* Over Mij * Pappa & Mamma * Groeten * E-mail * Oude site

jul - dec 2009 | jan - jun 2009 | jul - dec 2008 | jan - jun 2008 | jul - dec 2007 | jan - jun 2007 | jul - dec 2006 | jan - jun 2006 | aug - dec 2005 | apr - jul 2005 | eerste jaar | 13-06-'06 Het is zomer! Het slechte weer is eindelijk voorbij, en de zon schijnt volop. Het is nu alweer een paar dagen boven de 30 graden zelfs, sommige mensen vinden het benauwd, maar ik heb nergens last van. Ik vind het juist leuk, want op school spelen we de hele dag buiten, en doen spelletjes met water. Ik loop dan gewoon in mijn blootje, en sla op mijn billen als de juf iets over mijn kontje zegt. Als pappa me komt ophalen aan het eind van de middag en we gaan naar de speeltuin, ga ik gewoon verder met waterspelletjes. Ik sjouw met water naar de zandbak en dan weer terug met zand naar de vijver, terwijl pappa een ijsje eet in de schaduw. Zo vermaken we ons prima! Vorige week maandag hoefde ik niet naar school omdat het Pinksteren was of zo, toen zijn we naar Madurodam geweest met de tram. Daar was ik nog nooit geweest, en ik vond het geweldig. Al die kleine auto's en treinen en vliegtuigen en huizen, en die grote vissen die ertussendoor zwommen...ik rende van de ene plek naar de andere! Als ik vond dat pappa te langzaam liep, riep ik "honey!", want zo noemt mamma hem ook. Zoals altijd geef ik nog steeds de poes overal de schuld van als ik ergens een pijntje of schrammetje heb. Maar soms geloven pappa en mamma me niet meer. Van de week had ik last van iets achter in mijn mond, en zei ik ook dat de poes dat gedaan had. Maar ze geloofden het niet! Stom hè. Ook ben ik nog steeds erg kritisch als iemand iets voorstelt om te gaan doen, of me iets te eten aanbiedt. Oma vindt dat soms wel eens lastig. Ze zegt dat ik in een fase zit waarin ik "systematisch overal nee op zeg". Nee hoor! Omdat pappa en mamma vinden dat ik al een grote jongen wordt, zijn ze nu ook begonnen om me op de pot te krijgen. Het is nu mooi weer, dus ik kan rustig alleen in een onderbroekje rondlopen. Ze hebben uitgelegd dat als ik voel dat ik moet plassen of poepen, ik snel naar de pot moet lopen en mijn broek omlaag moet doen, of pappa of mamma roepen. Vorige week vrijdag probeerden we het voor het eerst. Nog geen 5 minuten nadat mijn luier af was, heb ik mijn onderbroekje vol geplast. Daarna werd ik op het potje gezet, maar er kwam niets meer. Toen ben ik op de bank geklommen, met een schoon onderbroekje. Daar had ik binnen een kwartier in gepoept. Goed hè! Pappa vroeg aan mamma of ze het misschien een keer kon voordoen aan mij, maar dat vond ze niet zo'n goed idee. Ach, ik wil dat allemaal best leren, maar ik vind een luier gewoon veel gemakkelijker. Gemak dient de mens toch? Deze week was ook de foto klaar die van juffrouw Fleur en mij genomen was toen de fotograaf op school kwam. Toen Fleur hem aan mij liet zien, riep ik meteen: "Mooi hè!". Pappa en mamma vonden hem ook mooi, dus ze hebben hem ingelijst en op mijn kamer gehangen, aan mijn voeteneinde. Zo lacht de juf ook naar me als ik in mijn bedje lig :-) Ik leer nog steeds veel woordjes, vooral de dingen die ik op school vaak hoor, zeg ik graag. Als ik pappa of mamma zoek, roep ik "Mamma! Doe je!", en als ze me plagen, roep ik "Hee! Touterd!". Meestal slik ik nog een letter of een heel woord in, waardoor anderen me soms moeilijk begrijpen. Maar als ze maar onthouden dat ik vaak een 't' zeg als ik een 'k' bedoel ("taas" in plaats van "kaas") en een 'k' zeg als ik 'st' bedoel ("koppen" in plaats van "stoppen"), dan lukt het wel. Sinds kort ga ik niet alleen naar bed om 9 uur, maar komt pappa nog even naast me liggen, "samen slapen" noemen we dat. Dan oefenen nog wat woordjes of hij zingt een slaapliedje. Of we oefenen dierengeluiden, zowel voor de grote dieren als de jonkies. Grote dieren praten met een lage stem en jonkies met een hoge stem, weet ik. Maar laatst vroeg pappa me wat een giraf zegt, en ik moest even nadenken. Toen legde hij uit dat een giraf niks zegt. Daarna vroeg hij wat een kleine giraf zegt, en toen zei ik met een hoog stemmetje: "Niks!" 02-06-'06 Het zijn rustige tijden. Ik heb weinig nieuwe hoogtepunten beleefd sinds de vorige keer (ook weinig dieptepunten gelukkig), dus dit zal wel niet zo'n lang stukje worden, en ik heb ook niet veel foto's. Maar ik wilde toch even laten weten dat alles nog steeds goed gaat met mij :-) Op school is het de hele week lachen, behalve op vrijdag. Dan zijn er altijd een heleboel kinderen die ik de rest van de week nooit zie, juffrouw Fleur en juf Bianca zijn er niet en Linden ook niet. Ik vind dat helemaal niks, dus als pappa me naar de klas brengt, begin ik al te huilen. Maar dan neemt hij even later toch afscheid en meestal gaat het dan na een paar minuten wel weer, maar ik vind het gewoon niet gezellig. Ik haat de vrijdag! De rest van de week is het veel leuker. We zijn de hele dag actief, we gaan buiten wandelen en picknicken en naar de paarden kijken, en binnen doen we spelletjes en knutselen we, en we verzorgen de kikkervisjes (pappa en ik hadden een lekkere tomaat voor ze meegenomen). Ook zingen we vaak liedjes, maar soms wordt mij dat wat te gek. Dan gaat iedereen debiel staan dansen en schreeuwen, en dan sta ik ernaar te kijken en denk: waar gaat dit over? Maar aan tafel liedjes zingen met z'n allen vind ik wel weer heel leuk. Thuis begin ik soms ook spontaan zo'n liedje te zingen, maar pappa en mamma kennen die liedjes vaak niet, dus dan is het gauw afgelopen. Maar pappa gaat nu de liedjes downloaden, zodat we ze hier ook kunnen zingen. Gisteren hadden de juffen wat nieuws bedacht: we zongen "In de Maneschijn", maar dan zonder te zingen, alleen met de gebaren. Ik vond het super! Toen de juf even later voorstelde om weer te gaan zingen, maakte ik haar zonder te praten, alleen met gebaren duidelijk dat ik dat een heel goed plan vond. Ook hebben we weer peutergym gedaan. We moesten allerlei klim- en rol-oefeningen doen, en na afloop kregen we een grote gouden medaille. Op de mijne stond "Nummer 1!!", maar dat stond op die van iedereen. Thuis gaat ook alles goed. We zijn weer op huizenjacht geweest en hebben een leuk huis met een hele grote tuin gevonden in de buurt waar ome Leon ook woont, maar er schijnt een stukje van de tuin vuile grond te hebben, dus dat moet nog even onderzocht worden. Intussen speel ik elke dag met pappa in de speeltuin (omdat ik alles afkort zeg ik gewoon "tuin") op Te Werve. Met oma ben ik daar gisteren ook naartoe geweest, want daar vermaak ik me altijd prima en lopen geen rotjongetjes. Opa zit nog steeds in Spanje, dus op zondag gaan we meestal met z'n drieën wat doen. Afgelopen weekend zijn we naar Scheveningen geweest, waar ik weer gesprongen heb op de springkussens, en daarna zijn we naar "Sea Life" geweest. Dat is ook op de boulevard, maar dat viel een beetje tegen, want we dachten dat ze daar ook dolfijnen hadden, maar er waren alleen maar grote aquariums met zeevissen en kreeften en zo. Daarna hebben we patat met vlees en slaatje gegeten in het restaurant ernaast, Binky de Beer heet dat, en dat smaakte beregoed. Daarna zijn we weer met de tram naar huis gegaan. 22-05-'06 Hoera! Ome Campo en tante Kim hebben een kindje gekregen. Het is een meisje en ze heet Emily. Ze is iets te vroeg geboren in het ziekenhuis, want het ging niet zo goed met tante Kim, dus de baby moest snel komen. Ze moest ook nog een poosje in de couveuse blijven, maar gelukkig gaat nu alles goed met haar en met tante Kim. Zodra het kan, gaan we op kraambezoek. Gelukkig houdt ome Campo een website bij, net als ik, dus daar kunnen we toch een beetje volgen hoe het gaat. Die website staat hier. Met ons gaat ondertussen ook alles goed, alleen het weer is weer wat minder geworden, koud en regen, bah. Vorige week waaide het zo hard dat pappa me niet eens naar school kon brengen met de paraplu. Dus toen heeft ie me maar een regenpakje aangetrokken. Maar het weekend daarvoor was het gelukkig nog heel mooi, en dat kwam goed uit, want we zijn naar pretpark Drievliet geweest. Daar waren we zo, want dat ligt in Rijswijk, aan de Vliet. Het is een heel leuk park, niet zo groot, maar groot genoeg voor mij. Vooral de schommelboot vond ik supertof. Ik ben zeven keer geweest en ik heb keihard zitten schreeuwen. Na de eerste keer schreeuwde ik al voordat de boot weer ging bewegen. Ik schreeuwde zo hard, dat het meisje naast mij haar oren dicht hield. De hele boot zat naar mij te kijken, en het meisje achter de kassa zei dat ze het nog niet eerder meegemaakt had dat een jongetje van twee het zo leuk vond. Ik had nog wel een paar keer gewild, maar pappa en mamma waren zo misselijk dat ze niet meer wilden. De andere dingen vond ik ook leuk, zoals de draaimolen, de lachspiegels en de treintjes, maar in de achtbanen en de zweefmolen mocht ik helaas nog niet, omdat ik nog geen 1,20 meter ben. Dus even doorgroeien, dan gaan we nog een keer. Alleen de botswagentjes vond ik niet leuk. Ik zat op pappa z'n schoot, maar die andere auto's deden niet aardig, die reden zo tegen ons aan! Ik zat halverwege al te piepen dat ik eruit wilde, maar toen moesten we nog even. Na afloop had ik het helemaal gehad, dus toen zijn we maar snel weer naar de schommelboot gegaan. Op school was het ook weer leuk zoals altijd, ik klets de hele dag en leer steeds meer woorden. Toen pappa en ik 's morgens naar school reden, zag ik een fiets staan tegen een lantaarnpaal, en ik riep: "Nog een fiets! Tjongejonge! Jeetje!" Toen het nog mooi weer was, hebben we bijna de hele dag buitengespeeld. De juffen gaan dan met elkaar zitten te kletsen op een stoel op het gras, en dan sluip ik vanachter naar ze toe, geef ze een schopje tegen hun been en ren dan keihard weg. Echt lachen! Als pappa me 's middags komt halen, gaan we altijd nog even naar de speeltuin op Te Werve. Dan halen we een broodje kaas en chocomel, en ik krijg een ijsje. We spelen liever niet meer in de speeltuin hier voor de deur, want er lopen een paar Marokkaanse jochies een beetje vervelend te doen. We gaan ook snel verhuizen, want we vinden dit geen leuke buurt meer. We zijn al een paar keer op huizenjacht geweest, en gaan dat deze week ook weer doen. Op Te Werve is het altijd lekker rustig. De enige die er rondloopt is een grote haan, die in een concurrentiestrijd verwikkeld is met de haan in het grote hok. Dan lopen ze om het hardst naar elkaar te kukelen, maar die loslopende haan komt bijna niet aan kukelen toe, want ik probeer hem steeds te grijpen. Die haan rent zich het schompes als ik er ben, haha! In de zandbak liggen allerlei speeltjes. Dan schep ik een bekertje vol met zand, bied hem aan pappa aan en zeg: "Koppie thee?" Hij trapt er iedere keer in! 10-05-'06 De zon schijnt! Dat zeg ik nu elke dag tegen pappa en mamma, want het is hartstikke mooi weer. Het is meer dan 25 graden, dus ik loop de hele dag zonder jas. Gisteren ben ik in mijn gele Ajax-outfit naar school geweest, met "KIM" op mijn rug. Juffrouw Fleur zei dat het sexy stond, hihi. Het kwam goed uit dat het nu ineens zo mooi weer geworden is, want afgelopen weekend zijn we naar Centerparcs geweest met al pappa's vrienden (en hun vrouwen, en kinderen). Dat was helemaal in Limburg, dus het was wel een stuk rijden. Gelukkig konden we lekker bij ome Campo en tante Kim achterin zitten. Kim moest met haar benen omhoog zitten, want die is acht maanden zwanger, en haar voeten zwellen op. Ik heb heerlijk liggen snurken. Maar het was de moeite waard, want het was erg gezellig en we hebben veel gedaan, vooral gezwommen. Ik ben in het golfslagbad geweest, in het buitenbad, in het bubbelbad, twee keer in de wildwaterbaan en een keer in de nieuwe glijbaan van 100 meter. Maar die was een beetje saai, ik hou meer van spektakel. Daarom wilde ik nog wel een paar keer in de wildwaterbaan, maar pappa vond het wel genoeg zo, want het lukte hem nauwelijks om ons alle twee boven water te houden, zei hij. Gelukkig kon ik niet zinken, want ik had Mickey Mouse-vlinderbandjes gekocht. 's Avonds hebben we gegourmet en daarna spelletjes gespeeld. Maar als iedereen zo bij elkaar zat, voelde ik me toch wat verlegen, dus ik ging liever buiten iets doen, of een stukje wandelen met pappa of mamma. Mamma kwam trouwens pas op zaterdag met de trein, want die is ook nooit zo dol op zo veel mensen bij elkaar, vooral omdat ze nog niet zo goed Nederlands kan praten met iedereen. Het was ook nog niet zeker dat ze op zaterdag wel zou komen, maar toen pappa en ik haar op vrijdagavond thuis belden en ik "mamma" zei door de telefoon, moest ze even slikken en toen is ze toch gekomen. Ze is tot zondag gebleven en toen zijn wij naar huis gegaan, terwijl pappa nog een dagje langer bleef. Dus toen moest mamma mij maandagmorgen naar school brengen, maar dat vond ik helemaal niet leuk, want ik dacht dat mamma me nu ook nog alleen ging laten! Ik heb gehuild als in mijn eerste dagen op Eigenwijs, zei juf Bianca. Gelukkig kwam pappa me 's avonds weer ophalen zoals altijd, dus toen was alles weer goed. Daarna gingen we meteen naar opa, want die gaat komend weekend weer naar Spanje, dus daar hebben we afscheid van genomen. Verder is er weinig nieuws. Pappa en mamma zijn een beetje aan het rondkijken naar een ander huis om naar te verhuizen, maar nog niks gevonden. Pappa wil het liefst in een mooi huis in de buurt van Eigenwijs wonen, maar mamma zou ook eerst nog wel een jaartje naar Spanje willen als ze klaar is met haar cursus, dus ze zijn het er ook nog niet helemaal over eens geloof ik. Maar om alvast te kijken of er iets in de buurt beschikbaar is, hebben pappa en ik een grote wandeling door Rijswijk gemaakt vorige week zondag, door de Bomenbuurt en langs de Vliet. Er stonden mooie huizen en ik heb lekker gespeeld in een speeltuintje ergens bij de Haagweg, maar ons huis zat er nog niet bij. Op school worden Linden en ik steeds erger, zegt de juf. We mogen nu ook niet meer naast elkaar ziten tijdens het eten, omdat we er een potje van maken en gewoon met z'n tweeën onder de tafel gaan zitten. Ik luister nog wel een beetje, maar Linden trekt zich helemaal nergens meer iets van aan. Juffrouw Aisha denkt dat zijn oren uitgespoten moeten worden. Als ze hem oppakken, begint ie te krabben en te schreeuwen, ze worden er een beetje moe van. Dat kan ik wel begrijpen, want Linden is soms best wild. Hoewel ik energie voor tien heb, word ik soms ook zo moe van hem dat ik even alleen wil zitten. Maar dan komt ie naar me toe en rukt aan mijn t-shirt en schudt me door elkaar. Het is fijn om een beste vriend te hebben, maar soms zou ik willen dat hij eventjes iemand anders z'n beste vriend was, pfff. 29-04-'06 Het is Koninginnedag vandaag. Maar ik heb er weinig van gemerkt, want de koningin kwam niet naar Den Haag, en mamma en ik hebben gewoon hetzelfde gedaan als vorige week, omdat dat zo leuk was. Dus zijn we weer naar Scheveningen geweest, en heb ik weer op de springkussens gesprongen tot ik niet meer kon. En daarna mocht ik weer op alle beweeg-dingen op de hele boulevard. Vooral de motors vind ik supertof! Toen we thuiskwamen zijn we even naar de supermarkt geweest met z'n drieën. Daar kom ik altijd graag, want ik mag het boodschappenmandje vasthouden. Dat zet ik dan voor me neer op de grond, mijn handen op de rand, en duw hem dan als een speer de hele supermarkt door. Dat gaat veel te snel voor pappa en mamma, waardoor zij pas bij de kassa komen met de boodschappen in hun handen, als ik daar allang sta met mijn lege mandje, haha. Daarna heb ik nog even buiten gespeeld met pappa. Er stonden een stuk of acht grote Marokkaanse jongens bij de schommels, en daar liep ik meteen op af. Ik keek of ik nog een beetje met ze kon lachen, maar ze reageerden niet erg op mij. Toen ze met kapotte planken uit een kast van de glijbaan begonnen te glijden en ik daar ook aan mee wilde doen, heeft pappa me maar meegenomen. Wat wel leuk was, was het stepje dat ik van mamma gekregen had voor mijn verjaardag. Dat had pappa meegenomen naar buiten, en daar heb ik flink op geoefend. Ik kan nu al behoorlijk goed steppen! Verder was het een rustig weekje op school. Met Linden was het natuurlijk weer lachen, gieren, brullen. Wij steken elkaar aan, zegt de juf. Als de een geen zin heeft om naar haar te luisteren, roept de ander nog harder "Nee!". Daar wordt ze wel eens een beetje moe van geloof ik. Thuis was het ook gezellig. Ik begin steeds beter door te hebben wat het betekent als pappa of mamma "Laatste keer" zegt, als we iets leuks aan het doen zijn. Dan is het dus bijna afgelopen! Dus daar heb ik al een list op bedacht. Als ik bijvoorbeeld op pappa aan het klimmen ben, van zijn voeten helemaal omhoog naar zijn schouders, en we hebben het al een keer of vijf gedaan en hij zegt dan "Laatste keer", dan doe ik net of het die keer niet zo goed lukt. Ik laat het telkens fout gaan! Dus zo blijven we toch gezellig bezig. Ook mijn eigen spraakkunsten blijven vooruit gaan, ik zeg vooral na wat ik op school hoor, dus "Echt hoor", "Nee hoor", en toen ik 's avonds thuis iets uit de koelkast wilde pakken maar pappa zei dat we al gegeten hadden en dat we terug gingen naar de kamer, draaide ik me om en zei: "Ok, ook goed". 23-04-'06 Alweer een week voorbij! Het was een week van primeurs, mag ik wel zeggen. Zondag ben ik met mamma naar Scheveningen geweest, en daar mocht ik voor het eerst op de springkussens springen, omdat ik nu twee jaar ben. Ik vond het helemaal te gek! Ik kon er geen genoeg van krijgen. Daarna heeft mamma me nog in alle beweeg-dingen gelaten op de hele boulevard (brandweerauto's, olifanten, noem maar op), dus ik had het prima naar mijn zin. Een minder leuke primeur was, dat pappa en mamma een strafstoeltje gekocht en in de kamer gezet hebben (een blauwe, net als op school). Daar moet ik op als ik stout ben. Ze vonden dat ik meteen al de eerste dag stout was, dus ik moest er meteen op. Vervolgens zaten ze een beetje verbaasd naar me te kijken, want ik ging heel rustig zitten en keek wat om me heen. Ze hadden verwacht dat ik zou gaan schreeuwen en protesteren of zo, ze zeiden dat dat ook altijd zo gaat in een tv-programma dat ze vaak kijken, "Supernanny" heet dat geloof ik. Maar ik moet op school ook regelmatig op straf, dus ik vond het wel best. Ik heb meteen al ontdekt hoe ik die strafstoel ook in mijn voordeel kan gebruiken, want als pappa of mamma nu zegt dat ik iets op moet ruimen, doe ik dat juist lekker niet, waardoor ik op de stoel moet en niet hoef op te ruimen. Hihi! Is dat slim of niet? Het zou alleen wel verboden moeten worden dat ik meer dan één keer per dag op straf moet. Want dan vind ik het een beetje vervelend worden. Wat ook de goede kant op gaat, is mijn velletje. Ik heb nu veel minder rode vlekken dan vroeger, en dus ook minder jeuk 's nachts. Mijn hoest is ook al tijdenlang verdwenen, dus misschien ben ik wel over mijn eczeem heen aan het groeien, zoals de dokter ook al zei dat het kon gebeuren na een paar jaar. Op school was het weer ouderwets gezellig. Het weer wordt steeds mooier, dus we wandelen en spelen veel buiten. In de tuin van school heb ik mijn eigen plekje veroverd, tussen de boom en de schuur. Dat is eigenlijk maar een klein en krap plekje, maar ik vind het er leuk, en kan er alles goed in de gaten houden. Ook heb ik weer een nieuw woord geleerd van juffrouw Fleur: "Echt niet!". Zij riep dat 's morgens tegen een kindje dat iets wilde doen wat niet mocht, en vervolgens heb ik het ook de hele dag geroepen. Maar de grootste primeur deze week was toch wel, dat mijn plassertje plotseling niet meer omlaag hing, maar recht omhoog wees! Het gebeurde toen ik klaar was met douchen en mamma me afdroogde. Ze schrok ervan, en vroeg of het pijn deed. Pijn? Ik vond het juist lachen! Ik wist niet eens dat ie dat kon. Pappa moest er ook om lachen, en zei dat ie trots op me was. Hij wist wel dat dat al kon bij kleine jongetjes, zei hij. O, gaat ie dat later nog vaker doen dan? Vrijdag is opa ook weer teruggekomen uit Spanje. Hij is flink verwend door zijn huishoudster Ciska die met hem mee was samen met haar man, want hij was vier kilo aangekomen. Dat kwam goed uit, want dat was precies wat hij wilde. We gaan straks naar hem toe. En vanmorgen zijn pappa en ik al op de fiets naar oma geweest. Daar hebben we de eendjes brood gegeven en de tuin een beetje opgeknapt. Ik vind het altijd leuk als pappa hard gaat fietsen, dan roep ik: "Hard! Hard!". Maar dat houdt pappa niet zo lang vol, dan zegt ie: "Pappa beetje moe." Ik begrijp dat, en zeg: "Kim ook moe". 18-04-'06 Hier ben ik alweer! Gisteren hoefde ik niet naar school omdat het Tweede Paasdag was. 's Morgens ben ik met pappa gaan wandelen naar het Steenvoorde-bos en 's middags zijn we met de trein naar de dierentuin in Rotterdam geweest met z'n drieën. We hebben zo veel foto's gemaakt, dat ik ze nu alvast maar even neerzet. Tot gauw! 15-04-'06 Ik ben twee!! Toen ik afgelopen zondag wakker werd tussen pappa en mamma, en over de rand van het bed de kamer in keek, zei ik: "Ohhhh!". Want de hele kamer was versierd met slingers en ballonnen. Ik was jarig! Pappa en mamma begonnen meteen "Lang zal die leven" voor me te zingen, en daarna kwamen ze aan met kadootjes. Mamma had een mooie step voor mij gekocht en van pappa kreeg ik een trein! Ik vond het super en wist niet waar ik het eerst mee wou spelen, maar uiteindelijk won toch de trein het. Pappa legde alle rails achter elkaar en liet toen het treintje erover rijden. Hij reed helemaal vanzelf! Er zaten ook huisjes en mannetjes bij en het paste precies bij de blokken die ik al had (Lego heet dat geloof ik). En wat het feest helemaal compleet maakte, was dat de visite die een paar uur later op de stoep stond, ook allemaal dingen van Lego bij zich had. Van ome Leon en tante Maribel kreeg ik een brandweerauto en een politiewagen, van ome Ronald en tante Jolanda een vuilniswagen en van ome Jacques een dierentuintje met een leeuw, een olifant, een ijsbeer en een giraf. Toevallig allemaal dieren die ik al kan zeggen, dus dat komt goed uit. Van oma en Jan kreg ik diertjes die langs de spoorlijn kunnen lopen en ik heb gehoord dat er ook nog een brug aankomt, dus dat zou helemaal mooi zijn. En van opa had ik al een glimmende blauw-groene driewieler gehad, maar dat was vrijdag al, want die ging weer naar Spanje. Het was een leuk feestje. Eerst moest ik wel even wennen aan al die mensen in ons huis, maar toen de kadootjes kwamen vond ik het steeds gezelliger worden. Mamma zette twee hele mooie taarten op tafel, met twee brandende kaarsjes, die ik uit mocht blazen. Het ging in één keer goed! Ik vond het wel leuk, dus toen hebben we ze nog een keer aangestoken en mocht ik ze weer uitgeblazen. De volgende dag op school heb ik getrakteerd op zakjes met lekkere dingen erin, krentjes, een mandarijntje en een ballon. De kinderen vonden het erg leuk en de juffen zetten mij op tafel, en ze hebben allemaal voor me gezongen. Juf Bianca had een feestmuts van gekleurd papier in elkaar geknutseld voor mij, en die vond ik zo mooi dat ik hem bijna de hele dag op gehad heb. Ik wil wel elke dag jarig zijn! De rest van de week was ook weer gezellig, maar wel een beetje rommelig, omdat Fleur bijna de hele week ziek was en Bianca ook een paar dagen. Dus ik heb veel juffen gehad die we bijna nooit hebben bij de peuters, Nancy bijvoorbeeld. Maar die kende ik nog uit de tijd dat ik net op school kwam en nog heel klein was, dus het was leuk om die weer als juf te hebben. Toen kon ik haar naam nog niet uitspreken, maar nu had ik hem zo geleerd! Pappa en mamma zijn soms verbaasd hoe snel ik iets herken, zeggen ze. Ik zie trams die heel ver ergens tussen het drukke verkeer over een kruising rijden, en als er een pappa of mamma op school binnenkomt om zijn kindje op te halen, weet ik meteen wie zijn pappa of mamma dat is. Met de pappa van Linden hebben we deze week een tijdje staan praten. Ik kon het niet zo goed verstaan omdat ze in het Engels praatten, maar Linden blijkt toch als L-i-n-d-e-n geschreven te worden, dus de juffen hadden het goed. Dat is omdat 'Lyndon' in het Engels ook de naam van een boom is, en omdat Linden in Nederland geboren is, hebben ze het maar op de Nederlandse manier geschreven. Die pappa was alleen bang dat Linden's naam voor verwarring kon zorgen, omdat zijn achternaam Joyce is, dus als je dat omdraait heb je een meisjesnaam. Nou ja, ik heet ook Kim, dus dat komt wel goed, hebben we hem gerustgesteld. Met Linden was het weer dikke pret deze week. We hebben alleen maar gerend en spelletjes gedaan en gelachen. Bianca zei dat ze het wel bijzonder vindt dat twee van zulke kleine jongetjes al zulke goeie vrienden zijn. Ze vertelde dat Linden makkelijker afscheid kan nemen van zijn pappa als ik erbij ben, en de pappa van Linden vertelde dat ze Linden alleen mee naar school krijgen als ze zeggen dat Kim daar ook zit. Nou, leuk toch! Gelukkig zijn we allebei pas twee, dus we kunnen nog minstens twee jaar met elkaar dollen (met vier moet je van Eigenwijs af). Pappa heeft ook weer een nieuw spelletje verzonnen. Dan pakt ie mijn plastic telefoontje en doet net alsof Fleur belt, en ze aan hem vraagt of ik aan de lijn kan komen om "Poesje Mauw" te zingen. De eerste keer deed ik dat vol overgave, maar pappa zat er zo hard bij te snikken dat ik het idee kreeg dat ie me maar een beetje in de maling nam, en dat Fleur helemaal niet belde. Ze zei ook niets terug. Toen hij het later weer probeerde, heb ik het liedje in vijf seconden gezongen en ben toen weer lekker iets anders gaan doen. Wat wél een leuk nieuw spelletje met pappa is, is in hem klimmen. Dan pakt ie mijn handen als ik voor hem sta, en dan begin ik tegen hem op te klauteren met mijn voeten, totdat ik helemaal boven ben. Het kost even wat inspanning, maar het levert wel een mooi uitzicht op als ik boven op zijn schouders sta! Met mamma doe ik ook iets geks: ik ben weer bij haar gaan drinken! Daar waren we eigenlijk al een tijdje mee gestopt, maar deze week, toen ze me aan het insmeren was met zalf, nam de macht der gewoonte het toch weer over en heb ik even gesabbeld. Er kwam bijna geen melk meer uit, maar toch nog een heel klein beetje. Een paar dagen later heb ik het weer gedaan. Mamma vond het wel een beetje gek, maar als ik mijn tandjes niet gebruik, vindt ze het wel goed. 03-04-'06 Zo, het is weer maandag, het begin van de nieuwe week. Ik heb er weer zin in! Het is nu al vaak mooi weer en de zomertijd is ingegaan, dus ik heb al veel buiten gespeeld. Ook in het speeltuintje op ons plein ben ik nu regelmatig te vinden. Pappa en mamma zagen dat eerst niet zo zitten omdat er bijna alleen maar buitenlandse kindertjes rondlopen die groter zijn dan ik, maar ik wilde er graag heen, dus we hebben het toch maar geprobeerd. Tot nu toe gaat het goed! De eerste keer, tien dagen geleden, werden we begroet door Anil, een Nederlands/Surinaams jongetje dat we al eerder ontmoet hadden, en twee Chinese kinderen (broertje en zusje) die hier ook in de buurt wonen, Ling-Ling en Dong-Dong. Ik vond het spannend om op alle speeldingen te klimmen, het huisje, het treintje en het draaiding. Ook heb ik heel wat houtsnippers verplaatst, want dat lag nog niet helemaal goed naar mijn idee. Ik mocht zelfs nog even op Anil's fiets rijden, met hulp van pappa. Dat vond ik helemaal super! De volgende dag, zaterdag, hadden pappa en mamma een beetje ruzie met elkaar. Ik snapte niet waarom, maar pappa en mamma snapten het zelf ook niet. In de stad was een hardloopwedstrijd waar ome Leon en nog een paar van pappa's vrienden aan mee zouden doen. Dus het leek pappa wel leuk om ze aan de finish te begroeten, oma en nog een paar anderen zouden er ook bij zijn. Pappa en mamma hadden om kwart voor 4 afgesproken bij de bibliotheek, maar mamma had twee woorden door elkaar gehaald, waardoor pappa bij de bibliotheek stond en wij bij de bioskoop. Uiteindelijk zijn we allebei na een uur maar naar huis gegaan, want het centrum stroomde vol met hardlopers, dus de wedstrijd was al afgelopen. Pappa en mamma snapten niet dat we elkaar waren misgelopen, want zoals ze omschreven waar we gestaan hadden (bij de trap en bij de fietsen) hadden we elkaar gewoon moeten zien. Pas 's avonds kwamen ze erachter wat er gebeurd was. Toen waren ze niet boos meer op elkaar. En de volgende keer spreken ze af bij de HEMA. De volgende dag gingen pappa en ik traditiegetrouw mee naar opa in De Lier, en daar heb ik appelmoes in mijn haar gesmeerd. Het droogde snel op, dus het leek net of ik gel in mijn haar had. Zoals juffrouw Fleur op school ook altijd doet, op mijn verzoek, dan roep ik "Fleur! Staart!". Maar pappa vond die appelmoes niet zo erg, want mijn haar moest er toch af, zei hij. Dus 's avonds in de keuken hebben pappa en mamma mijn hoofd kaalgeschoren met de tondeuse. Ik vond het niets en schreeuwde het hele huis bij elkaar. "Pijn!" riep ik, maar pappa zei dat het geen pijn deed, omdat hij het zelf ook altijd zo doet. Toen het eindelijk klaar was, keek ik verbaasd in de spiegel. Was ik dat? Ik zag er opeens heel anders uit. Maar toen pappa en mamma zeiden dat ik nu hetzelfde haar had als pappa, vond ik het toch wel leuk. Ik riep achter elkaar "Zelfde pappa!" en aaide over mijn gladde koppie. De volgende dag op school rende ik meteen naar juffrouw Fleur toe en riep: "Kim geen staart! Kim geen haar!". Ze vond mijn nieuwe kapsel erg schattig, schreef ze in mijn schriftje. De rest van de week was weer ouderwets gezellig op school. We zijn veel naar buiten geweest en hebben zelf verrekijkers geknutseld om alle planten en dieren goed te bekijken. Ook heb ik weer een nieuw vriendinnetje: Jane. Zij is de dochter van Kitty, en Kitty is zeg maar de baas op Eigenwijs. Dus dat heb ik slim bekeken. Woensdag zaten we elkaar net kusjes te geven, toen Fleur kwam vragen wat we daar zaten te doen. Shit, betrapt! Ik wist even niet waar ik moest kijken. 's Avonds was pappa moe dus hij deed even een tukje, zodat mamma me naar bed moest brengen. Maar mamma kan dat niet zo goed, want die blijft terugpraten als ik wat tegen haar zeg, waardoor ik helemaal geen zin heb om te gaan slapen. Pappa zegt dan gewoon niets terug, waardoor ik het saai vind en ga slapen. Maar mamma bleef maar roepen dat ik moest gaan slapen, dus pappa werd wakker en ging kijken wat er aan de hand was. En wat trof hij aan? Mamma lag in mijn bedje en ik liep nog vrolijk door de kamer! Ze zijn er nu ook eindelijk achter wat ik bedoel als ik "stat" zeg. Als ik dat zei en iets aanwees, vroeg pappa me steeds "Wat is dat?", maar dan zei ik ook weer "stat", want "stat" betekent "Wat is dat"! Dus we zeiden steeds hetzelfde tegen elkaar, haha. Zaterdag zijn we naar de kermis bij de Bogaard geweest. Ik keek mijn ogen uit, en ben in de draaimolen geweest, in de vliegtuigjes met pappa en twee keer in de autootjes. En pappa heeft geschoten met een geweer en een mooie voetbal-beer voor mij gewonnen. Toen we even wat gingen drinken, heb ik pappa zijn drinken over hem en een andere man heen gegooid. Gelukkig waren ze niet boos. Toen we daarna naar de supermarkt gingen en ze me in een supermarktkarretje tegen mijn beer aan zetten, voelde ik pas hoe moe ik was. Pappa vroeg of ik slaap had, ik schudde 'nee' en een seconde later viel ik in slaap tegen mijn beer. Thuis heb ik een tukje gedaan en 's avonds mocht ik wat langer opblijven. Alleen had ik trek in een koekje, maar ik wist dat dat niet zou mogen van mamma, want ik had mijn tanden al gepoetst. Dus ben ik stiekem naar de kast geslopen en heb daar een koekje gepakt. Maar toen had ik een probleem, want ik heb mamma nodig om het koekje uit de verpakking te halen. Maar dat kon nu dus niet, dus toen ben ik maar zelf op de bank gaan zitten en heb daar uit alle macht geprobeerd om de verpakking zonder mamma open te krijgen. Uiteindelijk kreeg ze in de gaten wat ik aan het doen was, en dat was eigenlijk maar goed ook, want ik was de wanhoop nabij. Gelukkig mocht ik van mamma toch nog mijn koekje opeten, als ik daarna mijn tanden nog maar een keer zou poetsen. 24-03-'06 De lente komt eraan! Vandaag is het nog wel een koude dag, maar morgen wordt het al 14 graden en volgende week ook. Dat werd tijd ook zeg, deze winter heeft echt lang geduurd! De langste van mijn hele leven. Ik heb zin in het voorjaar, want dan kunnen we weer lekker buiten spelen op school en lange wandelingen maken. Hoewel het binnen ook best leuk is natuurlijk, want ik heb het de afgelopen twee weken weer erg naar mijn zin gehad. We hebben leuke dingen gedaan zoals zakdoekje leggen en worstebroodjes maken en bakken. Alleen vond ik het een beetje eng om mijn ogen dicht te doen bij het zakdoekje leggen, dus die heb ik lekker opengehouden. Daardoor was het spelletje voor mij niet zo moeilijk, want ik wist precies waar de zakdoek lag, haha! In Linden (of schrijf je Lyndon? Nou ja, de juffen schrijven Linden dus dan doe ik het ook maar) heb ik een echt maatje gevonden. Die is ongeveer net zo oud als ik, heeft een bos blonde krullen en moet om dezelfde dingen lachen als ik. Dus we rennen de hele dag achter elkaar aan, maken hindernisbanen of gaan gewoon met z'n tweeën naar buiten zitten kijken, en lachen dan heel wat af met elkaar. Hij is mijn beste vriend! Jammer dat hij er maar twee dagen in de week is. Ook hebben we weer veel gezongen. "Olifantje in het bos" en "Poesje mauw" zijn onze favorieten, die zingen we heel vaak. Ik ken de tekst nog niet helemaal, maar zing wel mee, en ga dan zo snel mogelijk naar het volgende woord dat ik ken. Bij Poesje Mauw zit ik dan al bij "en voor mij" als de rest nog bij "lekkere melk voor jou" zit, maar dat vindt niemand erg. Ook dingen benoemen doe ik de hele dag, zowel op school als thuis voor de televisie. Zelfs de piercing van juffrouw Fleur kan ik al benoemen. Pappa denkt dat ik al meer dan 200 woorden ken, en daarmee weet ik meer dan hij toen hij twee jaar was. Ik ben dus slimmer dan pappa! Wist ik al natuurlijk. Op Google Video ben ik nu een beetje uitgekeken, want ik ken al die treinen en dat filmpje van "Manamana" zo langzamerhand wel na tweehonderd keer kijken. Alleen trams vind ik nog wel leuk. Ik heb nu ook een lichtgroene speelgoed-tram gekregen van mamma, die vind ik supertof. Ik neem hem zelfs mee naar bed. Dat is niet zo comfortabel, want hij is van ijzer, maar ik val er toch wel mee in slaap. Wat ik wel graag doe, is stickers plakken in de stickerboeken die mamma voor mij meegenomen heeft, met allerlei dieren en Winnie de Poeh. Ook Memory vind ik een fijn spel, ik kan het nog niet zo goed, maar ik vind al die kaartjes wel interessant. Hoewel mijn hoesten stukken minder is dan vroeger, slaap ik 's nachts toch niet zo goed. Ik word bijna elke nacht tegen middernacht wakker en begin dan te huilen, in de hoop dat pappa of mamma achter de kamerdeur verschijnt, om me uit bed te halen. Dat gebeurt bijna iedere nacht, zodat ik lekker tussen hun in kan slapen :-) Donderdagavond is nu vaste oppas-avond, omdat pappa dan gaat voetballen en mamma naar Nederlandse les. Vorige week kwam opa oppassen en gisteren oma. Met allebei vond ik het gezellig, en ik heb er een lekkere puinhoop van gemaakt. Opa is nu trouwens helemaal gestopt met werken, vorige week vrijdag gaf hij een receptie in een café in het centrum voor al zijn oude collega's en zijn familie. Dus wij waren er ook en tante Laura en ome Leon ook, met tante Maribel en mijn neefje Robin. De blokjes kaas en salami-worst smaakten best. De speen gebruik ik helemaal niet meer, en ook het drinken bij mamma is helemaal gestopt. Die tijd is voorbij, want ik ben al bijna twee, dus ik word al groot. Een kusje als ik ergens pijn heb, kan ik nog wel waarderen, maar soms kost het mij te veel moeite om helemaal naar pappa of mamma te lopen. Dus dan geef ik mezelf gewoon een kusje. 15-03-'06 Nou, die griep van mij bleek een voorbode te zijn voor de rest van de school, want een paar dagen later lag bijna de hele klas plat! We waren maar met drie kindjes, de rest lag allemaal thuis op bed. Met meer dan 40 graden koorts, net als ik. Gelukkig duurde het ook voor hen maar kort, zodat we nu weer op volle sterkte zijn. Pappa en mamma zeggen dat het goed te merken is dat ik nu de hele dag met oudere kinderen optrek, want mijn praten gaat met sprongen vooruit. Ik kwebbel de hele dag door en probeer al hele zinnen te maken. Als ik een woordje niet weet, vul ik dat gewoon in met "hnn". Dus dat gaat dan bijvoorbeeld van: "Hnn-paard-hnn-hnn-hnn-hnn-hnn-vliegtuig!". Maar korte zinnetjes van twee of drie woorden kan ik wel zonder 'hnn' hoor, dan combineer ik erop los: "Kleine auto...grote auto...hoge auto"! Dat laatste schijnt eigenlijk een hijskraan te zijn, maar dat woord ken ik nog niet. Ik ken alle kinderen uit de klas bij naam en als ze me thuis vragen hoe de kinderen in mijn klas heten, kan ik er zo een paar opnoemen. Vooral Stijn en Thijs, want die krijgen het vaakst een standje van de juf. Juffrouw Fleur en juffrouw Bianca zitten nu bijna altijd samen op onze groep, dus dat is beregezellig. Ook als we niet samen iets aan het doen zijn maar apart spelen, roep ik toch vaak even naar ze om te laten zien wat ik aan het doen ben, of naar ze te zwaaien. Ook het neussnuiten heb ik nu onder de knie. Als ik een snottebel heb, zeg ik tegen pappa of mamma: "Neus". Dan geven ze me een papieren zakdoekje, ik snuit erin, bekijk het resultaat, zeg: "Vies", en gooi het in de prullenbak. Het enige woord dat ik erg moeilijk blijf vinden is 'olifant'. Da's lastig, want dat vind ik juist zo'n leuk dier. Ik heb eergisteren ook mijn rubber olifant mee naar school genomen, om te laten zien. Maar als pappa vraagt hoe die heet, zeg ik "ljojo". Dus dan gaan we oefenen, gaat dat zo: Pappa: "Olifant" Ik: "Ljojo" Pappa: "O-li-fant" Ik: "O-gli-gant" Pappa: "O..." Ik: "O..." Pappa: "...li..." Ik: "...gli..." Pappa: "...fant!" Ik: "...gant!" Pappa: "...fant!" Ik: "Ja!" Ook ken ik al aardig wat Chinees. Als mamma wat tegen mij zegt, begrijp ik dat bijna altijd. Alleen het praten gaat minder, omdat mamma de enige is die ik Chinees hoor praten. Dus dat gaat niet zo snel. De liedjes die we op school zingen, kan ik wel goed nazingen, want die oefenen we bijna elke dag. Gisteren kwam oma 's avonds op bezoek om met mij te spelen, die was weer terug van vakantie uit Oostenrijk. Toen ze "Poesje mauw" begon te zingen, kon ik zo hele stukjes meezingen. Daar keken ze van op, want dat hadden pappa en mamma thuis nog niet met me geoefend. Mamma gaat nog steeds op dinsdagavond en donderdagavond naar school, dus op die dagen zie ik haar alleen 's ochtends als ze me aankleedt. 's Avonds ben ik dan alleen met pappa, en dat is ook wel gezellig, maar ik vind hem soms wel een beetje overdreven streng. Vorige week dinsdag was ik in een jolige bui, en toen pappa vroeg of ik kwam eten, ging ik lekker wat anders doen. Hij vroeg het nog een keer, een beetje strenger, maar ik had er geen zin in. Toen zei hij dat als ik niet binnen drie tellen kwam eten, het eten terug zou gaan naar de keuken. Dat vond ik best, want ik had toch geen honger. Dus toen bracht hij het terug naar de keuken. Even later kreeg ik toch wel honger en pakte een banaan, maar pappa zei dat ik die niet mocht, omdat ik net ook niet wou eten. Toen gaf ik hem een klap. Toen werd ie boos en vroeg of ik soms meteen naar bed wilde. Ik daagde hem en en zei ja, en dat deed ie toen nog ook. Zo lag ik dus al voor acht uur in bed. Ik zette het op een brullen, maar pappa liet me lekker liggen. Wat een rot-avond was dat. Pappa zijn schuld. Maar het gaat alweer veranderen, want pappa z'n heupblessure is genezen, dus donderdagavond gaat hij weer voetballen. Dan komt opa of oma oppassen. Deze donderdag komt opa, en volgende week oma. Bij hun voel ik iets minder de neiging om uit te dagen dan bij pappa en mamma, dus dat zal wel goed gaan. 05-03-'06 Het was een week met pieken en dalen. Het begon heel leuk, met carnaval op school, maar vanaf donderdag ben ik ziek geweest. Het was weer hetzelfde als wat ik al een paar keer gehad heb, verkouden en koorts tegelijk. Die koorts was op zijn hoogtepunt 40,8 graden. Dat is wel hoog, maar het doet me niet veel. Ik word er een beetje hangerig van, maar maak ook nog gewoon plezier. Pappa en mamma maakten zich wel zorgen, maar omdat ze weten dat het na één of twee dagen ook ineens weer weg is, was het al minder dan de vorige keer. Ze stoppen gewoon een paracetamol-zetpil in mijn kontje als ik te heet word, en dan zakt het meestal snel. Gelukkig ben ik nu weer helemaal beter, ik heb vanmorgen zelfs ongekend lang uitgeslapen voor mijn doen, tot half twaalf! En mijn huid ziet er ook weer helemaal gaaf uit, want dat is het voordeel van die koorts, mijn uitslag verdwijnt dan als sneeuw voor de zon. Maandag en dinsdag was het carnaval op school, en dat was echt lachen. Juffrouw Fleur was weer terug van vakantie en zij en juffrouw Bianca hadden allerlei verkleedspullen tevoorschijn gehaald, en natuurlijk ook weer de schmink. Maandag was ik een indiaan en dinsdag een chinees. Dat laatste was makkelijk, mamma had me gewoon een pakje aangetrokken dat we uit Taiwan gekregen hadden, en verder lijk ik al een beetje op een chineesje, dus ik was snel klaar :-) Ik zit nu vast bij de kleuters, en we hebben stoelendans gedaan. De juffen hadden mij uitgelegd dat ik op een lege stoel moest gaan zitten als de muziek stopte, en ik begreep het meteen. En wat denk je? Ik won! Iedereen kwam voor me staan klappen, ik werd er een beetje verlegen van. Ik bijt ook goed van me af. Toen de juffrouw zag dat Thijs iets deed wat niet mocht, zwaaide ze met haar vinger en riep "Nee, Thijs!". Ik kwam er bijstaan, zwaaide ook met mijn vinger en riep "Nee, Thijs!". Pappa krijgt het thuis ook te merken. Als we met de blokken gaan spelen en hij stelt voor om een blok neer te zetten, keur ik dat altijd af en zet hem anders neer. Als hij hem toch zo neerzet, krijgt hij een lel. Verder is het nog steeds echt winter. Er valt bijna elke dag wel wat sneeuw, en dinsdagochtend was het echt bar en boos. Dat was gewoon een sneeuwstorm. Pappa en ik zijn toch maar op de fiets naar school gestapt, maar het was bijna geen doen, want het waaide ook nog. Gelukkig mocht ik de papaplu helemaal over me heen trekken zodat ik droog bleef, maar toen we bij school aankwamen, zag pappa eruit als een sneeuwpop! Hij kon zelfs niet meer door zijn bril heenkijken, die was helemaal wit. Maar toch weer gelachen. Mamma had deze week vakantie, dus die was elke avond gezellig thuis. Ze zei tegen pappa dat ze toch wel heel graag in Spanje wilde wonen. Maar pappa weet het nog niet, want die heeft het hier ook erg naar zijn zin, ook al ziet hij zijn vrienden nu minder omdat hij niet kan sporten door zijn heupblessure. Ik weet het ook niet, maar het lijkt me wel leuk om in zo'n warm land te wonen. Vooral als we bij Sinterklaas gaan wonen! En een nieuwe mijlpaal deze week: ik kan nu mijn eigen naam goed zeggen. Ik wilde er eigenlijk niet zo graag op oefenen, want ik vind het altijd een beetje eng als pappa en mamma me zo bewust maken van mezelf, in de spiegel of door op me te wijzen. Maar ze wilden het zo graag, dat ik het nu toch maar zeg als ze me vragen hoe ik heet: "Kim!". 24-02-'06 Zo heh-heh, het was me het weekje weer wel. Ik was elke avond moe, want ik mocht op school bijna heel de week bij de Libellen spelen. Die kinderen zijn bijna allemaal groter dan ik en ze kletsen en rennen veel meer en doen veel meer spelletjes, dus aan het eind van de dag ben ik echt op. Maar ik vind het daar zo leuk! Als pappa me om 6 uur op komt halen, wil ik niet eens mee naar huis. En toen juffrouw Marloes dinsdag jarig was en we het gingen vieren bij de Krekels, dacht ik dat ik terug moest naar die groep. Ik heb me vastgeklampt aan een stoel en een keel opgezet. Gelukkig bleek dat het maar voor tien minuten was. Vanaf volgende week mag ik voorgoed naar de Libellen (behalve op vrijdag), dus dat zie ik helemaal zitten. Vooral als juffrouw Fleur ook weer terug is, want die heb ik wel een beetje gemist deze week. Hoewel de dagen alweer langer worden, is het nog steeds echt winter, nat en koud. Maandagochtend sneeuwde het, toen heeft pappa de paraplu gepakt en die heb ik de hele rit vastgehouden. Het was erg gezellig onder de paraplu. Eenmaal bij school wilde ik hem niet meer afgeven, en hij paste ook niet door de deur, dus toen ben ik maar buiten blijven staan. Tot ik de kansloosheid van de situatie inzag, en hem toch maar weer aan pappa gegeven heb. Ik ben nog steeds helemaal gek van Google Video. Omdat ik alle treinenfilmpjes nu wel zo'n beetje gezien heb, heb ik mijn aandacht verlegd naar apen, beren en koeien. Vooral deze twee Muppet-koeien vind ik geweldig, dat filmpje heb ik al minstens dertig keer gekeken. Praten gaat me steeds beter af. Ik begin nu ook steeds vaker woorden te combineren, en deze week heb ik ook mijn eerste zinnetje van drie woorden gezegd: "Mamma niet thuis". Ik ken wel meer langere zinnetjes, maar daarvan kan ik niet alle woorden onthouden, dus dan zeg ik alleen het laatste maar: "Nou?" (waar is hij nou?) "Mij!" (die is van mij) "Ook." (dat wil ik ook) "Keer." (nog een keer) Ook oefent pappa het alfabet regelmatig met me, dat gaat goed, al maak ik nog wel eens een foutje. Deze week zei ik per ongeluk: "K, L, M, N, O...PA!". Want meestal als pappa met een O begint, gaat het over opa. Over opa gesproken, zondag zijn we heel de dag bij hem geweest, want hij vierde zijn zestigste verjaardag. Het was erg gezellig. We hebben hem met z'n allen verrast met een ontbijt op bed, en hebben een strandwandeling gemaakt in Hoek van Holland. Maar daarna was ik zo moe, dat ik het in het Griekse restaurant waar we daarna gingen eten op een huilen gezet heb. Ik wilde zo graag slapen, maar dat kon nog niet. Tot slot nog jammer nieuws: Gina is deze week vertrokken van school. Ze gaat naar een ander dorp verhuizen, dus kon ze niet op Eigenwijs blijven. Gina was mijn eerste vriendinnetje op school, ze kwam vorig jaar toen ik nog maar pas op school zat, steeds bij me zitten, en dat vond ik erg lief. Nu is ze weg. Ik hoop dat het op haar nieuwe school net zo gezellig is als bij ons. Dag Gina! 17-02-'06 Zo, het is weer vrijdag, de week zit er weer op! Het was weer een leuke week, is ben alweer een beetje door mijn opstandige fase heen geloof ik, want ik vond alles gezellig op school en heb overal aan meegedaan. Bij het krijten stopte ik de krijtjes in mijn oren, en bij het kleien de klei in mijn mond. Maar juffrouw Fleur was in de buurt, dus dat kon geen kwaad. Zij heeft mijn haar ook weer een paar keer van gel voorzien, dus ik liep er weer modieus bij. Helaas gaat ze volgende week op vakantie naar Duitsland, dus ik zal haar een weekje moeten missen :-( Thuis is het ook gezellig. Als ik naar bed ga 's avonds om 9 uur, neem ik afscheid van alle dingen in de kamer. Dan zeg ik: "Dag poes! Dag auto! Dag klok! Dag paard! Dag mamma!" Mamma krijgt ook een kusje. Dan doe ik op pappa's arm het licht van de kamer uit en weer aan, dan neem ik afscheid van de keuken en dan legt pappa me in bed. Ik slaap binnen een kwartier. Ik slaap nu bijna de hele nacht in mijn eigen bed. Soms heb ik 's morgens niet eens meer zin om nog bij pappa en mamma in bed te kruipen. Dan ga ik een beetje lopen rommelen in huis. Eén keer heb ik pappa flink laten schrikken toen hij wakker werd, want ik stond met twee scherpe messen voor zijn neus! Die had ik uit het keukenlaatje getrokken dat nog openstond. Ik vond het wel leuk speelgoed, maar pappa en mamma niet, want nu zit het laatje iedere keer goed dicht. Morgen ga ik met mamma naar Schiedam, want mamma heeft van haar lerares gehoord dat daar een winkel is met mooie patroontekeningen die ze kan gebruiken voor haar school. Ik vind het altijd leuk om met mamma te gaan shoppen, maar ik word er wel moe van. Het gebeurt bijna iedere zaterdag dat mamma aan het eind van de middag zachtjes op de deur klopt bij pappa thuis, omdat ik dan op haar schouder lig te slapen. Afgelopen zaterdag moesten ze lachen, want ik lag keihard te snurken, zeiden ze. Het gaat trouwens nog steeds erg goed met mamma op haar school. Ze had een 9,5 voor haar zelfgehaakte top, en ook een 9,5 voor textiel en rekenen. De andere leerlingen die om haar heen gezeten hadden tijdens het proefwerk hadden ook een hoog cijfer, want die hadden allemaal bij haar afgekeken. We hebben nu digitale televisie, met veel meer zenders. Dat leek pappa wel leuk omdat er ook Cartoon Network tussenzit, voor mij, maar hij vind het helemaal niks. De tekenfilms van tegenwoordig zijn een stuk gewelddadiger dan vroeger, zegt ie. We zaten naar een dokter te kijken die bij een oma op bezoek ging, maar toen veranderde die oma plotseling in een eng monster met scherpe tanden en die vrat zo die dokter op. Pappa heeft de tv gelijk uitgezet en 60 Disney-DVD's besteld bij tante Jolanda (die heeft daar een mannetje voor). Pappa loopt te balen, want hij heeft een heupblessure waardoor hij niet kan sporten. Het doet steeds meer pijn zegt ie. Hij is al bij de dokter en bij de fysio geweest en heeft foto's laten maken in het ziekenhuis. De dokter dacht eerst aan artrose en de fysio aan reuma, maar ze moeten het nog verder onderzoeken. Ik vind het wel gezellig, want nu is hij vaker thuis. Hij kan zo mooi donderdagavond op mij passen, want mammma is nu dinsdag- en donderdagavond terug naar haar oude school, om beter Nederlands te leren. Gisteravond heeft pappa druiven van zijn mond in de mijne geschoten en hebben we gekke bekken getrokken voor de spiegel tijdens het tandenpoesten. Helaas had het fototoestel deze week kuren, dus ik heb niet zo veel foto's! Maar die foto van mij in mijn bed vind ik wel erg leuk. Wie die als achtergrond wil gebruiken, kan erop klikken met zijn rechtermuisknop zegt pappa (1024x768 en 800x600). Ik heb een manier ontdekt om veel sneller tot tien te tellen: één...acht...tien! 05-02-'06 Goeiemorgen allemaal! Het is weekend, dus even bijpraten wat er de afgelopen week allemaal gebeurd is. Maandag heerste er lichte paniek op school, omdat er bij één van de kinderen een ziekte geconstateerd was genaamd roodvonk. Dat schijnt nogal ernstig te zijn, met koorts, vervellingen, een witte tong en nog meer dingen. Gelukkig was het bij dit kindje nog in de beginfase, dus ze is meteen naar huis gegaan, en zo te zien heeft geen één ander kindje het gekregen. Pappa had nog even gemaild met school, en hij kreeg een geruststellend mailtje terug van juffrouw Kim. En ze sloot af met: "Jullie mannetje is weer heerlijk aan het spelen. Wat is hij toch een lief ventje." Hihi! Verder was het een hele leuke week op school. Juffrouw Fleur had kapstersneigingen, dus ze heeft me een paar keer van een nieuwe coupe voorzien, met veel gel. Ik zag er gelijk heel anders uit. Zowel de juffen als pappa moesten goed kijken of ik het echt wel was, en mamma klaagde dat haar jongetje er gelijk jaren ouder uitzag. Maar ik vond het wel leuk, ik heb mezelf uitgebreid zitten bestuderen in de spiegel. Verder was ik een beetje opstandig, vond de juf. Dat klopt, dat heb ik van de andere kindjes bij de Libellen geleerd. Het blijkt dat als de juf wat vraagt, dat je dan niet meteen hoeft te luisteren, maar eerst nog je eigen mening naar voren kunt brengen. Dus bleef ik mooi zitten als de juf me vroeg om mee te gaan, en ging ik op de grond liggen als we aan tafel moesten. En toen we onze zelfgemaakte papieren sneeuwballen in een badje moesten leggen van juffrouw Lientje, ging ik in dat badje zitten en gooide alle sneeuwballen er weer uit! Als pappa me komt ophalen, kijken we altijd even of we het paard zien in het weitje vlakbij. Als hij dicht bij het hek staat, stopt pappa even om hem van dichtbij te bekijken, maar dat heb ik eigenlijk liever niet. Zodra hij zijn kop naar me toe brengt, begin ik driftig te zwaaien ten teken dat ik weg wil. Van een afstandje vind ik hem leuker. Thuis slaap ik steeds langer in mijn eigen bedje. Een enkele keer meld ik me nog wel eens kort na middernacht, maar meestal kruip ik pas tegen de ochtend bij pappa en mamma in bed. Ik wil dan nog even drinken bij mamma, maar die heeft bijna geen melk meer. Dus klim ik het bed weer uit en ren naar de koelkast. Ik trek de deur open (en laat die open staan) en pak er een yakultje of kwarkyoghurtje uit. Die mag pappa dan openmaken met zijn slaperige kop. Ook het zelfstandig spelen gaat beter. Soms kan ik mezelf langer dan 10 minuten vermaken met de Lego-blokken, en dat is lang voor mijn doen. Pappa kreeg van oma de tip om al mijn speeltjes steeds aantrekkelijk uit te stallen, zodat het voor mij meer uitnodigend zou zijn om ermee te spelen dan als ik ze uit de grote berg moet vissen die normaal gesproken voor de kachel ligt. En dat klopt inderdaad, ik begin de dag nu met er weer een grote berg van te maken en de autootjes en paarden van tafel af te gooien, die pappa daar op een rijtje gezet heeft. Werkt prima dus. Gelukkig kan ik ook steeds beter zelf opruimen, dus ik maak het pappa en mamma niet te lastig. Opa is tegenwoordig voorzitter van de De Graaff-stichting, en is voortdurend bezig om nieuwe graven te ontmoeten en meer informatie te verzamelen over onze familie. Daarvoor vroeg hij aan pappa of hij oude foto's wilde scannen. Een paar zijn ook wel leuk om in mijn dagboek te laten zien, kijk: Dit zijn mijn vier naaste voorvaderen op een rij. Links staat opa, dan pappa als baby, dan mijn overgrootvader Barend de Graaff en dan mijn betovergrootvader Johannes de Graaff. Jammer dat de laatste twee al dood zijn, anders konden we een nieuwe foto maken met mij erop. Zo stond opa (achter op de fiets) met zijn broer en vader voor ons portiek, net zoals pappa en ik 50 jaar later ook iedere ochtend staan. En zo zag het Ledeganckplein er vroeger uit. Met rechts een kerk in plaats van een bejaardenhuis, een andere indeling en kleinere boompjes. Oma had ook nog goed nieuws, na een week waarin ze in de stress zat omdat er problemen waren met de aankoop van haar nieuwe huis in Friesland: het is nu helemaal rond en het huis is van haar, en van Jan natuurlijk. De vorige bewoners zijn vertrokken en hebben alles meegenomen, behalve de haan, want die krijgen ze de schuur niet uit. Over een half jaar gaan ze het oude huis afbreken en het nieuwe opbouwen, en oma denkt dat ze er eind dit jaar of begin volgend jaar inzitten. Leuk, want tegen die tijd ben ik vast groot genoeg om zelf in dingen te klimmen, en ze zei dat ze daar een grote klimboom heeft! 24-01-'06 Daar ben ik alweer, met weer een paar nieuwe fotootjes. Weinig te melden sinds de vorige keer, gisteren ben ik weer naar school geweest en eergisteren naar opa. Opa had een hele mooie duw-auto voor mij gekocht! We hebben er in rondgereden en ik heb hem op verschillende plaatsen geparkeerd. Op zaterdag had mamma mij ook al verwend, met een trek-paard. Daar ben ik ook gek mee. Vannacht toen ik weer tussen pappa en mamma in wilde liggen, ging ik eerst even langs de voortafel om mijn trekpaard te pakken. Het is eigenlijk een beetje een lastig ding om mee te nemen in bed, omdat er een houten onderstel met wieltjes aan zit, maar pappa vond het toch goed. Toen pappa me gisteren op kwam halen van school, trof hij ons allemaal in een hele donkere kamer aan. We hadden allemaal een lampje gekregen en renden daarmee door elkaar heen. We hadden erg veel lol. Ze verzinnen altijd zulke leuke dingen op school! Omdat ik zo dol op paarden ben, reden we op weg naar huis eerst nog even langs het paard dat vlak bij school staat. Tot mijn vreugde kwam hij direct naar ons toe. Maar toen begon hij aan mijn been te snuffelen. Ik raakte in paniek en riep: "Pijn! Pijn!" Ik was er niet zeker van of het pijn deed, maar voor de zekerheid. Ik moest meteen niets meer weten van dat paard, en zei tegen pappa dat ik weg wilde. Toen we weg fietsten, riep ik enthousiast "Dag paard!", en toen we verder fietsten nog een paar keer "Pijn, pijn..." Pappa zei dat hij me maar een aanstellertje vond. Ik kan ook al tot tien tellen. Dan telt pappa tot negen, en dan roep ik: "Tien!" 19-01-'06 Niet zoveel te melden, alles gaat gewoon z'n gangetje. Het is druilerig en nat buiten, en ook nog behoorlijk koud. Als pappa me 's morgens naar school brengt is het nog donker, en als hij me 's avonds op komt halen is het ook weer donker. Maar dat vind ik niet erg, want dan kan ik de maan goed zien. Ik ben gek van de maan, en begroet hem iedere keer als ik hem zie. Dat het nat is vind ik ook niet erg, want ik ren graag door de plassen. Als we 's avonds thuiskomen, mag ik altijd nog even buiten spelen voor de deur, en dan ligt er vaak een grote plas. Het liefst ren ik daar doorheen tot ik helemaal nat ben, maar dat vinden pappa en mamma niet zo'n goed idee. Pappa laat me alleen over de randjes rennen. Ook oefen ik dan altijd even op trappenlopen, meestal bij de buren aan de Van Zeggelenlaan. Naar beneden lopen gaat al heel goed. De laatste tree spring ik altijd naar pappa toe, want dan vangt hij me op en zwiert me een paar keer in het rond. Daarna gaan we naar binnen en kookt mamma het eten. Alleen vind ik de meeste dingen niet zo lekker, ik ben behoorlijk kieskeurig. Het lekkerst vind ik soep met balletjes en bolletjes (van die knapperbolletjes), maar ook dat laat ik soms staan. Soms word ik dan 's nachts wakker van de honger, dan moet pappa eruit om een banaan te halen. Op school gaat het ook lekker. Ik zit nu iedere woensdag tussen de Libellen, en ook op andere dagen komt juffrouw Fleur, die vaak op de Libellen zit, me vaak "pikken" bij de Krekels vandaan. Dat vind ik leuk, want bij de Libellen is iedereen altijd zo actief. In maart ga ik daar definitief heen. 's Avonds schipper ik meestal een beetje heen en weer tussen pappa die woordjes met me oefent, en mamma die op het bed kleren zit te maken. Daar kijk ik tv mee, en wijs aan wat ik herken. Dat is al heel veel: huizen, fietsen, de maan natuurlijk, en vooral paarden. Als ik een paard zie, roep ik pappa erbij, want dat moet ie zien. Ook op zijn computer oefen ik vaak woordjes met pappa, dan mag ik een woord zeggen en zoekt hij er een plaatje van met Google. Soms gaat pappa 's avonds tennissen met Campo of voetballen met zijn vrienden. Dat vind ik niet zo leuk, maar alleen met mamma vermaak ik me ook wel. Gisteren had ze me gefopt. Ze deed alsof ze uit mijn nieuwe vrachtwagen een smeerseltje haalde en dat op mijn wang smeerde. Ze vroeg of ik het mooi vond en ik zei ja, maar toen bleek dat er helemaal niets in de vrachtwagen zat! Leuk hoor. Alleen 's nachts heb ik het minder naar mijn zin. Ik moet om 9 uur naar bed in mijn eigen kamertje en ik val dan ook wel in slaap, maar ik slaap onrustig omdat ik weet dat het zoveel leuker is bij mamma in bed. Maar als pappa nog wakker is, mag ik daar niet naartoe, dan pakt hij me op en legt me terug in bed. Ik heb al een paar keer geprobeerd om achter de deur klaar te gaan staan en dan zo hard als ik kan naar binnen te rennen, maar pappa is onverbiddelijk. Gelukkig gaat hij de laatste tijd wat vroeger naar bed (hij wordt oud natuurlijk), dus dan kan ik toch nog behoorlijk lang bij mamma slapen. 08-01-'06 Gelukkig nieuwjaar! Ook weer te laat, net als met Kerst, maar ja, ik heb het ook erg druk hè. Vooral deze week, want ik ben weer terug naar school geweest! Ik was er meteen weer gewend, en het was weer ouderwets gezellig. De hele week hebben we geknutseld en spelletjes gespeeld. Vooral in onze hut (van dekens) verstop ik mij graag. Naar buiten zijn we niet zo veel geweest, omdat het behoorlijk koud is nu, soms zelfs onder 0. Dus als we gaan wandelen, is dat meestal maar voor een kwartiertje. Ook hebben we weer veel muziek gedraaid en gedanst. Soms kunnen pappa en mamma thuis merken dat we weer wat geoefend hebben, want dan zit ik allerlei nieuwe dansbewegingen te maken. Van de week zat ik steeds hetzelfde te neuriën en met mijn handjes om elkaar heen te draaien. Wat minder leuk was, was dat ik ruzie had met Fleur, mijn favoriete juf. Het was gelukkig maar een uurtje, want de rest van de week hebben we gewoon weer geknuffeld en kusjes gegeven zoals vanouds, maar ik schrok er wel van. Het gebeurde toen ik aan tafel zat en een glas drinken over me heen liet vallen. Ik zat gewoon even te voelen hoe al dat vocht door mijn kleren trok, maar toen Fleur het zag, zei ze behoorlijk streng dat ik wel even moest roepen als zoiets gebeurt. Ik voelde me een beetje op mijn plek gezet, en dan weet ik mezelf nooit zo goed houding te geven. Dus ik sloeg. Alleen was hij iets harder dan gepland, en kwam boven op Fleur's gezicht terecht. Toen werd ze boos. Ze riep dat we dat niet doen, en vond me opeens niet zo lief meer. Ik zette het op een brullen, en vond het helemaal niet leuk dat ze zo kwaad deed. Ik wilde niks meer met haar te maken hebben. Toen ze weer toenadering zocht, heb ik haar keihard genegeerd. Pas na een uur liet ik haar weer een beetje toe. Ik voelde me echt niet blij. Gelukkig was het snel daarna weer over, en nu zijn we weer dikke vriendjes, maar ik denk dat ik haar beter niet nog een keer kan slaan. Dat zegt pappa trouwens ook, want thuis doe ik het soms ook, en ik gooi ook snel met dingen. Dat moet eruit, zegt hij. Nou, ik zal eens kijken hoever ik kom. Wat wel weer een klein mijlpaaltje was, was dat ik nu al een heel stuk van de trap af kan lopen zoals pappa en mamma dat ook doen, dus vooruit. Het laatste gedeelte doe ik nog achteruit, want het kost me erg veel moeite om me zo hoog vast te houden aan de leuning, maar het gaat steeds beter. O, nog even over oud-en-nieuw: daar heb ik weinig van meegekregen. Pappa was naar zijn vrienden toe en ik ben lekker thuisgebleven met mamma. Ik ben gewoon op tijd naar bed gegaan en ben overal doorheen geslapen. En over slapen gesproken, dat ga ik nu ook weer doen. Welterusten!