jul - dec 2009 | jan - jun 2009 | jul - dec 2008 | jan - jun 2008 | jul - dec 2007 | jan - jun 2007 | jul - dec 2006 | jan - jun 2006 | aug - dec 2005 | apr - jul 2005 | eerste jaar |
20-12-'06Het is koud buiten, brrr! Het heeft lang geduurd, maar nu moet ik 's morgens toch echt mijn wantjes aan. Ook als we met de klas gaan wandelen, loopt iedereen met sjaals en mutsen, en kan ik mijn adem zien als ik uitblaas. Als iemand loopt te hoesten, roep ik: "Gezondheid!" Van de week had pappa mijn wantjes bij zich gehouden toen hij mij naar school gebracht had, dus toen liep ik buiten een beetje te bibberen. Toen kreeg ik van Fleur haar grote warme muts en sjaal, dat was lief!
Verder was het ook weer gezellig op school. We zijn allemaal kerst-dingen aan het knutselen, en met Linden was het weer dolle pret. Onze pappa's komen ons vaak ongeveer tegelijk ophalen 's avonds, dus dan kunnen we samen naar buiten. Dan pakken we elkaars hand vast en schreeuwen elkaars naam en zetten het op een lopen, ook als het pikdonker is. Linden's pappa heeft vaak moeite om ons bij te houden, want die moet Linden's broertje Aiken ook nog meedragen. Gelukkig houdt hij ook wel van een wandeling, dus dan hoef ik pas aan de andere kant van de fietsbrug afscheid te nemen van Linden. Dat doen we dan nog wel onder luid protest, maar goed.
Er is een beetje een leegloop van kinderen aan de gang op mijn groep. Veel kinderen waar ik al vanaf het begin mee op Eigenwijs zit, worden nu bijna tegelijk 4 jaar, dus die gaan naar de grote school. Jelle-Matthijs, Boaz, Chloë en ook Nanook zijn de afgelopen twee weken allemaal weggegaan. Dat is wel jammer, maar gelukkig delen ze bijna allemaal snoep uit als ze weggaan. En er komen ook weer nieuwe kindjes voor in de plaats. Vorige week was er weer een nieuw jongetje, die miste zijn mamma, en zat hard te huilen. Ik ging er naast zitten, sloeg mijn arm om hem heen en zei: "Stil maar. Je bent toch een grote jongen?"
De juffen hoeven niet weg, die blijven altijd. Gelukkig maar, want die zou ik wel erg missen. Ze kunnen allemaal zo lekker knuffelen, en van Bianca krijg ik een high five als ik 's avonds wegga (en een knuffel). Maritza heb ik flink bang gemaakt met mijn slang, en ook met de nieuwe juf Tamara kan ik het goed vinden. Fleur staat nog maar twee dagen per week op onze groep, maar zij blijft toch mijn favoriet. Van de week had ze een lief stukje in mijn schriftje geschreven. Toen ik tussen de middag hand in hand met haar in slaap gevallen was, schreef ze dat ze me mist als ze op een andere groep staat, en dat ik speciaal voor haar ben :-) Leuk hè!
Thuis was er ook alleen maar goed nieuws. Mamma heeft eindelijk haar inburgerings-diploma gekregen, dus die mag nu haar Nederlandse paspoort aanvragen. En we hebben een bod gedaan op het huis in Ypenburg, dus wie weet gaan we wel snel verhuizen! Pappa en mamma zullen blij zijn als ze hier weg kunnen zeggen ze, want ze worden gek van de onderbuurman die maar steeds op zijn plafond klopt als ik een beetje lawaai maak. Pappa is al een paar keer beneden met hem wezen praten, en die man is ook hier geweest, maar hij klopt nog steeds. Om hem te pesten doet mamma de was nu pas 's avonds laat, zodat hij de wasmachine nog tot 's nachts hoort boven zijn slaapkamer. Net goed!
Vorig weekend hebben pappa en ik een lange wandeling gemaakt, langs de hertjes en het oude stadhuis van Rijswijk. Dat is nu leeg, dus daar kan ik mooi eikels in het water gooien en visjes vangen met een lange stok. We kwamen ook langs een voetbalwedstrijd. Pappa vroeg: "Ga jij later ook voetballen?"
"Nee," zei ik.
"Tennissen?"
"Nee."
"Wat dan, hardlopen?"
Ik riep: "Ja! Ik vind hardlopen leuk. Ik kan best hard!"
Dus we hebben besloten dat ik maar op atletiek moet gaan. In ieder geval ergens waar veel andere kinderen zijn, want praten vind ik ook leuk.
Dat gaat ook steeds beter, alleen de S voor de T aan het begin van een woord vind ik nog lastig om uit te spreken. Dus 'sterretje' wordt 'terretje' en 'stenen' worden 'tenen'. Soms gaat pappa met me oefenen, maar dat vind ik maar een of twee keer leuk, daarna wordt de druk om te presteren mij te groot. Dan hef ik mijn vingertje op en zeg: "Ssst, stil. Genoeg."
Afgelopen zaterdag kwamen pappa's vrienden Campo en Ronald hier een spelletje spelen op de Playstation van Campo. Het was een sportquiz en er was nog één joystick vrij, dus die pakte ik. Ik heb ook flink zitten drukken op die gekleurde keuzetoetsen, en ik won nog bijna een ronde ook! Daarna ben ik in de zak chips gedoken.
Zondag zijn we weer naar opa geweest en daar vond ik een plastic bloem op zolder. Ik liet hem aan opa ruiken, en hij deed net alsof hij er een enorme niesbui van kreeg. Daarna deed ik het bij pappa, en die moest ook heel erg hard niesen. Ik ging bijna door mijn knieën van het lachen.
06-12-'06Dag Sinterklaasje! Vandaag is Sinterklaas weer teruggegaan naar Spanje. Jammer, want ik vond het wel gezellig dat hij er was. Tenminste, het samen zingen van sinterklaasliedjes en het krijgen van kadootjes vond ik gezellig, Sinterklaas zelf vond ik een beetje eng. Ik wilde thuis mijn schoen niet zetten voor de kachel, en toen ik gisteren op school oog in oog met hem stond en hij mijn naam riep, vond ik dat helemaaaal niks. Gelukkig was oma er ook bij, dan had ik iemand om in weg te kruipen. Dat kadootje dat hij voor mij had, nam ik ook mooi niet aan. Dat deed oma voor mij, en daar was ik achteraf wel blij om, want er zat een hartstikke mooie knuffel-olifant in.
Er zat ook een gedichtje bij, waarop stond: "Kim is onze kleine man, er is geen leidster die jij niet veroveren kan. De olifant is Kim's lievelingsdier, dat weten we allemaal hier". Leuk hè! Ik heb hem 's avonds mee naar bed genomen, en vandaag weer mee naar school genomen. Het is nu best moeilijk om te kiezen welk diertje er mee mag naar school, want ik heb vrijdag bij oma en zondag bij opa ook nog hele mooie dieren gekregen. Het meest indrukwekkend was toch wel de supergrote draak, die is zelfs nog groter dan mijn olifanten. Hij is bijna te groot om mee naar school te nemen, maar ik heb het toch gedaan. Hij paste alleen niet in mijn bakje, dus mocht hij op de kast staan.
De rest van de sinterklaasviering was ook heel gezellig, bij oma hebben we gesteengrild en een spelletje met kadootjes gedaan. Ik heb voor het eerst honing geproefd, daar was ik wel benieuwd naar, want dat vindt Winnie de Poeh op televisie altijd zo lekker. Ik vind het ook lekker. Ook heb ik treintje gespeeld met ome Jan door de kamer heen en met neefje Robin en oma op de trap gespeeld. Bij opa kreeg ik een mooi leesboek, dat ik samen met ome Leon heb gelezen. Pappa en mamma waren het fototoestel vergeten, dat was jammer, want het was misschien wel de laatste keer dat we daar Sinterklaas vierden. Volgend jaar zitten we immers in een nieuw huis. Bij oma en op school zijn wel foto's gemaakt, die komen later nog.
Over het nieuwe huis gesproken, pappa en mamma zijn samen met opa het huis in Ypenburg wezen bekijken, en ze vinden het allemaal heel mooi. Nu moeten ze alleen nog even kijken of het allemaal niet te veel kost en zo, en dan gaan ze het misschien kopen. De mevrouw die er nu woont zei dat het een hele gezellige buurt was met heel veel kinderen, dus mij lijkt het wel wat.
Verder ging alles ook weer goed, thuis en op school. Vorige week begon meteen al goed toen Maudje mij 's morgens in de hal kwam begroeten met een barbipop. Ze zei: "Kijk, een barbecue!" Dat was lachen. Ook met Linden was het weer dikke pret. Als hij er is, ben ik zo druk, dat ik soms niet eens aan knuffelen met de juffen toekom. Maar dat haal ik op andere dagen wel weer in hoor ;-)
Ik heb nu ook goed in de gaten wanneer ik zelf stout ben en wanneer het aan de ander ligt. Als pappa of mamma onterecht een beetje knorrig tegen mij doet, zeg ik: "Nou, niet zo boos kijken!" of "Niet zo hard praten! Ik ben lief!". Dat helpt, want dan zijn ze meteen weer aardig :-) Mamma maakt hier al gebruik van. Als pappa met haar aan het dollen is en hij pakt haar vast, roept ze mij. Dan kom ik meteen aanlopen, hef mijn vinger op en roep: "Pappa-niet-slaan!" Hij protesteert dan en zegt dat hij helemaal niet slaat, maar daar wil ik niks van weten.
Ook andere dingen snap ik steeds beter. Als pappa in de spiegel kijkt, vraag ik: "Ben je mooi?", en toen ik onder mijn bed lag en pappa vroeg wat ik daar deed, zei ik: "Een beetje nadenken". Het verschil tussen mijn twee koeien Pappa Koe en Mamma Koe heb ik nu ook ontdekt, ik riep: "Pappa Koe geen melk hè? Die heeft alleen ballen!" Ik klets de hele dag door, pappa zegt dat ik zelfs in mijn slaap praat. Laatst hoorde hij me midden in de nacht ineens roepen: "Wat is dat! Wat is dat nou!?". Daarna sliep ik weer rustig verder.
18-11-'06Sinterklaas is in het land! Vanmiddag hebben we in het centrum ontbeten, en daar liepen allemaal zwarte Pieten snoep uit te delen. Op school hebben we het er al weken over, en hebben de juffen de spanning flink opgebouwd, dus ik ben blij dat eindelijk zover is. Hij komt ook op school, dus dan kunnen we de liedjes voor hem zingen die we met z'n allen geoefend hebben. De lange liedjes zoals "Zie ginds komt de stoomboot" vind ik nog wel een beetje moeilijk, maar "Sinterklaas kapoentje" komt er al behoorlijk goed uit. We mogen ook onze schoen zetten op school, en als dank maken we dan een bed voor de Sint en mag hij ook zijn schoen zetten. Dat doen we ieder jaar!
Thuis is het ook spannend, want pappa en mamma hebben eindelijk een huis gevonden waar ze het allebei over eens zijn. Een mooi huis in Ypenburg dat vorige week te koop kwam, in een doodlopend straatje met veel kinderen, met vier badkamers en een bar in de kelder. En er zijn ook zes parkeerplaatsen voor auto's in de kelder, maar die hebben we toch niet allemaal nodig, dus daar willen pappa en ik een voetbalveldje aanleggen waar we een balletje kunnen trappen. Als het doorgaat tenminste, want het is wel duur, dus dat moeten pappa en opa eerst nog even regelen. Gisteren is pappa naar de bank geweest, en volgende week horen we of het kan.
Hier kun je kijken hoe het huis eruit ziet.
Verder waren de afgelopen twee weken behoorlijk heftig, want ik ben twee keer op het nippertje aan een ongeluk ontsnapt en een keer ziek geweest. De eerste keer was toen pappa en ik op zondag bij opa weggingen en naar de bus liepen. Het was al donker, dus pappa wilde me een handje geven bij het oversteken, maar dat had ik niet nodig. Dus ik stak meteen zelf over, maar er kwam net een auto aan! Pappa kon me nog net bij mijn capuchon grijpen, anders had ik eronder gelegen. Dat was schrikken, dus de volgende keer zal ik beter oppassen. Hoop ik.
De tweede keer was toen pappa me kwam ophalen op Eigenwijs. Alleen Maudje en een nieuwe juf waren er nog, dus pappa dacht dat ie me wel even kon ronddraaien aan mijn voeten. Maar dat vond Maudje er ook wel gezellig uitzien, dus die kwam vrolijk aangerend, net toen ik haar kant op vloog. We misten elkaars hoofd maar op een haartje! De juf en pappa schrokken, maar Maudje en ik konden er wel om lachen. Toen we weggingen heb ik Maudje een dikke kus gegeven.
En dan ben ik ook nog ziek geweest. 's Nachts voelde ik me niet zo lekker en ging ik bij pappa en mamma liggen, maar ik lag er nog maar net, en toen voelde ik mijn hele avondeten omhoog komen. Ik heb hun bed en mijn pyjama helemaal onder gespuugd. En daarna nog een paar keer een klein beetje. Ik moest wel huilen, maar verder was ik niet echt ziek, dus ze hebben de troep opgeruimd en daarna zijn we weer gaan slapen. De volgende morgen was ik gelukkig weer beter.
Gisteren ben ik trouwens wel enorm geschrokken. Ik zat onder de douche, en toen moest ik ineens poepen. Ik zag die dikke keutel er zo uit komen! Dat had ik nog nooit gezien, en ik kon hem niet stoppen, dus in paniek riep ik mamma. Die had hem gelukkig snel opgeruimd. Wel een beetje jammer dat ze er zo bij stond te lachen :-(
Mamma is nu gelukkig wel klaar met haar stage in Amsterdam. Ze heeft een goed rapport gekregen. Ik begon net in de gaten te krijgen dat ze er iedere keer 's morgens heel vroeg tussenuit piepte, dus ik had haar al een keer betrapt. Ik riep: "Mamma! Jas uit! Tas weg!" zodat we nog even konden knuffelen.
Ik heb zelf ook een goed rapport gekregen op school! Eens in de zoveel tijd worden we "geobserveerd" en dan schrijft de juf op hoe we het doen op school, voor de pappa's en mamma's thuis. Mijn pappa en mamma vond wel leuk om te lezen wat Fleur over mij geschreven had, ze herkenden mij er helemaal in zeiden ze. Als je het wilt lezen, kun je
hier kijken.
Pappa heeft trouwens toch nog een foto bemachtigd van mijn groep. Toen in het voorjaar de fotograaf langskwam op school hadden wij alleen mijn foto met Fleur gekozen omdat die vrolijker was dan die waar ik alleen op stond, maar daar zat de groepsfoto niet bij. Dat vonden we achteraf toch wel een beetje jammer, omdat dat toch mijn eerste klassefoto was. Dus heeft pappa aan grote Kim gevraagd of hij mijn klassefoto, die nog steeds in de hal aan het prikbord hing, niet even mocht pikken en thuis scannen, en dat mocht :-)
Hier staat ie! In het midden zit ik, Linden onderaan, Maudje linksboven bij juf Maritza, en Fleur en Bianca achteraan.
Verder was het weer beregezellig op school. Soms hebben we om 6 uur 's avonds nog zo'n plezier met z'n allen, dat de pappa's en mamma's die ons op komen halen maar even blijven wachten tot we een beetje uitgeraasd zijn. Als Fleur op een andere groep staat, ren ik nog even daarheen voor een knuffel. Als ze tijd heeft, kunnen we nog even spelen, en deze week heeft ze me geleerd hoe je drie zoenen moet geven. Met Linden was het ook weer lachen, en met de andere kinderen ook. Sinds ik bij de kleuters zit, zijn er alweer een paar nieuwe kinderen bijgekomen, en die mag ik graag een beetje plagen ;-)
Dwarsliggen doe ik ook nog steeds graag, vooral pappa en mamma worden daar soms wel een beetje moedeloos van geloof ik. Zo heb ik nu een veto over alle groenten uitgesproken, er komt niets meer in. Als ze dreigen me op straf te zetten, roep ik: "Ja, op straf!" En als ze dan dreigen om daar ook nog de televisie bij uit te zetten, roep ik: "En televisie uit!". En als mamma dreigend begint te tellen van "Eén...twee..." tel ik vrolijk verder: "Drie...vier!" Hihi.
02-11-'06Daar ben ik weer! Ik heb weer twee hele gezellige weken achter de rug, dus weer veel te vertellen. Op school was het super. We hebben het kabouter-project afgemaakt en halloween gevierd, dus er zijn weer heel wat verkleed- en knutselpartijen geweest. We hebben zelf halloween-maskers gemaakt, en Fleur had spinnenwebben op mijn gezicht geschilderd.
En met Linden was het natuurlijk weer lachen, brullen, gieren. Gisteren werd Bianca er een beetje moe van toen we aan het eind van de dag nog allebei in de gordijnen hingen, dus toen moesten we op straf. Toen pappa binnenkwam, zaten we allebei te snikken. Ik snap wel dat we een beetje rustig moeten blijven, maar ik heb zoveel energie! Als we naar buiten gaan, ren ik zo voor pappa zijn fiets uit een heel stuk naar huis. Zonder te stoppen! En toen ik Nanook met haar moeder tegenkwam, en een andere dag Linden en zijn vader, renden die gezellig met me mee, de fietsbrug over. Ook juf Merel is nog een stukje met me meegefietst.
Juf Bianca zegt dat ik wel weet dat ik leuk ben (hihi), en dat ik daarom vaak expres uitprobeer hoever ik kan gaan. Een keer zaten we met z'n allen aan tafel een nieuw liedje te zingen en ik vond het een topper, maar toen we klaar waren en de juf voorstelde om het nog een keer te zingen, zei ik gedecideerd: nee. Maar meestal probeer ik het gewoon zo gezellig mogelijk te maken, hoor. Ik tik de juffen de hele dag op de schouder en roep: "Wie is daar!". En als Fleur bij ons op de groep staat (ze staat tegenwoordig ook vaak op een andere groep), laat ik blijken hoe ik dat kan waarderen. Ik wil de hele dag knuffelen en zeg: "Leuk hè! Ik vind jou leuk!". Ik vind eigenlijk alles leuk op school, zelfs het slapen. Juf Merel vertelde pappa dat ik altijd als eerste slaap tussen de middag. Pappa wist niet wat hij hoorde! Want thuis probeer ik het altijd zo lang mogelijk te rekken en erbij te blijven.
Thuis gaat alles ook van een leien dakje, al probeer ik ook bij pappa en mamma mijn grenzen te verleggen, en bij oma ook. Maar ze houden bijna allemaal voet bij stuk, dat vind ik best lastig. Zelfs huilen helpt meestal niet. Van de week had ik het schitterende plan bedacht om 's morgens om half 6 uit bed te stappen en bij pappa en mamma te roepen dat ik een film wilde kijken, maar dat mocht niet eens. Omdat er ook niet viel te onderhandelen, zette ik een keel op. En zo zat ik midden in de nacht op mijn strafstoel.
Maar meestal is het thuis ook gewoon gezellig. Pappa en ik gaan ieder weekend naar de kinderboerderij. Er loopt daar een enorm groot varken genaamd Truus in een apart hok rond, daar kan ik eindeloos naar kijken. De laatste keer moesten we oppassen, want er gingen twee mensen van de kinderboerderij het hok in om schoon te maken, maar ze hadden het hekje niet goed dichtgedaan. Dat had Truus meteen in de gaten, dus die wilde ervan door. Pappa moest behoorlijk hard tegen het hek duwen om haar binnen te houden, anders was ze losgebroken!
Mamma zit nog steeds elke dag in Amsterdam, dus die is nog steeds niet zo veel thuis. Maar dat is volgende week afgelopen, dus dan is ze er weer vaker. Bovendien is ze gestopt met Nederlandse les op dinsdag en donderdagavond, want daar leerde ze niks zei ze. Ze gaat nu thuis een cursus doen. Als pappa of mamma in de keuken staat, help ik graag een handje. Ik check de keukenla, en kijk wat ik kan doen. Mijn favoriet is het thee-happertje, daarmee probeer ik pappa in zijn piemel te bijten.
Het wordt buiten alweer behoorlijk koud, dus we moeten warme kleren aan. Pappa haalde zijn winterjas te voorschijn, maar toen hij hem dicht ritste, scheurde de rits van boven tot onder open. Maar als iets kapot is, weet ik wel raad. Ik ging naar mijn kamer, en kwam terug met een rolletje plakband.
Als ik met mamma naar de stad ga, breid ik mijn dierenverzameling nog iedere week uit, en vooral als ik in bad ga, is dat een feest. Pappa en mamma horen dan hele verhalen uit de douche-cabine komen, met veel geschreeuw erbij. Toen pappa even kwam kijken, had ik drie olifanten tegelijk op straf gezet. Ze hadden het geitje auw gedaan, dus ze moesten op straf.
Ook heb ik zelf nog een paar nieuwe spelletjes verzonnen. Als pappa zijn yoghurt eet, vraag ik aan pappa of ik ook een hapje mag, en dan spetter ik het er weer uit. Maar dat vinden pappa en mamma niet zo'n leuk spelletje meer. Bij opa thuis heb ik opa in de draaistoel gezet en hem rondgedraaid. Dat ging heel goed. En wat ik ook heel leuk vind, is naar boven klimmen en in tante Laura's oude bed gaan liggen en zeggen tegen pappa dat ik ga slapen. Dan zegt hij: "Ok, welterusten" en draait hij zich om, maar dan roep ik ineens keihard: "Wakker!!!" en dan schrikt hij zich ongeluk. Dan gier ik het uit.
Aan het eind van de zondag gaan pappa en ik tegenwoordig met de bus en de trein naar huis, want dat is bijna net zo snel en dan hoeft opa niet twee keer te rijden. Vooral de trein vind ik erg spannend. Als er een conducteur langskomt, vertel ik wat ik gedaan heb en laat ik mijn dieren zien. Ook heb ik mijn volle buik laten zien aan een lieve conductrice. Vorige week deed pappa zijn pasje het niet op het station, en zaten we zonder kaartje in de trein. Pappa was bang dat we een boete zouden krijgen, maar gelukkig was de conducteur heel aardig, en mochten we gratis rijden. Toen we weer op station Moerwijk stonden, liet ik aan pappa zien dat ik al zonder handen de trap kan aflopen. En ik kan nu ook al tot elf tellen!
Wat minder leuk nieuws was, was dat neefje Robin heel hard op straat gevallen is. Hij zat onder het bloed, en zijn ene voortandje stond helemaal naar achteren. Ome Leon en tante Maribel schrokken natuurlijk heel erg, en wilden meteen naar het ziekenhuis. Maar er stonden veel files in de stad. Toen heeft ome Leon een politie-agent op een motor geroepen en die heeft ze over het gras, over alle kruispunten, zo naar het ziekenhuis begeleid. Helaas is het tandje van Robin niet meer te redden, dat zal er binnenkort wel uitvallen.
Nou, dat was het wel zo'n beetje. Over waar we volgend jaar gaan wonen is er nog steeds geen nieuws, ik ben nog een keer met pappa in Ypenburg wezen kijken, en er staan twee grote huizen vlak bij ome Leon te koop, maar pappa en mamma zijn er nog niet uit. Dus zoeken we nog maar even door, samen met opa. Pappa en mamma bekijken alle kanshebbers ook met een handig computerprogramma, Google Earth heet dat. Daarmee kunnen ze ook de hele buurt van een huis bekijken, want pappa en ik willen natuurlijk wel ergens kunnen voetballen.
De ideale buurt hebben we nog niet ontdekt, maar pappa heeft misschien wel mij zelf ontdekt! Als je naar Eigenwijs gaat, zie je daarnaast de grasvelden waar we vaak met z'n allen picknicken (toen het nog mooi weer was). Als je op dat grasveld inzoemt, zie je daar een groep mensen zitten. Aan de schaduwen kun je zien dat er veel kinderen tussen zitten zegt pappa, dus kijk zelf maar
hier en
hier...zien jullie mij?
16-10-'06Ik leef nog hoor! Ik krijg soms de vraag waarom er niets nieuws bij komt op mijn site, en dat wil ik ook wel, maar soms gebeurt er gewoon niet zo veel. Dus dan heb ik ook niks om over te schrijven. Maar goed, ik heb nu toch alweer aardig wat te vertellen, en een paar foto's om te laten zien (plus nog een paar oudere foto's van het familie-weekendje van een paar maanden geleden, want pappa z'n harde schijf is weer gemaakt), dus hier ben ik weer!
Ik heb een leuk weekend achter de rug. Vrijdagavond na school heb ik een tijdje met Nanook lopen spelen in het Kruisvaarderspark, terwijl pappa met de mamma van Nanook stond te kletsen. En gisteren heb ik plezier gemaakt met Luuk die altijd op dinsdag op school is, want die kwamen we tegen op de kinderboerderij. En daar liep ook nog kleine Anna van de verticale groep rond, en toen we later door het Rijswijkse Bos liepen, kwamen we ook nog Thijs met z'n hele familie tegen! Het was dus echt een Eigenwijs weekend. Ik heb aan iedereen mijn nieuwe giraf laten zien, die ik van mamma gekregen had.
We zijn ook nog even bij tante Jolanda langsgeweest om kijken hoe het met haar rug ging, daar heb ik ongevraagd de planten een beetje gesnoeid, en 's avonds zijn we naar tante Laura geweest in Utrecht, want die was jarig. Ik heb lekker pannenkoeken gegeten, voor de derde keer deze week. Ik mocht iets eerder van tafel, dus toen kon ik mooi mijn nijlpaard een bad geven in het waterbakje van hun poes.
We reden mee met opa, en dan ben ik altijd erg geboeid door de stoplichten. "Nu is ie rood, stoppen!" roep ik dan, en "Hij is groen, we mogen rijden!". Uiteindelijk reden we de snelweg op en riep ik "Allemaal oranje!" Maar dat bleken gewoon de lantaarnpalen langs de weg te zijn.
Ook het tellen gaat de goede kant op, alleen de twee vind ik nog lastig. Die sla ik dus maar over, en dan kan ik al behoorlijk goed tot tien tellen. Als pappa me vraagt om drie opgestoken vingers te tellen, zeg ik: "Eén...dlie!" Ja, ik heb mamma's accent soms een beetje, vandaar die 'l'.
Op school was het een beetje rustig deze week, want Fleur en Bianca waren allebei ziek. Gelukkig kan juffrouw Merel ook lekker knuffelen, en we hadden genoeg te doen, want het mooie weer is toch nog teruggekomen, dus we hebben lekker veel buitengespeeld. Het was moeilijk om te kiezen welk dier er iedere dag mee mocht naar school, want ik ben nog steeds dol op mijn olifanten, maar ik heb van mamma ook een supergave draak gekregen. Ik mag maar één dier meenemen van pappa, dus ik moest kiezen. Uiteindelijk besloot ik dat de draak toch mee mocht naar school, en de olifanten mochten dan 's avonds mee naar bed, zoveel als ik er kon dragen. Eén keer was er paniek, want Mamma Olifant was kwijt, we konden hem nergens meer vinden. Uiteindelijk vond mamma hem pas de volgende dag weer, in de oven. Ik was vergeten dat ik hem daar gezet had.
Twee weken geleden was er op zaterdag de Open Dag op school, waarbij de kinderen verkleed als kabouters een hele grote paddenstoel mochten bouwen in de tuin, zodat nieuwe mensen konden zien hoe leuk het bij ons is. Daar ben ik met mamma naartoe geweest, en hoewel ik me meer met eigen projectjes beziggehouden heb dan met de grote paddenstoel, was het toch erg gezellig. Linden was er ook met zijn pappa en mamma.
Op school is het nu kinderboekenweek en worden de ouders aangemoedigd om thuis boeken over dieren te lezen, maar dat hoef je tegen ons niet te zeggen, want pappa en ik lezen toch al elke avond het grote Disneyboek met dieren. We hebben hem al zo vaak gelezen dat we nu ook een rolletje plakband naast bed hebben liggen, zodat we meteen kunnen plakken als ik een bladzij scheur. Het is namelijk al een beetje een oud boek, en als ik dan snel om wil slaan, gaat het wel eens mis. Pappa wordt trouwens fotomodel, had ik dat al verteld? Op mamma d'r school wordt aan het eind van het jaar een modeshow gehouden, waarbij alle leerlingen hun zelfgemaakte kleren moeten laten zien door een model. Mamma vond pappa wel een goed model. Hij is er behoorlijk trots op, en heeft het al aan iedereen verteld.
Verder is er niet zo veel nieuws, alleen op Te Werve was nog iets vreemds gebeurd. Er stond daar een eik van wel 200 jaar oud, die heel schuin gegroeid was. Je kon er bijna tegenop lopen, zo schuin stond hij. Hij stond altijd al zo, maar toch maakten ze zich er daar een beetje zorgen over, want op een dag kon hij misschien omvallen. Dus gingen er deze maand een paar deskundigen kijken, en wat denk je? Ze waren nog niet weg, of die boom viel om! Het was een enorme herrie, en in zijn val nam hij een andere eik mee. Pappa en ik hebben daar ook wel eens gewandeld, maar goed dat wij hem niet op onze kop gekregen hebben!
26-09-'06De nazomer is bijna voorbij. Het is nog niet koud, maar je kunt wel zien dat het alweer herfst begint te worden. Er liggen al behoorlijk wat bladeren op straat en bij school vallen er voortdurend eikeltjes uit de bomen, en bij de kinderboerderij kastanjes. Ik vind het niet erg, want die eikels kan ik mooi in het water gooien. Als pappa me aan het eind van de dag komt ophalen van school, stoppen we meestal vlak om de hoek op het fietspad. Dan gooien we eikels in het water en ga ik vissen met een stok. Dat komt er in de praktijk op neer dat ik keihard op het water sla, dus echt veel vissen heb ik nog niet gevangen.
Gisteren schrok ik me te pletter. Ik had mijn favoriete olifant in mijn hand, Mamma Olifant is dat (ik heb ook nog een Pappa Olifant en een Kim Olifant en een Blauwe Olifant) en sloeg met de stok op het water, maar toen liet ik de olifant ineens los. Hij viel zo de sloot in. In paniek riep ik pappa, en die zag nog net een belletje omhoog komen uit het water. Daardoor wist hij gelukkig waar hij moest zoeken, dus toen is hij met zijn arm helemaal het water in gegaan. Tot mijn grote blijdschap kwam hij weer naar boven met Mamma Olifant! Ik wilde hem meteen weer hebben, nou ja, ik zei wel eerst even tegen pappa dat hij hem moest schoonmaken natuurlijk.
Ik loop nog steeds constant "Zet je beste beentje vóóóóór!!" te zingen. En het slaat aan, want de kinderen op school hebben het nu ook te pakken. Laatst gingen we wandelen met z'n allen, ik zette het lied in, en alle dertien kinderen zongen keihard mee. We leken net de olifanten van tv!
Zo lang het niet regent en niet koud is, blijven we lekker buiten spelen. Gisteren ben ik met mijn kop tegen de paal geknald, maar dat maakt niet uit. Van de week ging Fleur wat eerder naar huis, dus ik riep: "Doe je?!". "Naar huis," zei ze. "Kim mee!" riep ik. Ze zette me achterop de fiets, want ze dacht dat ik wel zou gaan protesteren als ze echt ging fietsen. Maar dat deed ik niet, want ik vond het wel gezellig om met haar mee naar huis te gaan. Maar dat vond ze toch niet zo'n goed idee, helaas.
Maandagochtend kon ik niet naar school, want toen moest ik met pappa ergens heen waar ze gingen kijken of het wel goed met mij gaat, met mijn groei enzo. Maar dat vond ik helemaal niks. Half in mijn nakie tussen vreemde mensen die me gingen meten en aan me zitten, jakkie. Ik moest ook nog laten zien of ik blokjes kon stapelen en een paard kon herkennen, allemaal heel makkelijk, maar ik had er echt geen zin in. Uiteindelijk heb ik maar een torentje gemaakt en in één keer alle dieren opgenoemd die ze in hun boekje hadden staan, dan was ik er maar vanaf. Maar toen we naar school reden en de kinderen net naar buiten kwamen voor een wandeling, viel ik snikkend in Bianca's armen.
Wat ik wel leuk vind nu, is steppen. Donderdag ben ik met oma op de step naar de speeltuin gegaan, en zondag met pappa naar de kinderboerderij. Toen ik met oma een grote hond tegenkwam die midden op het pad stond, riep ik: "Kijk uit grote hond, hier komt Kim op de step!"
De politie had ergens een stuk terrein afgezet met rood-wit lint, dat konden we mooi gebruiken om mee te spelen. Oma trok het weg en ik probeerde erop te springen. En omgekeerd. We hebben een heel stuk lint mee naar huis genomen en daar pappa's stoel mee versierd. Hij vond het heel mooi toen hij terug kwam van het voetballen.
Er was trouwens iets vervelends gebeurd bij het voetballen vertelde hij, want ome Ot was keihard met z'n kop tegen de muur geknald. Hij was even bewusteloos en toen hij weer bijkwam, was hij zijn geheugen kwijt. Hij wist niet eens meer welk jaar het was. Uiteindelijk is de ambulance gekomen en hebben ze hem nagekeken, maar er was gelukkig alleen maar een hersenschudding. Hij is alweer de oude, zegt pappa.
Verder gaat alles ook goed thuis, alleen zie ik mamma wel een beetje weinig, nu ze stage loopt in Amsterdam. Soms zie ik haar de hele dag niet. Ze vindt de stage ook wel moeilijk, omdat iedereen beter Nederlands spreekt en beter kleren kan maken dan zij. Ze heeft al een paar foutjes gemaakt en maakte zich zorgen, maar gelukkig vertelde haar baas dat ze blij met haar was. En zaterdag gaan mamma en ik samen naar de kabouterdag op school! Dan mogen andere mensen komen kijken hoe het bij ons gaat.
Het gaat de goede kant op met de huizenjacht van pappa en mamma. Ze hebben nu allebei een geschikt huis gevonden. Helaas is dit nog niet hetzelfde huis. Pappa wil in een villa in Ypenburg gaan wonen, terwijl mamma een huis in Zoetermeer helemaal ziet zitten. Zondag zijn we met opa even naar Ypenburg gereden. Alleen was pappa het nummer vergeten, dus we wisten niet precies waar we moesten kijken. Maar er staan daar allemaal mooie huizen, en er lopen veel kinderen, dus mij leek het wel wat. Nu mamma nog overtuigen, dat zal nog een hele klus worden.
Opa is de afgelopen twee weken trouwens behoorlijk ziek geweest, door een longontsteking. Hij had overal pijn en kon niet goed ademen, dus we maakten ons wel een beetje zorgen. Maar gelukkig is hij er weer bovenop gekomen, en zondag zijn pappa en ik daar weer gewoon op bezoek geweest. Alleen maakte ik een foutje, want ik was in bad geklommen, en daar had ik een blauwe knop ontdekt. Die draaide ik open, en toen stond ik plotseling onder een ijskoude douche! Ik brulde het uit. Pappa graaide me eronder vandaan en heeft me afgedroogd en mijn kleren in de magnetron gelegd. Toen was ik weer lekker warm :-)
14-09-'06We hebben een mooie nazomer! We spelen weer de hele dag buiten op school, en doen allemaal leuke dingen. Ik maak ijsjes van zand in de zandbak, en toen ik een wurm zag kruipen door de tuin, heb ik die ook even onderzocht. Je kunt hem in behoorlijk wat stukjes verdelen, blijkt. De wurm vond het niet erg, want alle stukjes bleven gewoon bewegen.
Ik ben nog steeds gek van olifanten. Ik neem elke dag de nieuwe olifant die ik van mamma gekregen heb mee naar school, en zing te pas en te onpas "Zet je beste beentje vóóóóór!!". Ook afgelopen zondag bij opa heb ik dat de hele dag gezongen. Pappa vroeg of misschien ook nog een ander liedje wist, zo even voor tussendoor, maar dit is nou eenmaal mijn favoriet. Ik neem mijn olifant ook mee als ik thuis moet douchen, want hij moet wel schoon blijven natuurlijk. Als pappa en ik na school nog even gaan schommelen op Te Werve, zet ik mijn olifant op de schommel ernaast en geef hem een zetje, zodat hij mee kan schommelen. Ik vind het alleen een beetje lastig om de schommel precies goed te raken als hij weer terug komt. Meestal duw ik dan mis, maar ik blijf het proberen.
Het was alleen wel even schrikken van de week, want de schommel waar ik op zat, ging ineens kapot! Ik ging net behoorlijk hard, dus ik viel er bijna uit. Er brak zelfs een stuk af. We hebben het meteen naar de kantine gebracht. Verder was het erg leuk in de speeltuin. Er waren ook andere kinderen waar ik mee kon spelen. Een jongen van 8 rolde een tennisbal naar boven, toen ik bovenop de glijbaan zat. Die pakte ik en ik gooide hem naar de jongen terug, maar hij deed net alsof hij hard geraakt werd en ter aarde stortte. Ik moest er erg om lachen. Dat spelletje hebben we wel een half uur gespeeld, en hij maakte het steeds gekker. Ik heb zitten gieren op die glijbaan.
Er was ook nog een klein meisje dat ook op de glijbaan wilde, maar dat kon niet, want daar zat ik al. Toen ze protesteerde, riep ik: "Mijn pappa is hier!" en ik wees naar pappa, die op een bankje verderop zat. Pappa bleef gewoon zitten, maar dat meisje begreep de hint wel.
Ook gaan we elke dag even bij de hertjes en de grote en kleine koe en de ezel kijken, op de kinderboerderij. Op weg daar naartoe vloog er een vliegtuig over ons hoofd dezelfde kant op, en ik riep: "Vliegtuig ook naar de hertjes!"
We zijn deze week ook een paar keer een meisje tegengekomen dat haar pony uitliet op het grasveld daar. Ik vond het erg interessant, en vroeg of ik er ook op mocht zitten. Dat mocht van dat meisje, dus ik heb een paar keer rondjes gereden op die pony, Beertje heet hij. Hij is erg lief.
Thuis gaat het ook goed, we zij nog steeds op zoek naar een nieuw huis. Op internet had pappa een oude boerderij gevonden tussen Rijswijk en Wateringen in, daar zijn we zaterdag wezen kijken. Het zag er mooi uit daar, maar het bleek dat het maar om één helft van de boerderij ging, in de andere helft woont een andere familie. Dat vond mamma niet zo leuk. Pappa vond het huis 100% geschikt en mamma 0%, dus 50% dat we daar gaan wonen.
Mijn praten gaat ook nog steeds vooruit, thuis en op school. Sommige korte zinnetjes zoals "Hee, wat hoor ik daar?" kan ik moeiteloos zeggen. Als pappa me op komt halen van school, vergeet ik soms wel eens om de juf gedag te zeggen. Maar dan roepen Bianca en Fleur me gewoon terug, want ze willen wel een kus. Fleur doet dan soms net of ze niet zo laag kan komen, maar dan trek ik haar gewoon aan haar schouders omlaag en geef haar een kus. Maar volgens mij doet ze het erom, ze wil gewoon knuffelen! :-)
Ik ving ook nog een gesprek op dat pappa had met Linden z'n moeder. Linden is deze week 3 geworden, dus ze moeten al gaan uitkijken naar een volgende school voor hem. Zijn moeder vroeg of wij al wisten waar ik hierna naartoe ga, dan kunnen Linden en ik misschien weer naar dezelfde school. Maar pappa zei dat hij dat nog niet wist, omdat we nog niet weten waar we volgend jaar gaan wonen. Het zou wel jammer zijn als Linden wegging, ik zou hem erg missen. Ik zie nu al op tegen de dag dat ik hier zelf ooit weg moet. Gelukkig heb ik nog anderhalf jaar!
01-09-'06Zo, heh-heh, daar ben ik eindelijk weer. Heeft lang geduurd, maar we hebben pech gehad. Er was een harde schijf in pappa z'n computer gecrasht, en daar had ik ook mijn belevenissen van de afgelopen tijd bewaard, met nog een paar foto's erbij. Dat was nu in één keer weg. Pappa gaat nog proberen of hij het nog terug kan vinden, maar dat duurt nog wel even. Dus dit zal niet zo'n lang verhaaltje worden denk ik!
Maar met mij gaat het wel erg goed. Ik kan steeds beter praten, en laat dat ook de hele dag aan iedereen horen. De liedjes op school kan ik nu ook veel beter meezingen, vroeger zong ik alleen de woorden die ik kende, maar nu kan ik makkelijk een stukje als "Olifantje in het bos, laat je mamma toch niet los" meezingen. En toen pappa me op kwam halen en we nog even bleven staan bij een konijnje dat zat te eten op het grasveld, zei ik: "Dag nijn, ik ga de grote en kleine koe zoeken." Dat zijn de twee koeien in de kinderboerderij, want daar gaan pappa en ik elke dag kijken.
Vooral de hertjes zijn favoriet, want die herken ik allemaal uit "Bambi". Die kijk ik ook bijna elke dag op de DVD, net als "Jungle Boek". Ik ben gek op de liedjes in Jungle Boek, vooral die van Balou de beer en de olifanten die door het bos marcheren. Vanmorgen stapte ik ook de klas in terwijl ik luidkeels zong: "Zet je beste beentje vóóóóór!!" Juffrouw Maritza kende het ook, dus die zong gezellig mee.
Ook met juffrouw Fleur en Bianca en met Linden en Maudje is het elke dag weer beregezellig. Als ik naar huis ga aan het eind van de dag, krijg ik van Linden en de juffen een dikke knuffel. Gisteren wou Maudje me ook nog zoenen, maar dat vond ik toch een beetje eng. Ik liep weg, maar ze rende gewoon achter me aan en gaf me toch een zoen.
Thuis is gaat het ook goed. We hebben weer bijna twintig nieuwe Disney-DVD's gekregen van tante Jolanda, dus ik vermaak me best. Vooral de opvolger van de Lollifant vind ik leuk. En tussendoor doen mamma en ik alsof we tijgers zijn en elkaar willen opeten, of dans ik met pappa.
Pappa en mamma vinden het alleen wel een beetje vreemd dat ik zo kort slaap. Het wordt steeds korter! Als ze mij om half 10 in bed leggen, ben ik half 7 de volgende morgen alweer wakker. En dan moet er natuurlijk wel gespeeld worden, dus dan meld ik me vrolijk bij pappa en mamma die nog liggen te snurken in bed. Meestal zet mamma dan maar weer een DVD op, maar dan kan pappa weer niet slapen, dus daar moeten we nog een oplossing voor vinden.
Mamma is weer begonnen met Nederlandse les op dinsdag- en donderdagavond, dus dan runnen pappa en ik de boel met z'n tweeën. Normaal gesproken moet hij voetballen op donderdag, maar hij heeft deze week zijn ogen laten laseren, dus hij mag even niet sporten. Dus dat komt goed uit, want oma is er nu niet om op te passen, want die is naar Frankrijk op vakantie. Ik kreeg een ansichtkaart van haar met een paard erop, lief hè.
Maar pappa staat vanaf nu dus niet meer met bril op de foto, want die heeft hij niet meer nodig. Die bril wil opa hebben, want die vindt hem wel leuk staan. Met opa zijn we trouwens druk op zoek naar een nieuw huis, want we willen begin volgend jaar met z'n vieren in één huis gaan wonen. Dus we zijn al in Wateringen en Naaldwijk en Zoetermeer geweest om huizen en buurten te bekijken, en we zoeken ook in de krant en op internet. Opa had al ideeën over een fort op een eiland en een huis in Babyloniënbroek (waar onze familie vandaan komt) en een theehuis in 't Woudt, en pappa las een artikel over goedkope kastelen in België, maar we weten nog niet wat het wordt.
Ik hoop wel dat ze een buurt kiezen waar ik lekker buiten kan spelen met andere kinderen. Ze hebben beloofd dat ze daarop zullen letten, want dat is tenslotte ook de reden dat we hier weggaan. En ik mag ook bij Fleur en Linden op school blijven. Joepiiieeee!! :-))
13-08-'06Hola amigos! Ik ben ook weer terug uit Barcelona. En uit Limburg, want daar ben ik ook nog geweest. Ik kom nog eens ergens hè. Ja, ik kan het ook niet helpen dat pappa en mamma me overal mee naartoe slepen. Ik heb er ook geen problemen mee, want in Barcelona was het ook weer erg gezellig.
Deze keer gingen mamma en ik met een andere vriendin van mamma die ze nog kent van de inburgeringscursus, Nutchakorn. Gekke naam hè. Is Thais. Dat is een leuke meid, dus ik vond het wel een goed plan dat ik bij haar in bed mocht liggen op de hotelkamer.
Net als in Italië hebben we vooral veel gelopen en geshopt en veel mooie gebouwen gezien, dat zul je wel op de foto's zien. Helaas was pappa er weer niet bij om alles te noteren, dus het meeste ben ik weer vergeten. Ik heb hem trouwens ook niet veel gebeld daar, want mamma had de verkeerde adapter voor haar nieuwe mobieltje meegenomen, dus de batterij was snel op. Maar goed, dat mocht de pret niet drukken!
Het weekend daarvoor waren we met de hele familie in een kasteel in Limburg. Nou ja, kasteel, het was eigenlijk meer een landhuis, maar officiëel was het een kasteel zei oma. We waren daar met ome Leon, tante Maribel, neefje Robin, tante laura, ome Erno, opa, oma en ome Jan. Dat hadden opa en oma heel leuk verzonnen, omdat op zaterdag niet alleen pappa jarig was, maar hij ook samen met Leon en Laura 100 jaar werd. Dus dat moest gevierd worden.
Er was daar een hele mooie, grote tuin, met een springkussen en een groot natuurbad, waar ik in kon pootjebaaien. Er zwom ook nog een goudvis in. En er waren allemaal kleine vijvertjes met kikkervisjes. Die kende ik nog van ons project op school!
Het was leuk om nu eens wat langer met mijn neefje Robin te kunnen optrekken, want die zie ik normaal gesproken altijd maar kort. Het is een leuk ventje. Wel een beetje eigenwijs, maar gelukkig weet ik wel van school hoe ik met eigenwijze baby's moet omgaan.
Hij wilde in de grote eetzaal waar we met z'n allen ontbeten, de la van een oude kachel opentrekken, maar hij deed het verkeerd. Ik wilde hem helpen, maar hij duwde mijn hand weg. Dus toen ging ik voor hem staan en hield mijn vinger op en zei heel geduldig: "Nee Robin, dat gaat zo niet!"
Zondagmiddag hebben we op een terrasje gezeten en geshopt in Roermond, en aan het eind van de middag hebben we met z'n allen gebarbecued bij de zigeunerwagen die helemaal achterin de tuin van het "kasteel" stond. Daarna zijn we naar huis gegaan.
Ik ben dus alleen maar op vrijdag naar school geweest, maar ik was wel blij om iedereen weer te zien. Alleen juffrouw Fleur en Bianca helaas nog niet, want die werken niet op vrijdag. Maar die zie ik morgen weer! Maudje was ook blij om mij weer te zien, ze riep: "Kim is er weer!"
Het was een leuke dag, alleen werden we tijdens ons middagdutje ruw gewekt, want er was buiten een keihard onweer losgebroken. Een paar kinderen moesten huilen, en we hebben pap gegeten met onze oren dicht. Juffrouw Maritza zei tegen pappa dat ik flink geweest was, maar toen pappa 's avonds aan mamma vertelde dat een paar kinderen moesten huilen door het harde onweer maar ik niet, riep ik: "Ja, ik ook huilen!"
04-08-'06Arrivederci! Ik ben weer terug uit Italië. Het was erg gezellig, het weer was prachtig en we hebben veel gezien. We hebben gezongen in de bus en gedanst buiten op de pleinen van Venetië en Milaan. We zijn 6 dagen weggeweest.
Aan het eind van elke dag belde ik even met pappa thuis om te vertellen hoe het geweest was. Tenminste, zolang hij maar niet vroeg ik of ik nog niet moe was en naar bed moest, want hij weet dat ik daar niet van hou. Dus dan zei ik gewoon: "Ok, dag" en hing ik op.
Ook juffrouw Fleur heb ik een paar keer gebeld. Althans, dat hoopte ik, want ik heb haar nummer eigenlijk niet. Dus dan drukte ik maar op een paar toetsen en begon te kletsen, en als ze dan niks terug zei, zong ik Poesje Mauw.
Vooral Venetië was een mooie stad. We hebben een rondvaart gemaakt door de grachten daar, onder de bruggen door, dat was echt mooi, tot ik in slaap viel. Het was alleen wel erg duur daar! Pan bestelde een biertje buiten op een terrasje, en dat kostte wel 9 euro! Maar binnen was het goedkoper, dus gingen we daar meestal zitten.
In Milaan kwamen we een jongetje tegen dat met een poes aan het spelen was. Ik zei: "Poes!", maar dat jongetje zei dat het een gato of zoiets was. Ik zei: "Nee, POES!!", maar dat jongetje hield maar vol dat het een gato was. Die Italianen zijn niet zo slim, geloof ik.
De trams daar maken zoveel lawaai als je erin zit, dat je je oren moet dichthouden! Helaas was pappa er niet bij, die loopt normaal gesproken met een notitieboekje achter me aan om alles te noteren, dus ik heb niet alles onthouden. Maar gelukkig hebben we de foto's nog.
Wat alleen niet zo leuk was, was dat Opa Stigter overleed terwijl we daar zaten. Hij is gewoon doodgegaan toen hij televisie zat te kijken met de afstandsbediening in zijn hand. Het was dus wel een mooie dood en hij is 83 jaar geworden, maar het is toch jammer dat hij er niet meer is en dat ik hem nooit beter zal leren kennen. Pappa en mamma zijn donderdag naar de begrafenis geweest geweest toen we weer terug waren, ze zeiden dat het een mooie dienst was.
Daarna mochten ze in het huisje van opa een paar speelautootjes uitzoeken uit opa's verzameling. Hij had heel veel autootjes en vrachtwagens, want hij was vroeger vrachtwagenchauffeur. Ze hebben een oplegger en nog een paar andere leuke autootjes uitgekozen, ik speel er elke dag mee.
26-07-'06Even een berichtje tussendoor, want ik ga morgen op vakantie en anders zouden jullie wel heeeeeel erg lang niets van mij horen. Ik ga morgen dus naar Italië met mamma en haar vriendin Pan, voor 6 dagen, maar gelukkig heeft mamma gisteren een nieuw mobieltje gekocht waarmee je foto's kan maken en e-mailen (en nog 92 andere functies geloof ik), dus misschien kan ik toch nog even laten weten hoe het gaat. Want pappa blijft hier, dus die kan dan misschien wel wat op mijn website zetten. Hij weet hopelijk wel hoe dat moet, en anders leg ik het hem nog een keer uit.
Verder heb ik niet zo veel te melden nu, het is HEET!!! We rollen van de ene hittegolf in de andere, op het nieuws zeiden ze dat het de heetste zomer is sinds 1706. Toen was opa nog niet eens geboren! Maar ik vind het alleen maar gezellig, want op school spelen we de hele dag buiten, met water en ballen en alles wat de juffen verder nog in de kast kunnen vinden. Dus het is van 's morgens vroeg tot 's avonds laat lachen met Maudje en Fleur en Linden. Eergisteren hebben we van grote dozen een lange, donkere slurf gemaakt waar we in kunnen kruipen met een zaklamp. Dat is erg spannend.
De juf zegt dat ik met praten erg vooruitga, en ook kan ik nu beter nadenken. Dat is fijn, want dat doe ik allebei graag. Als ik 's avonds naar bed ga en pappa nog even naast me komt zitten met het Disney woordenboek, kon ik vroeger alleen een dier aanwijzen en zeggen welk geluid hij maakte. Maar nu kan ik ook zeggen wat er boven of naast het dier staat, weet ik wat hij eet, welke kleur hij is en welk dier nog meer zoiets eet of zo'n geluid maakt.
Ook kan ik zo meer spelletjes doen met Fleur. Als ik buiten in het badje zit, spetter ik haar nat en zeg dat ze naast me in het water moet komen zitten. Als ze dan alleen maar een voetje erin zet, zeg ik: "Niet genoeg!" En als ik haar een kusje geef, houd ik vlak voor haar wang op en zeg: "Kan niet bij!"
Gisteren kwam oma weer even meespelen op school, maar ik had het zo druk met allerlei dingen dat Linden mijn plekje op oma's schoot maar innam. Hij ging heel dicht tegen haar aan zitten en zei ook "oma", en had het erg naar zijn zin.
Thuis ben ik op dit moment helemaal gek van één van de Winnie de Poeh-films die ik ontdekt heb op de DVD's van tante Jolanda, "De Lollifant". Dat gaat over een kleine blauwe olifant die plotseling opduikt in het bos. Ik wil hem iedere keer opnieuw kijken, soms wel drie keer op een dag. Hij is zo spannend! Als ik naar de tv wijs, vraagt mamma al: "Ljojo kijken?" Maar dat woord kan ik inmiddels al goed zeggen, dus dan zeg ik: "Niet ljojo, o-li-fant!"
Als pappa me op komt halen, wil ik geeneens meer met hem een ijsje eten en schommelen op Te Werve, ik wil zo snel mogelijk naar de tv. Pappa en mamma zeggen dat ze blij zijn dat ik eindelijk iets heb gevonden waar ik me urenlang zelf mee kan vermaken, al vond pappa het wel een beetje jammer geloof ik toen hij na school vroeg of ik samen naar de hertjes wilde of een ijsje eten, en ik alleen maar zei: "Naar huis." Maar ja, daar komt hij wel overheen.
In het weekend gaan we nog wel samen spelen. Zaterdag gingen we naar de speeltuin aan de overkant van de kinderboerderij, en toen hadden we een bal meegenomen. Maar toen kwam er opeens een heel druk, blond jongetje en die pakte zo mijn bal af. Hij deed het zo ruw dat ik viel, en een beetje moest huilen. Volgens mij was er iets niet goed met dat jongetje of zo, hij deed zo raar. Pappa dacht het ook.
Maar 10 minuten later gingen we samen met een ander jongetje en een meisje kleine appeltjes verzamelen die van een boom gevallen waren, en toen kwam dat jochie weer aangerend, en die pakte de appeltjes van dat meisje af. Maar hij deed dat zo onhandig dat hij zelf viel. Toen boog ik me naar hem toe en zei hem luid en duidelijk in zijn gezicht: "MIJN BAL!!!!" Zo, daar had hij niet van terug.
Tot na de vakantie!!
13-07-'06Zo, donderdag alweer, de week zit er alweer bijna op. Gaat snel hè! Het is weer een mooie week tot nu toe, want op school zijn Fleur en Linden allebei weer terug van vakantie. Ik had die lange knuffels van Fleur wel gemist! Gelukkig krijg ik er nu weer elke dag eentje.
En Linden was zo blij om me weer te zien! Dinsdag, toen hij er voor het eerst weer was, hadden wij ons verslapen dus toen kwamen we pas om half 10 op school. Linden was al bang dat ik niet zou komen, maar toen we dan toch eindelijk naar binnen liepen, veerde hij op. We hebben de hele dag met elkaar gespeeld. Toen ik aan het eind van de dag afscheid nam van Fleur met een lange knuf-knuf, kreeg ik daarna van Linden ook een innige omhelzing.
Gisteren kwam oma me aan het eind van de dag ophalen op school, maar ze was vroeg, en ik had nog helemaal geen zin om weg te gaan. Dus toen is ze nog drie kwartier gebleven, en hebben we gespeeld met zand en met de andere kinderen. Toen gingen we naar Te Werve en daar stond mamma op me te wachten, want oma had een etentje met pappa. Dat was ze hem nog schuldig, omdat ze een weddenschap van hem verloren had. Ze had namelijk gezegd toen mijn neefje Robin geboren was met blauwe ogen, dat ze nog wel bruin zouden worden, net als zijn ouders. Maar pappa dacht van niet, en Robin's ogen zijn nu nog steeds blauw, dus pappa had gewonnen.
Toen hij thuis kwam, heeft hij me naar bed gebracht en voorgelezen. Ik wil nu elke avond uit Roodkapje voorgelezen worden, alleen maakt pappa er volgens mij soms een ander verhaaltje van.
Afgelopen weekend was ook leuk, want toen zijn we met z'n drieën met de trein naar Brussel geweest, in België. We hebben twee nachten geslapen in een hotel in het centrum, en verder de boel een beetje verkend. Dat plein op de Grote Markt is heel mooi, met allemaal hele oude gebouwen eromheen. Daar hebben we het meest gezeten, en gegeten.
Zaterdag zijn we naar het Atomium geweest of zoiets, dat is een heel hoog gebouw met allemaal grote bollen waar je in kan, met hele lange roltrappen ertussen. Daarna zijn pappa en ik met de toeristenbus door Brussel gereden en is mamma gaan winkelen. We kregen gratis koptelefoons waarmee we naar de informatie konden luisteren. Het kon ook in het Japans en Portugees en zo, en dat vond ik eigenlijk interessanter dan het Nederlands. Daarna ben ik in slaap gevallen onder het open dak, dus veel van de rondrit heb ik niet gezien. Maar dat was ook niet zo erg, want pappa en mamma vonden het toch niet zo'n bijzondere stad. Wel mooie gebouwen en zo, maar allemaal behoorlijk vies.
Op zondagmiddag zijn we weer naar huis gereden, dus waren we op tijd thuis om de WK-finale op tv te zien. Italië heeft gewonnen, en pappa ook, want die was bovenaan geëindigd in de pool! 600 Euro maar liefst. Dat kan mooi in mijn spaarpotje ;-)
02-07-'06Zo heh-heh, daar ben ik eindelijk weer! Ik had al veel eerder willen schrijven, maar pappa zat de hele tijd achter de computer te werken, dus dan kon ik er niet bij. Maar hij heeft goede zaken gedaan zegt hij, waar we rijk van zullen worden. Ok, dan mag het ;-) Mamma is klaar met school nu, dus die is vaker thuis, en dan wil ze kletsen met pappa. Maar pappa heeft het te druk met werk, dus dan zegt hij: "Nu niet. Ik zit op kantoor." Dan zegt mamma: "Ok, ik zit thuis. Ik zal je missen." 's Avonds is hij gelukkig gewoon weer thuis.
Even denken wat er de afgelopen weken allemaal gebeurd is hoor... O ja, we hebben de "Gravendag" gehad. Dan komen veel leden van de familie De Graaff bij elkaar, uit alle hoeken van het land. Ik wist wel dat die familie groot was, maar ik wist niet dat hij zo oud was! Wij waren de enigen die niet bejaard waren, geloof ik. We dachten dat tante Laura ook zou komen, maar die was er niet.
Maar goed, het was toch wel gezellig, want we hebben op een ouderwetse paardentram door Delft gereden, en met z'n drieën pannenkoeken gegeten op de markt, en daarna ook nog lekker gegeten met de hele groep. Alleen dook er toen iemand in rare kleren op in de eetzaal die zei dat hij een oude beul was, en toen moest pappa op een tafel gaan liggen en ging die vent een paar enge dingen op hem demonstreren. Ik had eerst niet door dat het een toneelstukje was, dus ik vond het helemaal niet leuk! Gelukkig keerde pappa heelhuids weer terug, en toen zijn we met de tram naar huis gegaan.
De zondag erna was het vaderdag. Eerder die week hadden we op school een speciaal kadootje gemaakt voor alle vaders, die ze pas mochten uitpakken op vaderdag. Het was een mooie stropdas, die ik zelf geschilderd had. Maar toen ik hem weer zag, vond ik hem eigenlijk wel zo mooi, dat ik hem gelijk weer van pappa afgepakt heb.
Op donderdagavond heeft oma weer op mij gepast. Ze zei tegen pappa en mamma dat ze met mij naar Te Werve geweest was, en dat ik daar mijn knuffelpaard straf gegeven had. Pappa en mamma vonden het een grappig verhaal, maar om te laten zien dat ik het meende, heb ik het 's avonds thuis ook nog een keer laten zien. Ik vond dus dat het paard straf verdiende. Ik zette hem op tafel en sprak hem streng toe: "Boos op jou. Op straf! Nu! Pas op!" Toen zette ik het paard op de strafstoel en liet hem daar een paar minuten zitten, zodat hij kon nadenken over wat hij fout gedaan had. Toen liep ik weer naar hem toe en zei: "Luisteren? Ok." Daarna is hij niet meer stout geweest, dus het werkte wel!
Pappa vertelde het aan juffrouw Fleur, die herkende het meteen van school, en moest er erg om lachen. Ze schrok trouwens een beetje toen pappa haar vertelde dat we binnenkort gaan verhuizen, want ze dacht dat ik dan misschien weg zou gaan. We zijn erg aan elkaar gehecht, dus dat zou heel jammer zijn. Maar we legden haar uit dat ik gewoon op Eigenwijs zou blijven, dus toen was ze weer opgelucht.
Het is trouwens nog helemaal niet zeker dat we snel gaan verhuizen, want deze week kregen we een rapport over de grond in de tuin van het huis dat we op het oog hebben, en die blijkt niet zo gezond te zijn! Er zitten vieze stoffen in. Dus nu gaan we eerst even kijken hoe dat opgelost kan worden voordat we daar heen gaan. Of we gaan naar een ander huis, mamma is alweer aan het zoeken op internet. Maar het is moeilijk om iets met zo'n mooie tuin te vinden, en dat vinden zij en ik toch wel belangrijk.
Verder is er eigenlijk niet zo veel schokkends gebeurd de afgelopen weken, nu ik erover nadenk. De WK voetbal was op tv, dus pappa was 's avonds een paar keer weg, omdat hij ging kijken bij zijn vrienden. Maar Nederland was snel uitgeschakeld, dus toen keek hij weer thuis.
Op school was het weer beregezellig, zelfs op de vrijdagen. We hebben heel veel buiten gespeeld met dit mooie weer, en veel liedjes gezongen. Ik vind bijna alle liedjes even leuk, alleen kan ik de titels nog niet zo goed onthouden. Ik weet alleen "Poesje Mauw". Dus als we met z'n allen aan tafel zitten en de juf vraagt aan mij welk liedje we zullen zingen, zeg ik altijd "Poesje Mauw". Dan zegt zij: "Nee Kim, nu even een andere." Dan zeg ik: "Hondje Waf". Dan zegt zij: "Nee Kim, dat is hetzelfde liedje, weet je nog een andere?" Dan zeg ik: "Kipje Tok". Ik weet wel dat dat ook hetzelfde liedje is, maar ik weet gewoon geen andere liedjes!
Maar pappa heeft nu de cd "Boem Ratakata" in huis gehaald waar alle liedjes op staan die we op school zingen, en we oefenen iedere dag, dus misschien kan ik binnenkort wel een ander liedje zeggen op school.
Zo, nu de foto's. We hebben ook weer een paar foto's van de
website van school gehaald. Hier komen ze!
