ons daar de hele middag vermaakt. Er staan daar grote houten boten op het zand, allerlei graaf- en pompdingen van ijzer en een paar leuke glijbanen en klimdingen. Ik heb er lekker in mijn nakie rondgelopen door het water en was de hele middag zoet met al die speeldingen, vooral die grote boot vond ik geweldig. Daarna zijn we nog even naar ons nieuwe huis gefietst, want dat had ik nog nooit gezien, en oma ook niet. Tussendoor deden pappa en ik steeds hardfietswedstrijdjes met oma, en die wonnen we allemaal. Ik lag elke keer in een deuk als we oma even een voorsprong lieten nemen en er dan keihard voorbij fietsten. Het huis vond ik best mooi en die plas daar in de buurt lijkt me ook wel leuk. Op de stijger hebben we chocomel gedronken. Daarna hebben we bij oma thuis nog rijst met ragout gegeten en daarna namen we afscheid van oma en Jan. Oma zei dat wij waarschijnlijk wel snel thuis zouden zijn, omdat we zo hard kunnen fietsen. Ik riep: "Ja, jij niet!" Haha, is ie goed of niet. Toen we de straat uit fietsten, zuchtte ik diep en zei: "Dat was léuk!" Op school is het ook weer dolle pret, ik luister nu altijd goed. Nou ja, bijna altijd dan. Ook met de spelletjes probeer ik iets meer mee te doen, want dat is toch wel gezelliger dan stuurs aan de kant te blijven staan. Gisteren kwam er een mevrouw van de bibliotheek voorlezen, maar het boek dat ze bij zich had, kende ik al. Dat was Rupsje Nooitgenoeg! Ik riep meteen tegen alle kinderen dat dat rupsje een vlinder ging worden, maar de juffen zeiden: "Ssst, nog niet verklappen!" Met heel veel moeite heb ik me vervolgens stil gehouden tijdens het voorlezen, maar tegen alle kinderen om me heen fluisterde ik toch stiekem: "Hij wordt een vlinder!" Na schooltijd zijn we met Linden en Aiken en hun pappa naar de speeltuin gelopen. We kwamen een vrouw met een piepklein, kaal hondje aan de lijn tegen. Ik riep: "Pappa, wat heeft die mevrouw nou weer gevangen!?" We zagen onderweg zo veel dingen om in te klimmen, dat we pas na een uur in de speeltuin aankwamen. Toen kwam Linden z'n moeder er ook bij, en daar hebben we stukjes hout tegenaan gegooid, en tegen pappa natuurlijk ook. Dus kwamen ze achter ons aan en hebben we de hele speeltuin door gerend, tot ze moe aan de kant moesten gaan zitten. Daarna zijn we nog even met z'n allen naar de supermarkt gegaan en hebben wij in de karretjes gezeten. Vanmorgen belde mamma weer uit Taiwan, zoals elke dag. Deze keer wilde ik voor het eerst wel even met haar praten. Dat wilde ik eerst niet, omdat ik haar wel een beetje miste maar er niet zo erg aan wilde denken. Mamma was erg blij om me weer te horen. Ze zei: "Ik hou van jou" en ik zei: "Ik hou van jou ook." 03-07-'07 Ik ben naar Spanje geweest! Pappa en ik vonden het zonder mamma en zonder opa toch wel een beetje stil hier, dus hebben we opa een weekend opgezocht op een camping bij Barcelona. Vrijdagochtend héél vroeg (om 4 uur!) moesten we eruit en vlogen we met het vliegtuig naar Spanje. Op het vliegveld daar kwam opa ons ophalen en om 12 uur zaten we al in de zon aan een lekker Spaans ontbijtje. Het was heel gezellig. We hebben lekker gegeten, liedjes gezongen, Donald Duck-verhaaltjes gelezen, over het strand gelopen, ijsjes gegeten en lekker gezwommen. Ze hadden daar zo'n mooi zwembad! In het begin durfde ik alleen in het kikkerbadje, maar toen we een bandje gekocht hadden durfde ik ook in het grote bad. Ik had zo door hoe het moest. In het begin kukelde ik nog wel achterover, maar al gauw kon ik zelf vooruit komen, sturen en op het trappetje klimmen. Ik zei tegen pappa: "Kijk eens wat ik kan!" Dan draaide ik snel een paar keer rond en riep ik: "Helemaal geen probleem!" Ik heb elke dag minstens vier uur in het water gelegen, oliebollen en pizza's van water voor pappa gemaakt en pappa heeft me in de rondte geslingerd. Ook het voetenbadje onderaan de trap vond ik supertof. De badmeester stond wel even te kijken of dat badje eigenlijk wel geschikt was als zwembadje, maar ik had het er zo naar mijn zin dat hij het ook wel best vond. Ik heb er door de douches heen gerend en bootjes van halve kokosnoten laten varen, met gekke vruchtjes erin die daar aan de struik groeiden. Op het strand zijn we iets minder vaak geweest, want toen we daar de eerste dag gingen pootjebaden, werd ik gegrepen door een hoge golf die van top tot teen zand over me heen gooide. Dus toen vond ik die zee niet meer zo leuk. Maar pappa en ik zijn nog wel op de pier gelommen, en daar hebben de de maan zien opkomen boven de zee. Aan de andere kant van het strand kleurde de lucht boven de camping helemaal oranje en roze, dus dat was een mooi gezicht. De volgende dag was het zelfs nog mooier, want toen had het net een klein beetje geregend en zagen we een hele heldere regenboog. Hij had beide uiteinden in zee en een roze lucht ertussen, terwijl de lucht erbuiten grijs was. En eronderdoor vlogen steeds vliegtuigen die opstegen van het vliegveld van Barcelona. Verder hebben we nog gebarbecued, opa z'n fiets gemaakt en erop gereden van de helling af, gevoetbald en af en toe een tukje gedaan op het matje bij opa z'n plekje. Pappa en ik sliepen 's nachts in het huisje dat opa voor ons gehuurd had, daar zat ook een douche en een koelkast in dus dat was voor opa ook wel handig. Het weekend ging snel voorbij, voor ik het wist zei pappa dat we alweer naar huis moesten. Dat snapte ik niet en ik heb wel een paar keer gevraagd waarom, maar ook als hij het uitlegde begreep ik het nog niet. Maar maandagavond moesten we dus weer afscheid nemen van opa en vlogen we weer terug naar huis. Gelukkig werd dat een hele leuke vlucht, want het vliegtuig was niet vol dus kon ik een beetje spelen achterin. Ik ben het hok van de stewardessen ingelopen en heb daar de hele vlucht staan kletsen met die vier meisjes. Ze zeiden tegen pappa dat ze me een toppertje vonden en ik kreeg een lekker ijsje van ze. Ook hielp ik mee met de bediening. Als er één het gangpad in reed met een wagentje, rende ik erachteraan en riep: "Hé, wacht op mij!" En daarna reden we weer terug naar hun hokje. Tegen de tijd dat we gingen landen, wisten ze alles over mijn olifanten en giraffen.